tag:blogger.com,1999:blog-48117300670219421892024-03-12T21:38:18.478-07:00"Pies jest jedyną istotą na świecie, która bardziej kocha Ciebie niż samego siebie." - J. Billings Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-81308809040346655632014-10-11T14:02:00.000-07:002020-03-22T14:09:00.734-07:00Rozdział 8 - Zemsta (część II)<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> -
Moim zdaniem, mamy tylko jeden powód uprowadzenia Aresa – mówił Martin, chodząc
w tę i z powrotem po policyjnym biurze. – W grę wchodzi tylko i wyłącznie
zemsta. – Mężczyzna popatrzył na siedzącego za biurkiem Nayera. – Ktoś ma do
ciebie jakieś sapy, kolego. Tu nie chodzi tylko i wyłącznie o porwanie
owczarka, ale też o postrzelenie Akemi. Gdyby to był zwyczajny złodziejaszek,
mający na celu uprowadzenie psa dla własnego zysku, na przykład dla forsy, nie
skrzywdziłby kobiety. To już nie są przelewki w takim razie.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">–
To nie jest jakaś tam błaha sprawa ani głupi dowcip – poparł kolegę William,
smętnie kiwając głową. – Mnie to również wygląda na zemstę. Musiałeś temu komuś
poważnie zaleźć za skórę, Nayer, skoro on gotowy był nawet zranić kobietę, by
porwać psa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zranić! – prychnął Martin z impetem siadając na obrotowym krześle. – Kula
drasnęła Akemi w lewe ramię, jak nic strzelał w jej serce, jak nic. Pewnie
odległość sprawiła, że spudłował. Mógł ją najzwyczajniej na świecie zabić.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Racja – przyznał William, biorąc łyka kawy. – Przez głupiego psa byśmy mieli
tylko same problemy, włączając dożywotnie wyrzuty sumienia.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
długo nic nie mówił, chowając twarz w drżących dłoniach, ale po słowach kolegi
zerwał się jak oparzony. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Akemi jest cała, nic jej nie jest, do jasnej cholery! – krzyknął, jego
niebieskie oczy ściemniły się z gniewu prawie do czerni. – Przestańcie się
bawić w „Co by było, gdyby”! A Ares nie jest tam jakimś głupim psem, słyszysz,
Will?! I zrobię wszystko, nawet kosztem wywalenia mnie z roboty, aby go
odnaleźć! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Rozumiem, że krzykiem i wrzaskiem usiłujesz pokryć swoje własne wyrzuty
sumienia, prawda? – Lekko już siwiejący policjant wstał i ze złośliwym
uśmieszkiem wpatrzył się w komisarza. – Gdyby Akemi coś się stało
poważniejszego, pierwszy byś poniósł tego konsekwencje. Miałeś szczęście, że
tak to się skończyło. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- O
czym ty gadasz w ogóle, weź się zamknij – warknął Martin, wyczuwając kłótnię w
powietrzu. – Akemi pilnowała psa po praktyce, sama się zgodziła, nie musieliśmy
jej wtedy pilnować! Wyszło jak wyszło, akurat Nayera wina w tym żadna, więc
przestań chrzanić. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie potrzebuję twojej obrony, Martin! – Nayer zmierzył go wściekłym
spojrzeniem. – Skoro mu to sprawia jakąś ulgę, to niech sobie William myśli
nadal, że to ja jestem winien postrzelenia Akemi, bardzo proszę. A teraz
możecie sobie iść do domu, bo świetnie sobie poradzę bez was. Poszukiwanie
Aresa to śledztwo nieformalne, nie chcę, by ktokolwiek tu obecny miał pretensje,
że się naraża dla mojego psa bez potrzeby. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No i słusznie! – William wstał, chwycił swoją marynarkę i zaczął ją ubierać. – Drugi
raz nie zamierzam się narażać przez jakiegoś futrzaka. Robicie z igły widły,
przejmujecie się zwierzakiem bardziej niż Akemi, a kto to widział, by zwierzę
było ważniejsze od człowieka! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Teraz już przegiąłeś, Will! – Martin zacisnął pięści. – Od dawna wiedzieliśmy,
że nie lubiłeś Aresa! Lubiłeś go tylko wtedy, kiedy ratował ci dupę! Jesteś
chamski i bezczelny i zależy ci tylko i wyłącznie na sobie samym. Egoista!
Wynocha stąd, od razu będzie nam łatwiej pracować! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Williama
chwilowo zatkało, dawno już nie widział aż tak wściekłego Martina. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A pewnie, że idę, a wy tu sobie siedźcie i debatujcie aż do rana! A tobie,
panie komisarzu, radzę przyrządzić listę własnych wrogów, bo to zapewne ktoś z
nich porwał twojego psa. A lista na pewno jest długa! – I wypuszczając ze
swoich ust tę ostatnią zatrutą strzałę, William wyszedł z pomieszczenia,
trzaskając drzwiami. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
usiadł za swoim biurkiem ponownie ukrywając twarz w dłoniach. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Stary dureń, pieprzy trzy po trzy, a jutro będzie przepraszał, zobaczysz. –
Martin przysunął swoje krzesło bliżej biurka komisarza. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Wynocha
do domu, Martin. – Mężczyzna oderwał ręce od twarzy i groźnie popatrzył na
swojego kolegę. – Nie będę drugi raz powtarzał. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Daj
spokój, wszyscy mamy to samo na sumieniu, a Aresa trzeba znaleźć, pomogę ci –
pocieszał dalej blondwłosy policjant, niezrażony postawą swojego przełożonego. –
Po prostu zastanów się dobrze, komu ostatnio zalazłeś za skórę i kto byłby
zdolny do zemsty. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
westchnął.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie możesz po prostu zostawić mnie samego i iść do domu? Czy to takie trudne? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To komu się ostatnio naraziłeś? – pytał Martin, udając, że nie usłyszał
wcześniejszego pytania komisarza. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kincaid
się poddał i po chwili odpowiedział:</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie mam pojęcia, kto to mógłby być. Nikomu nic nie zrobiłem, nie licząc
wsadzenia do więzienia, rzecz jasna. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Na pewno nie masz z nikim na pieńku? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Komisarz
zastanowił się przez chwilę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Chyba nie – odparł, pocierając dłońmi czoło. – Do jasnej cholery, nic mi nie
przychodzi do głowy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A może… to jakaś kobieta?</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Jaka
kobieta? – Nayer spiorunował Martina wzrokiem. – Czy ja jakiejś kobiecie coś
złego zrobiłem?</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No nie wiem, nie wiem. – Martin poddańczo uniósł ręce do góry. – Ale osobiście
znam taką jedną, co wiesz, lata za tobą już od dawna z wywieszonym jęzorem, a
ty kompletnie nie reagujesz… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Słucham?! – Komisarz wytrzeszczył swoje niebieskie oczy. – Kto niby lata za mną
z wywieszonym jęzorem, co?! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Klapki masz chyba na oczach, to nie widzisz, ale chyba wszyscy inni na
komisariacie o tym wiedzą… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O czym?! – Nayer trzasnął ręką w stół i wstał. - Bo zaraz mnie szlag jasny
trafi na miejscu! O czym wszyscy niby wiedzą?!</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- A
o tym, że Roxanne kocha się w tobie na zabój, już nawet policjantki się z niej
śmieją i mówią, aby przestała się wreszcie kompromitować! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
bezsilnie opuścił ramiona wzdłuż ciała i długo wpatrywał się w przyjaciela. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie sądzę, by Roxanne była w stanie podpieprzyć ci Aresa w celach zemszczenia
się… - kontynuował Martin i chociaż nie chciał mówić nic więcej, mimowolnie
dorzucił: - Ale jeśli jest więcej takich kobiet, które tak samo skutecznie
ignorujesz, to możliwe, że to jedna z nich się teraz na tobie zemściła… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Martina w sumie nie zdziwiło to, że po
jego słowach Nayer zabrał swoją broń i marynarkę i po prostu wyszedł z pokoju,
trzaskając drzwiami. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Mężczyzna długo nie mógł zasnąć,
strasznie męczyło go poczucie winy w związku z Akemi. Doskonale zdawał sobie sprawę,
że gdyby pocisk trafił ją ciut niżej – kobieta by nie żyła. Tak mało brakowało i
doszłoby do tragedii! Ale Ares… jego kochany, słodki Ares był chory. Nie chciał
by cokolwiek stało się mu złego, skąd miał wiedzieć, że jakiś psychopata miał
zamiar go porwać? Nie wysyłał by Akemi do swojego domu, gdyby tylko wiedział
wcześniej… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">`<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nayer zerwał się z łóżka, wyszedł na
balkon, kurczowo ściskając dłońmi barierkę i pochylając głowę w dół. Ares…
gdzie był? Co robił? Mieszkanie było tak strasznie puste bez psiej obecności!
Okropnie brakowało dotyku miękkiego futerka albo wilgotnego nosa na skórze. Pies
jest chory, czy porywacz zapewni mu odpowiednie lekarstwa, by mógł przeżyć?
Wątpliwe. Ale po coś go porwał! Może dla okupu? Ta myśl podtrzymywała Nayera na
duchu. Jeśli porywacz uprowadził owczarka dla okupu, to na pewno nie zrobi mu
krzywdy, chcąc dostać gotówkę. Gorzej, jeśli zrobił to z zemsty, tak jak mówili
jego koledzy policjanci. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Komisarz za wszelką cenę starał sobie przypomnieć,
czy ostatnimi czasy dał komuś powód do zemszczenia się. Niestety nic nie
przychodziło mu do głowy. Roxanne! Jak w ogóle Martin śmiał zwrócić na to
uwagę? Wiadomo, że Roxanne tego nie zrobiła, ale Nayerowi zrobiło się przykro,
że zaloty Roxanne są aż tak widoczne. Oczywiście wiedział, że policjantka się
do niego przystawiała, ale do tej pory uważał to za nic zobowiązującego…
Ignorował ją, bo nie chciał dawać jej zbędnych nadziei, traktował jak koleżankę
i rzeczywiście nie chciał widzieć z jej strony niczego więcej… Czasami udawał,
że nie widzi. Nie sądził, że te jej „podchody”, a jego ignorancja są aż tak
widoczne. Martin wspominał o koleżankach, które namawiały Roxanne, aby
przestała się kompromitować! Pięknie! Czyli wyszedł na chama bez skrupułów,
który ma głęboko gdzieś uczucia innych! Cudownie po prostu. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nazajutrz<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>w biurze panowała grobowa atmosfera. Will
ciągle się boczył i nie odzywał do nikogo. Martin usiłował zagadnąć to do
jednego, to do drugiego przyjaciela, ale obydwoje nie byli zbyt rozmowni, więc
dał sobie spokój. Wszyscy w milczeniu pracowali przy swoich biurkach. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">W
pewnym momencie dał się usłyszeć odgłos kobiecych szpilek i do pomieszczenia
weszła Roxanne. Nayer mimowolnie zatopił wzrok w ekranie komputera i wstrzymał
oddech. Przez wczorajszą awanturę czuł się głupio w jej obecności i jakoś nie
miał ochoty patrzeć jej w oczy. Wydawało mu się, że jest szpiegowany, że Martin
i Will od dawna obserwują jego zachowanie w stosunku do policjantki i było mu z
tym bardzo źle, że panowie uważają go za chama bez serca. A przecież nim nie
był! Nie miał zamiaru czuć się winnym przez Roxanne. Nagle wezbrała w nim
złość. Gdyby nie Roxanne i jej durne zaloty, nie czułby się chamem i
ignorantem. Nie miał ochoty nawet z nią rozmawiać, niestety ciemnowłosa
policjantka, stukając obcasami, podążyła wprost do jego biurka, po czym rzuciła
jakieś akta na stół. Trzasnęły głośno, lądując obok klawiatury i omal nie
uderzając komisarza w rękę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Rzuca się psu, jasne? – Mężczyzna uniósł głowę i wściekle spojrzał na Roxanne. A
widok był doprawdy zadziwiający. Kobieta miała na sobie mocny makijaż, włosy
utrwalone w loki, śmiałą bluzeczkę z dużym dekoltem i krótką, obcisłą spódnicę.
– Chociaż i tu bym się spierał, bo ja swojemu psu dla przykładu podaję, a nie
rzucam. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Och, jaśnie pan komisarz raczy mi wybaczyć, tak mi jakoś uciekły z rąk! –
odparowała prześmiewczo policjantka, odrzucając ciemnobrązowe loki do tyłu. –
Martin mi kazał, to przyniosłam. Ale następnym razem proszę o nieprzerywanie mi
pracy duperelami w sprawie nieprzepisowego śledztwa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kincaid
popatrzył ze złością na swojego kolegę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pan Denys nie porozumiewał się ze mną w sprawie tych akt – wyjaśnił. – A w
nieprzepisowe śledztwo nie proszę nikogo, aby się włączał. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To mam zabrać? – spytała bezczelnie Roxanne, perfidnie żując gumę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie, masz stąd wyjść – odparł Nayer, nie mogąc się pohamować. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kobieta
okręciła się na pięcie i podążyła do drzwi, stukając obcasami i przesadnie
kręcąc tyłkiem. W co ona pogrywała? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To cześć, chłopaki! – rzuciła wesoło, zatrzymując się jednak w progu. – Aha,
Will, to widzimy się potem na piwku, nie?!</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Jak
na kogoś, kto rzekomo bardzo lubił psy, a zwłaszcza Aresa, Nayer zauważył, że
Roxanne praktycznie wcale się nie przejęła zaginięciem owczarka. Czyżby była na
jego pana aż taka zła? Nawet gdyby, to Ares przecież nie był winny ich kłótni.
W głębi serca, Kincaid poczuł żal do kobiety, że w takiej ważnej dla niego
sprawie, była obojętna i nawet nie starała się go w jakikolwiek sposób
wesprzeć. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ale oczywiście! – odkrzyknął równie rozradowany William. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Żałosny jesteś! – parsknął Martin, trzaskając dłońmi w biurko, gdy Roxanne
opuściła to pomieszczenie. – Ares został porwany, a wy się idziecie po pracy
świetnie bawić?! A zresztą, rób sobie, co chcesz! – Mężczyzna wstał ze swojego
miejsca i ruszył do biurka komisarza. – Nayer, bardzo cię proszę, przejrzyj te
akta. To są dane wszystkich osób, które zostały niedawno wypuszczone z
więzienia. Możliwe, że znasz kogoś, że to właśnie ty kogoś z nich aresztowałeś.
To byłby motyw do zemszczenia się i do porwania Aresa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dobra, przejrzę – westchnął Kincaid, odrywając się od roboty „właściwej” i
zaczynając patrzeć na akta. Martin wpatrywał się w niego wyczekująco. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Po
kilku minutach Nayer odłożył papiery.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie znam nikogo z tych dziesięciu osób – powiedział z rezygnacją. – Akurat
żadnej osoby z tych nie zaaresztowałem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To nie wiem kto i dlaczego mógł to zrobić. – Martin ciężko westchnął. Widać
było, że i jemu bardzo brakowało Aresa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">W
tym samym momencie, William odłożył słuchawkę telefonu i spojrzał na nich przestraszonym
wzrokiem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Akemi została porwana – oznajmił. – Właśnie dzwonili ze szpitala. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Dwudziestopięcioletnia kobieta czuła
się ranem o wiele lepiej. Umyła się, pielęgniarka zrobiła jej świeży opatrunek,
a potem Akemi przebrała się ze szpitalnej koszuli w swoją brązową sukienkę, którą
ktoś zdążył jej wyprać z krwi i wysuszyć. Doprowadzała właśnie do ładu swoje
długie, czarne włosy, kiedy jedna z pielęgniarek weszła do jej pokoju. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ma pani gościa – wyjaśniła z uśmiechem. – Przyszedł pani chłopak! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">I
zanim Akemi zdążyła odpowiedzieć, że przecież nie ma chłopaka, do pomieszczenia
wszedł wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna w blond włosach. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Cześć, kochanie – przywitał się, uśmiechając słodko, a Akemi poczuła, że jej
ciało pokryło się gęsią skórką, a głos uwiązł w gardle. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zostawię was samych, gołąbeczki! – Zadowolona pielęgniarka wycofała się. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie! – wrzasnęła Akemi rozdzierająco, podrywając się do góry z łóżka, na którym
siedziała. – Proszę nie wychodzić! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">W
kilku susach mężczyzna znalazł się przy niej i mocno otoczył ramionami.
Przycisnął ją do siebie tak mocno, że wyczuła pod jego czarną bluzą ukryty pistolet.
</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Powiedz coś jeszcze, a nie przemówisz już nigdy do końca życia – wyszeptał
prosto w jej ucho. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Wszystko w porządku? – zapytała pulchna pielęgniarka, patrząc z niepokojem na
Akemi. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ależ oczywiście, że tak – zapewnił mężczyzna, wypuszczając czarnowłosą ze
swoich objęć i otaczając ją już tylko jednym ramieniem. – Musiało ją coś
zaboleć, prawda, kochanie? Ale już jest lepiej, tak? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kobieta
milczała, dopóki blondyn nie ścisnął mocno jej łokcia. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
T-tak – odparła cicho. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zaraz tabletka przeciwbólowa zacznie działać, złociutka, bądź spokojna! – I
mówiąc to, pielęgniarka opuściła pokój. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Akemi natychmiast wyrwała się
mężczyźnie. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Czego tu chcesz?! – krzyknęła. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Przyskoczył
do niej i zmiażdżył jej nadgarstki swoimi dłońmi. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ciebie, ślicznotko – odpowiedział, przyciągając ją do siebie i nachalnie
patrząc na jej usta. – Miałem w zasadzie podprowadzić tylko psa, ale skoro trafił
mi się taki kąsek… Postanowiłem, że nie zostawię cię tu samej. Jesteś taka
piękna… - Mężczyzna przejechał kciukiem po jej wargach. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Jesteś chory! - Akemi wyrwała się ponownie, a raczej próbowała, bo blondwłosy
porywacz mocno ją trzymał. – Usiłowałeś mnie najpierw zabić, a teraz co?! Nagle
rzucasz tanimi tekstami, że jestem piękna?!! Wsadź je sobie w du... </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Matt przerwał jej wypowiedź odwracając ją i
przyciskając plecami do siebie. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie ze mną takie zagrywki, maleńka – wyszeptał w jej włosy. – Teraz pójdziemy
na spacerek. Masz być uśmiechnięta i zachowywać się normalnie. Piśnij chociaż
słówko, a będę zmuszony zrobić ci krzywdę. A dobrze wiesz, że jestem do tego
zdolny. – Mężczyzna pochylił głowę i pocałował ją w zabandażowane ramię. -
Przecież udowodniłem ci to ostatnio, prawda? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "verdana" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">CDN </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-71116906489420426912014-08-13T15:45:00.001-07:002014-08-13T15:45:34.538-07:00Rozdział 7 – Zemsta (część I)<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Została
zaktualizowana lista bohaterów, zapraszam!</span></i></b></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Minął rok od pojawienia się Aresa w
ekipie policyjnej i wtedy po raz pierwszy pies zachorował. Problemy zaczęły się
w chwili, kiedy owczarek pewnego dnia odmówił zjedzenia śniadania. Nayer
tłumaczył to sobie tym, że pies zjadł przed pójściem spać obfitą kolację i może
najzwyczajniej na świecie nie był głodny. Ares jednak zachowywał się inaczej
niż zwykle. Nie miał chęci do zabawy, cały czas tylko leżał i smutno patrzył
przed siebie. Po niedługim czasie do złego samopoczucia psa dołączyły jeszcze
wymioty. Owczarek reagował na głos Nayera, otwierając oczy i od czasu do czasu
smętnie kiwał mu swoją kitą, ale oprócz tego nie zwracał najmniejszej uwagi na
otoczenie. Nie było innej rady – ryzykując spóźnienie się do biura, Nayer
musiał zawieźć psa do weterynarza. Okazało się, że Ares zatruł się jakimiś
środkami chemicznymi. Zatrucie nie było poważne, ale pies był słaby i musiał
przyjmować antybiotyk.</span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nayer z prędkością światła wpadł do
biura, w którym razem z dwoma innymi policjantkami pracowała Roxanne. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Coś się stało?! – przeraziła się kobieta, wstając od biurka i z przerażeniem
patrząc na mężczyznę przed sobą. Nayer był zdyszany i miał rozwiane
kruczoczarne włosy. I – co natychmiast dostrzegła Roxanne – dzisiaj nie miał
ich tak jak zawsze uniesionych do góry na żel. – Coś się stało?! – powtórzyła. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Damson – wydyszał Nayer, opierając się dłońmi o biurko policjantki i starając
unormować przyspieszony oddech. – Damson. Czy wszystko z nią w porządku? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tak, chyba tak, rano czuła się dobrze – odpowiedziała szybko zaskoczona
Roxanne, po czym zmarszczyła brwi. – Ale czemu o nią pytasz? Powiedz mi o co
chodzi, bo zaczynam się bać. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Komisarz
wziął głęboki wdech i otarł dłonią spocone czoło. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ares się czymś zatruł, lekarz powiedział, że może to być jakiś środek chemiczny
stosowany do roślin. Nie znam się na tym. Ale obydwa psy, mój i twój, wczoraj
biegały u ciebie na ogrodzie. Słuchaj, nawoziłaś ostatnio czymś swój
ogródek?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Roxanne
pobladła jak ściana. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ja nie – odpowiedziała. – Ale mój sąsiad całkiem niedawno robił jakieś opryski
na swoje róże. Możliwe, że jakimś cudem ten pył przedostał się też na moje
krzewy. Nayer… - Kobieta przepraszająco spojrzała na mężczyznę. – Bardzo cię
przepraszam, jeśli to przez to Ares zachorował, ale po prostu… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Roxy, przestań. – Niebieskooki komisarz położył jej obie ręce na ramionach. –
Przecież nie o to chodzi i o nic cię nie winię. Martwiłem się tylko o Damson,
bo skoro Ares, taki wielki, silny pies się otruł, to co dopiero taka mała
spanielka. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ale Damson nie ma takiego apetytu jak Ares – zaśmiała się Roxanne, odrzucając do
tyłu brązowe kosmyki włosów, które wymknęły się jej z kitki związanej na tyle
głowy. – I pewnie nic nienormalnego nie zjadła. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Miejmy nadzieję – odparł Nayer, wycofując się do wyjścia. – Muszę lecieć.
Miłego dnia wszystkim! – powiedział, uśmiechając się do pozostałych policjantek
obecnych w biurze. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Biegiem
pokonał schody, Ares czekał na niego w samochodzie, musiał jak najszybciej
odwieźć go do domu i wrócić do pracy. Ale skoro już tu był po drodze, chciał
przekazać kolegom z ekipy, że trochę się spóźni. Już prawie naciskał klamkę i
otwierał drzwi do swojego biura, gdy usłyszał za plecami głos szefa Goriego: </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Kincaid, pozwól na chwilę! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
obejrzał się niezdecydowanie. Najchętniej by powiedział, zresztą zgodnie z
prawdą, że nie ma czasu, ale bądź co bądź – nie wypadało tak odpowiedzieć
własnemu szefowi. Tym bardziej, że pan Filippo Gori do wyrozumiałych ludzi nie
należał. Komisarz z ciężkim westchnieniem udał się w kierunku gabinetu
przełożonego, zastanawiając się po drodze, czym tym razem naraził się
mężczyźnie. Osobiste wezwanie na dywanik szefa nie wróżyło bowiem niczego
dobrego. Gori stał przy drzwiach z dziwnym, zagadkowym wyrazem twarzy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O co chodzi? – zapytał go wprost komisarz Kincaid, chcąc jak najszybciej
załatwić sprawę i powrócić do chorego psa, czekającego w aucie. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Wejdź, chciałbym ci kogoś przedstawić – odpowiedział szef, lekko popychając
czarnowłosego mężczyznę do środka. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Przy biurku Goriego siedziała młoda
kobieta, która natychmiast wstała, kiedy weszli do pomieszczenia obaj
mężczyźni. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To jest Akemi Caler – powiedział Filippo Gori takim tonem, jakby mówił: „To
jest królowa Elżbieta”. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Dziewczyna
była dość wysoka, czarnowłosa, o ładnej opalonej karnacji, ubrana w krótką,
brązową sukienkę i w żadnym stopniu nie przypominała wspomnianej wcześniej
królowej Elżbiety. Nayer podał jej dłoń, wciąż niczego nie rozumiejąc. Pierwsze
co rzuciło mu się w oczy to tylko to, że stojąca przed nim kobieta była bardzo ładna.
</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nayer – przedstawił się komisarz, ściskając lekko drobną, opaloną dłoń podaną
mu przez panią stojącą naprzeciwko. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Akemi. – Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, patrząc mu ufnie w oczy swoimi w
barwie czekolady. Cofając rękę, przejechała mu po dłoni czymś chłodnym,
mężczyzna zauważył pierścionek na jej palcu. Jednocześnie zabrzęczała złota,
delikatna bransoletka, którą miała na przegubie ręki. Dawno już nie widział
ładnej biżuterii na ciele kobiety, policjantki z ekipy nie przychodziły
niestety wystrojone do pracy. Przeszedł go przyjemny dreszcz. Nagle zdał sobie
sprawę z tego, że miło by było móc jeszcze chociaż przez chwilę potrzymać dłoń Akemi
w swojej. To nie rozwiązywało jednak problemu. Nayer spojrzał pytająco na
swojego szefa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pani jest twoją praktykantką – wyjaśnił więc mężczyzna, tonem nie znoszącym
żadnego sprzeciwu. – Masz na nią uważać i przede wszystkim uczyć i dawać cenne
wskazówki. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">„Twoją
praktykantką”? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ale chwileczkę… - Nayer usiłował poukładać sobie myśli w głowie. – Co to oznacza?
Proszę o wyjaśnienie, bo nie rozumiem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tu nie ma nic do rozumienia, Kincaid – odparł Gori surowo. – Pani Akemi jest
praktykantką, którą przydzieliłem do pana ekipy. I już. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Mógł pan mnie wcześniej zapytać o zdanie – zaoponował komisarz, czując, że
wezbrała w nim złość. Jakim prawem Gori traktował go w ten sposób? To on, a nie
szef, będzie musiał pilnować Akemi i dbać o jej bezpieczeństwo! Gori powinien
zapytać go wcześniej, czy wyraża zgodę na przyjęcie pod swoje skrzydła młodej
praktykantki, a nie z góry narzucać swoje postanowienia! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Stwierdziłem, że dasz sobie radę i wszelkie pytania będą zbędne – powiedział
Gori niewzruszony. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nie
było warto kłócić się dalej, tym bardziej w obecności samej praktykantki, która
nieco zbiła się z tropu i stała pomiędzy nimi, niepewnie zerkając to na
jednego, to na drugiego mężczyznę. Nayer stwierdził, że Akemi nie jest niczemu
winna i nie powinna wysłuchiwać tego, co miał do powiedzenia swojemu szefowi i
co planował zrobić w najbliższym czasie. Filippo Gori najzwyczajniej na świecie
przegiął tym razem pałkę i należałoby dać mu to do zrozumienia przy najbliższej
okazji. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pogadamy o tym innym razem – rzekł dość niegrzecznie do swojego szefa, po czym
zwrócił się do dziewczyny: - Jakiego rodzaju jest to praktyka? – spytał
rzeczowo. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Długowłosa
Akemi ożywiła się trochę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Głównie to praca przy biurku – oznajmiła. Miała ciepłą, przyjemną barwę głosu i
Nayer zdał sobie sprawę, że równie dobrze mu się na nią patrzyło, jak i
słuchało. – Ale nie miałabym nic przeciwko wyjazdom na miejsca zbrodni, o ile…
O ile oczywiście pan komisarz mi pozwoli… - Uśmiechnęła się nieśmiało, zerkając
na niego spod długich, ciemnych rzęs. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zobaczymy – odparł Nayer krótko, po czym wskazał praktykantce drzwi wyjściowe.
– To skoro pan Gori nie ma nam już niczego do powiedzenia, to chodźmy, poznasz
resztę ekipy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Akemi chwyciła go za nadgarstek gdy
tylko opuścili biuro szefa i zamknęli za sobą drzwi. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Przepraszam za tą sytuację, byłam pewna, że pan Gori już wcześniej to z panem komisarzem
uzgodnił… Powinien najpierw przede wszystkim zapytać pana o zdanie -
powiedziała, patrząc na niego przepraszająco. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Dotyk
jej dłoni był przyjemny, podobnie jak to, że stała tak blisko niego. Doleciał
go ładny, zmysłowy zapach jej perfum. Zamrugał kilkakrotnie, usiłując skupić
myśli na czym innym. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nic się nie stało – odezwał się. Stwierdził z żalem, że czarnowłosa,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ładnie umalowana i uczesana Akemi zabrała już
dłoń z jego ręki. – To przecież nie twoja wina. Nie przejmuj się. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie jesteś… Yyy, przepraszam, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nie jest
pan komisarz zły? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie, no skąd – odpowiedział natychmiast, uśmiechając się ciepło do dziewczyny.
Tym razem to on chwycił ją za rękę: - Chodź, przedstawimy cię pozostałym
policjantom. A, i jeszcze jedno: mówmy sobie po imieniu. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Młoda, umalowana i nietypowo ubrana w
krótką sukienkę i sandałki na obcasach Akemi, przypadła do gustu wszystkim. Nie
tylko ze względu na egzotyczną urodę, jaka ją odznaczała, ale też przez wzgląd
na otwartość polubili ją wszyscy. No, prawie wszyscy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Przyniosłam wam… - Do środka biura komisarza Kincaida wpadła niczym bomba
Roxanne. Aż ją wcięło na widok czarnowłosej dziewczyny chodzącej po
pomieszczeniu w towarzystwie Willa, Martina i Nayera. – Przyniosłam wam te
dokumenty, o które prosiliście – dokończyła, nie mogąc oderwać oczu od nowej. Ta
ciemnooka, egzotyczna dziewucha z włosami do pasa była skandalicznie ładna. Nie
miała prawa kręcić się obok komisarza, to było zbyt niebezpieczne!!! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O, Roxanne – zdziwił się Martin, jakby pierwszy raz widział policjantkę na
oczy. – Poznałaś już Akemi? To nasza wizytówka! – I wszyscy obecni w biurze
zaczęli się śmiać. Roxanne stanowczo nie podobał się sposób, w jaki komisarz
Kincaid patrzył na dziewczynę. Jak w jakiś cholerny obrazek!!! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Sądziłam, że niepotrzebne nam są wizytówki – stwierdziła poważnie, bez cienia
uśmiechu. Po czym zwróciła się do Akemi: - A ty tu codziennie będziesz
przychodziła? – spytała bez wstępów.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tak, codziennie – odparła dziewczyna, trochę zaskoczona służbową postawą
policjantki. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A ta niby twoja praktyka, to na czym będzie polegała? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A co to za przesłuchanie? – zdenerwował się nagle Nayer. – Akemi nie jest
podejrzana na razie o żadną zbrodnię, niepotrzebnie ją wypytujesz. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Roxanne
zamurowało. Od kiedy to Nayer zwraca się do niej w ten sposób? I co to w ogóle
jest za imię „Akemi”?! Już normalniejszego jej matka nadać nie mogła?!</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie szkodzi, mogę odpowiedzieć – odezwała się zapytana, przykładając
uspokajająco swoją dłoń do ramienia komisarza. Jakim prawem go dotykała?!!
Roxanne mało nie trafił jasny szlag na ten widok. Nayer był jej, to ona go
pierwsza „zarezerwowała”!!! Jakim prawem przydzielili tę dziewuchę do jego
ekipy?!! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A więc głównie będę załatwiała sprawy papierkowe – wyjaśniła łagodnie
praktykantka, po czym spojrzała na Nayera, stojącego tuż obok. – Ale jeśli pan
komisarz mi pozwoli, to oczywiście będę jeździła z wami na miejsca przestępstw
i takie tam. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Yhm. – Roxanne wcale nie była zadowolona z takiego obrotu sprawy. – No, to
chyba w takim razie będziesz musiała związać włosy – zauważyła kąśliwie,
patrząc na rozpuszczone, sięgające pasa, krucze włosy Akemi. – I gdybyś miała
problem z wygodnymi i odpowiednimi ciuchami do pracy, to służę pomocą. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Akemi
usiadła na stole w swojej krótkiej, brązowej sukience, jeszcze bardziej
eksponując szczupłe, opalone nogi. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dziękuje bardzo – odezwała się ze słodkim uśmiechem. – Ale obawiam się, że nie
będą na mnie dobre. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No, jasne, że nie! – udzielił się „znawca” kobiecych sylwetek, czyli Will. –
Przecież Akemi jest taka szczuplutka! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Właśnie – dorzucił Martin. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Słucham?! – Roxanne aż się zatrzęsła z oburzenia. – To znaczy, że ja twoim
zdaniem jestem gruba?! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie, no coś ty, chciałem powiedzieć… - zaczął motać się Will, ale przerwał mu
komisarz: </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Roxanne, do jasnej cholery, potrzebujesz czegoś? – zapytał wrogo, patrząc na
nią ze złością w swoich niebieskich oczach. – Przychodzisz tutaj i urządzasz najpierw
jakieś przesłuchania, a potem się wściekasz nie wiadomo o co! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O, wybacz, że wam wszystkim przeszkodziłam! – Kobieta odwróciła się na pięcie i
wyszła, trzaskając drzwiami. Jak Nayer śmiał ją tak potraktować?! To wszystko
przez tą głupią cizię! Ale oni jeszcze wszyscy zobaczą! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A tą co znowu ugryzło? – parsknął Will, wskazując głową na drzwi, przez które
niedawno wyszła Roxanne. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Praktykantka
zauważyła, że mimo tego, iż komisarz chwilami się uśmiechał, jego myśli
błądziły zupełnie gdzie indziej. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Co się dzieje? Czym się martwisz? – Akemi stanęła za nim, kiedy usiadł za
biurkiem i zaglądnęła mu do filiżanki. – I nie dopiłeś kawy! – Jedno pasmo z
jej rozpuszczonych, długich włosów opadło na jego ramię. Odwrócił głowę w tę
samą stronę, z przyjemnością zaciągając się ich zapachem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ale masz ładny szampon – powiedział, przymykając oczy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dzięki – zaśmiała się. – Waniliowy. Też mi się podoba. Ale nie odpowiedziałeś
na pytanie. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Mój pies jest chory – wyjaśnił, wzdychając. – Jest teraz sam w domu, bo był
taki słaby, że nie miałbym sumienia brać go do pracy. I trochę się martwię,
dostał nowe leki, nie wiem jak na nie zareaguje i w ogóle… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To ten owczarek niemiecki? – upewniła się Akemi, siadając obok. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tak, Ares. Skąd wiesz? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Gori mi opowiadał, że macie psa na komendzie. Pytał, czy to dla mnie nie
problem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
I co odpowiedziałaś?</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Akemi
uśmiechnęła się, jej ciemne oczy uroczo się zmrużyły. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Że lubię psy i chętnie go pogłaszczę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Obydwoje
się roześmiali. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Wynajmij mu opiekunkę – doradził nagle Martin, chcąc być zabawnym. Jednak nikt
się nie uśmiał. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">I
wtedy Willowi przyszła do głowy pewna myśl:</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Słuchaj, ty już w zasadzie skończyłaś pracę na dziś, no nie? – zagadnął Akemi,
a ta potwierdzająco kiwnęła głową. – No, to może ty byś mogła z Aresem dzisiaj
posiedzieć? – podsunął. – Miałabyś okazję do pogłaskania tego futrzaka, a Nayer
byłby spokojniejszy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No… nie wiem czy byś chciał powierzyć mi Aresa – zawahała się młoda kobieta,
niepewnie zerkając na swojego przełożonego. -<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Lubię psy, ale nigdy swojego nie miałam, nie wiem, czy potrafię się
dobrze nim zająć… Twój wybór, ja tam mogę z nim posiedzieć, nie ma problemu. Mam
teraz wolny czas. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
patrzył na nią szeroko otwartymi oczami. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Mogłabyś naprawdę? – zapytał z nadzieją. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Jeśli byś chciał, to dla mnie nie problem. – powtórzyła Akemi, wzruszając
ramionami. – I tak pewnie teraz wróciłabym do mieszkania i nic nie robiła. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tylko… - Kincaid wymownie spojrzał na policjantów. – Tylko Gori nie może się o
niczym dowiedzieć. Pomyśli, że cię chamsko wykorzystujemy po pracy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Bez obaw. – Akemi wstała, odrzucając na plecy długie, lśniące włosy. – Ode mnie
niczego się nie dowie. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Wreszcie
Nayer znalazł okazję do ponownego dotknięcia dziewczyny, co krótko mówiąc było
mu na rękę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Kochana jesteś – powiedział, wstając i przytulając ją do siebie. Ta krótka
chwila, podczas której mógł poczuć jej ciepło przy sobie, sprawiła, że
mimowolnie poczuł się lepiej. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Przestań, niczego takiego nie robię – zaśmiała się, oddając uścisk, po czym
lekko się odsuwając. – Dawaj kluczyki i będzie po problemie. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>- Ciii, nie warcz na mnie, cicho, cicho
– uspokajała Akemi, słysząc szczekającego i warczącego za drzwiami psa. Wyjęła
kluczyki z torebki i przekręciła zamek w drzwiach prowadzących do domu Nayera.
Delikatnie wsunęła głowę, chcąc obadać sytuację. Uśmiech mimowolnie wpełzł na
jej twarz. – Jaki ty jesteś cudny, kolego! – zawołała rozpromieniona patrząc na
owczarka niemieckiego, który zerkał na nią spod byka i cicho warczał pod nosem.
– Mogę wejść? Nie ugryziesz mnie? – Akemi powoli, ostrożnie przekroczyła próg
domu. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ares skulił się lekko i cofnął.
Przestał warczeć, ale oczy miał przestraszone i bardzo, bardzo smutne. Usiadł i
przytulił się bokiem do ściany. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Oj, jakie biedactwo – rozczuliła się kobieta, szczerze żałując psa. Widać, że
był chory i słaby. I w dodatku jeszcze przestraszony jej obecnością. – Nie bój
się, zobacz, pogłaskam cię i będzie fajnie. – Kucnęła i trochę drżącą ręką
pogładziła owczarka po grzbiecie. Ares zamknął oczy i jeszcze bardziej się
skulił. Akemi powoli przeniosła dłoń na główkę psa, delikatnie ją gładząc.
Owczarek po chwili odrobinę się rozluźnił. Podniósł łeb i obdarzył dziewczynę
ciekawskim spojrzeniem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No i co? Zobaczymy teraz twoje mieszkanko? – mówiła kobieta, aby pies
przyzwyczaił się do jej głosu. – Pokażesz mi swój pokój? Co? Ares? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Najpierw
owczarek pokazał pustą miskę. Szturchnął ją nosem i popatrzył z rozpaczą na
nową koleżankę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O, nie ma wody! To chyba niefajnie, co? Chodź, nalejemy! – Czarnowłosa chwyciła
miskę i podążyła z nią do kuchni. Nalała wody i podała ją psu, który od razu
zaczął pić, rozlewając trochę na boki. Następnie Akemi usiłowała nakarmić Aresa
suchą karmą, ale owczarek nie chciał jeść. Pani Caler zrobiła wtedy kilka
kanapek z szynką, częstując się zawartością lodówki Nayera. Ku jej radości,
pies przyjął z jej ręki chleb i zjadł wszystko, oblizując się ze smakiem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">W
końcu nadeszła ta chwila, kiedy obydwoje usadowili się wygodnie na kanapie
przed telewizorem. Pies przez chwilę siedział obok brunetki, wahając się, ale
już po chwili położył się obok niej, kładąc swój futrzasty pysk na jej kolanach
i śliniąc przy okazji ładną, brązową sukienkę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nayer? – mówiła Akemi, jedną ręką trzymając słuchawkę przy uchu, a drugą
gładząc Aresa. – Nayer, z Aresem wszystko w porządku, chyba mnie polubił. Z
początku warczał i szczekał, ale teraz już nie, siedzimy razem na kanapie przed
telewizorem. Ares zjadł kanapki z szynką i napił się wody. Chyba ma lekką
gorączkę, bo ma ciepły nos i jest dość słaby, ale tragedii nie ma, nie musisz
się martwić. Wyjdzie z tego. Pracuj sobie spokojnie, bo z nim będzie wszystko
dobrze. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ledwo odłożyła słuchawkę, gdy rozległ
się dzwonek do drzwi. Ares uniósł łeb i spojrzał w stronę dochodzącego głosu. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Kogo tam niesie? – spytała samą siebie kobieta, po czym wstała z kanapy i
ruszyła otworzyć. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Za
drzwiami stał mężczyzna w średnim wieku, jasnowłosy, ubrany na czarno, dobrze
zbudowany. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Cześć – rzucił lekko, uśmiechając się i ściągając z nosa okulary
przeciwsłoneczne. – Ja po psa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Yyy… - Akemi nie zrozumiała. Przestąpiła z nogi na nogę. – Jak to: po psa? </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To Nayer ci nic nie mówił? – zdziwił się mężczyzna, a czarnowłosa kobieta
zaprzeczyła ruchem głowy. – Okey, to jestem jego bratem, mam na imię Matt. Nayer
kazał mi zaopiekować się jego psem, więc przyszedłem po niego. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Akemi
nic już nie rozumiała. To wszystko było jakieś dziwne. Nim zdążyła coś
odpowiedzieć, blondyn ku jej przerażeniu śmiało wszedł do środka. Ponieważ
stała mu na drodze, silnie odepchnął ją niczym śmiecia na bok. Mało nie
uderzyła sobą o ścianę. Tymczasem gość był już w przedpokoju. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zaraz, zaraz, chwilka – doskoczyła do niego. – Przed momentem rozmawiałam z
Nayerem przez telefon. Nie wspominał mi o swoim bracie, który ma przyjść po
psa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Jasnowłosy
zmierzył ją takim spojrzeniem, że aż się przestraszyła. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No wiesz, jaki jest Nayer – rzekł dziwnym tonem głosu. – Zawsze taki
zapracowany. Pewnie zapomniał. – Sytuacja powtórzyła się: ponieważ kobieta
blokowała dojście do salonu, mężczyzna używając swojej siły, odepchnął ją na
bok i wszedł do środka. Akemi natychmiast ruszyła za nim. Leżący na kanapie Ares
na jego widok zaczął groźnie warczeć i zjeżył się na karku. To tym bardziej
przekonało dziewczynę, że coś tu było nie w porządku. Czy owczarek tak
zachowywałby się na widok brata swojego pana? Blondwłosy gość wychwycił
podejrzliwe spojrzenie dziewczyny na sobie i wyczytał z jej twarzy obawę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- On
musi być bardzo chory – stwierdził, marszcząc brwi. – Normalnie mnie rozpoznaje
i nigdy nie warczy.</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kobieta
bardzo starała się ukryć fakt, że zaczęła się bać. Nie mówiąc już o tym, że nie
wierzyła temu facetowi w ani jedno słowo. Szybko doszła do wniosku, że gdyby tak
doszło do jakiejś awantury, nie miałaby z tym blondynem szans. Matt był wysoki,
postawny, dobrze zbudowany. Jaką przeszkodą byłaby dla niego drobna Akemi? Zaśmiała
się lekko, niby na luzie, nie chcąc wzbudzić żadnych jego podejrzeń.
Przemierzyła pokój, chcąc znaleźć się jak najbliżej psa. Usiadła obok niego i
oplotła jego szyję swoim ramieniem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Wiesz co… - zaczęła, siląc się na naturalny ton i starając się, by jej głos nie
zadrżał. – Nie fatyguj się, ja się nim zajmę, to dla mnie żaden problem. Miło
mi się tu siedzi! – Ponownie zaśmiała się sztucznie, ale gość się nie ubawił.
Akemi z przerażeniem dostrzegła jego ruch: sięgnął ręką zza pasek spodni, znała
ten gest z filmów. Zaraz wyciągnie pistolet. I rzeczywiście, ku jej
przerażeniu, mężczyzna wydobył pistolet i wycelował w nią. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Odejdź od psa – rozkazał, jego głos przyprawił ją o ciarki na plecach. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Spojrzała
na niego swoimi wielkimi brązowymi oczami. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie – odrzekła hardo, mocniej obejmując Aresa, który ciągle nie przestawał
warczeć. – Nie pozwolę, abyś zrobił mu krzywdę. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Odejdź od psa powiedziałem – ponowił rozkaz Matt, mocniej zaciskając dłonie na
wyciągniętej broni. – Jeśli nie odejdziesz, będę zmuszony poprosić cię o to
siłą. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To śmiało, bo ja na pewno od niego dobrowolnie nie odejdę! – Akemi wiedziała,
że igra z ogniem, ale nie mogła pozwolić, by ten drań zrobił coś psu. Nayer
powierzył go jej opiece, czuła się za niego odpowiedzialna. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Blondwłosy
mężczyzna roześmiał się na głos. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ty głupia dziewucho, nie wiesz z kim zaczynasz – rzekł tylko, chowając
pistolet. W następnej chwili rzucił się do Akemi, mocno chwycił ją za ramiona i
z całej siły pchnął w przeciwną stronę pokoju. Nie miała szans się obronić.
Upadła na podłogę, tyłem głowy uderzając w jakiś mebel. Jęknęła cicho pod
wpływem bólu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>W tym samym czasie, do akcji wkroczył
Ares. Nie znał co prawda Akemi, ale była dla niego dobra, dała mu pić, jeść i
go głaskała. Jakim prawem ten człowiek robił jej teraz krzywdę?! Mimo że słaby,
pies zaatakował w jej obronie. Całym swoim ciałem runął na przeciwnika, zaczynając
go gryźć. Niestety, Matt bardzo szybko sobie z nim poradził. Powalił osłabione
zwierzę na podłogę, sam szybko się podnosząc. Wyciągnął z kieszeni jakąś gotową
strzykawkę i usiłował wbić ją w skórę psa. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>I w tym momencie rzuciła się na niego od
tyłu Akemi. Mocno go pchnęła, powodując, że strzykawka upadła na podłogę, a sam
mężczyzna stracił na moment równowagę i byłby się przewrócił, gdyby nie
przytrzymał się rękoma ściany. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O proszę, tak ostro chcesz się bawić? – zakpił, odwracając się do niej z furią
w oczach. – Nie ma sprawy! – I mówiąc to, silnie szarpnął dziewczynę za ramię,
jednocześnie uderzając ją w twarz drugą ręką. Cios do delikatnych nie należał,
Akemi zatoczyła się do tyłu, ale mężczyzna chwycił ją, nie pozwalając upaść. Z
całej siły rzucił ją w stronę stojącej w kącie pokoju szafy z wbudowanym
lustrem. Dziewczyna uderzyła plecami o to lustro, powodując, że szkło pękło i
rozsypało się na drobne kawałki, dodatkowo raniąc i kalecząc jej skórę. Na
moment straciła przytomność, osuwając się na podłogę i leżąc na niej bez ruchu.
</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To była tylko gra wstępna – uświadomił jej Matt, ponownie podchodząc do psa. –
Ale za moment pobawimy się jeszcze! </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ares
nie miał już siły walczyć. Przez zamglone oczy spoglądał na mężczyznę, który
wbijał mu strzykawkę w skórę. Płyn, jaki dostał się do jego żył, spowodował to,
że owczarek zasnął i przestał stawiać opór. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No, teraz mogę zająć się tobą, kotku. – Zadowolony z siebie mężczyzna odwrócił
się w stronę, gdzie jeszcze przed chwilą leżała czarnowłosa dziewczyna. Ale
spotkał go zawód: Akemi już tam nie było. Matt przestał się cwaniacko uśmiechać
i wypadł na korytarz, bacznie się rozglądając. Gdzie ona mogła się schować, do
jasnej cholery?! Wbiegł do kuchni, potem do jeszcze innego pokoju. Ani śladu
dziewczyny. Zdenerwowany zaglądnął przez okno, z niesmakiem zdając sobie sprawę
z tego, że Caler mogła uciec na dwór i ukryć się gdzieś w ogrodzie. Albo pójść
do sąsiadów i zwołać pomoc. Czym prędzej należało się w tym wypadku zmyć. A
szkoda, nabrał ochoty na tę młodą, śliczną i jakże zadziorną pannicę. No nic,
dorwie ją innym razem. Matt szybkim tempem wrócił do salonu, biorąc na ręce
pogrążonego we śnie owczarka niemieckiego. Wybiegł z domu, chcąc jak
najszybciej odjechać z tego miejsca, nim ktokolwiek zauważy jego obecność. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Akemi z sercem bijącym jak oszalałe,
wbiegła po schodach na górę, starając się nie robić hałasu. „Przecież to
policjant, do cholery” – przemknęła jej przez głowę myśl o Nayerze. –„Gdzieś tu
musi trzymać jakiś pistolet!”. Szybko, choć po cichutku, brunetka weszła do
pierwszego lepszego pokoju, który okazał się być sypialnią mężczyzny. Tknięta
przeczuciem, po prostu otworzyła szufladę małej szafeczki, znajdującej się obok
łóżka. Nie mogła uwierzyć własnemu szczęściu: w szufladzie znajdowała się broń!
</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Koniec zabawy, dupku! – oznajmiła, ładując pistolet. Zabrała go i pędem zbiegła
na dół. </span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Matt właśnie pakował Aresa do swojego
samochodu, gdy mignęła mu na ganku czyjaś sylwetka. Zaskoczony podniósł głowę i
chwilowo zaniemówił. Na szczycie schodków stała Akemi z długimi, rozwianymi
włosami i z piekłem w oczach. Co najgorsze, trzymała przed sobą pistolet. Mężczyzna
nie był w stanie zareagować, to działo się zbyt szybko. Mimowolnie przymknął
powieki, kiedy usłyszał pierwszy strzał. Nie mógł tylko przeboleć faktu, że
przechytrzyła go ta drobna, ciemnowłosa dziewucha. Ku swojemu zaskoczeniu, Matt
nie poczuł żadnego bólu, za to jego samochód nieco opadł w dół. Mężczyzna
ponownie popatrzył na stojącą w oddali młodą kobietę, która właśnie na jego
oczach bardzo celnie rozstrzeliła mu <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>opony w samochodzie, powodując, że auto
przestało być w chwili obecnej gotowe do jazdy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
I jak ci się to podoba?! – krzyknęła zaczepnie, opuszczając broń i dumnie
unosząc głowę do góry. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Co
miał jej odpowiedzieć? Był pewny, że go zabije, miał więc ogromne szczęście, bo
czarnowłosa zakończyła swój występ tylko na strzelaniu w opony. Jednak
niedyspozycyjne auto stanowiło dla niego niemały problem. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zrobiłaś to na własną niekorzyść! – uświadomił jej, nie chcąc, by poznała, jak
bardzo się wkurzył. W przeciwieństwie do kobiety, on nie miał żadnych
skrupułów. Wyciągnął swoją broń i bez wahania wystrzelił do stojącej na ganku
postaci. Akemi krzyknęła zaskoczona atakiem, po czym zachwiała się i stoczyła
ze schodów w dół, zostawiając na nich czerwone plamy krwi. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Matt czym prędzej rozejrzał się wokół.
Na podwórku stało jakieś auto, okazało się, że w środku były kluczyki. „To na
pewno auto tej małej czarnulki” – pomyślał, kręcąc głową. W stacyjce znajdowały
się kluczyki, więc chociaż to odrobinę ułatwi mu ewakuację. Szybko pozbawił
swój samochód tablicy rejestracyjnej i innych dowodów wskazujących na to, że on
był właścicielem tego wozu. Największy problem miał z naklejką rejestracyjną,
znajdującą się na przedniej szybie. Nie miał wyboru, wyciągnął ze swojego
bagażnika młotek i zwyczajnie rozbił tę szybę wraz z nalepką. Wiedział, że
gliny prędzej czy później dojdą do tego, czyje to auto jest, ale chciał chociaż
trochę zyskać na czasie. Wszystko przez tą przeklętą dziewczynę! Następnie wyciągnął
Aresa i przeniósł go do samochodu Akemi. Jeszcze raz się rozejrzał, po czym
wsiadł za kierownicę i ruszył z miejsca.</span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***</span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Komisarz ze spokojem wracał do swojego
domu, po drodze zastanawiając się, czy ładna praktykantka zgodzi się wypić z
nim kawę, a może nawet zjeść kolację. Wiadomo, w dowód wdzięczności za zajęcie
się psem i takie tam. Może uda się ją namówić. Kiedy dojechał na miejsce,
pierwsze co rzuciło mu się w oczy, to jakieś auto z przebitymi oponami stojące
na jego podwórku. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Co jest, do diabła? – Nayer z niepokojem wysiadł ze swojego samochodu i
przyglądnął się obcemu pojazdowi. Stanowczo coś tu nie pasowało. Rozstrzelone
opony, rozbita szyba… Przeczuwając coś niedobrego, komisarz szybkim krokiem
ruszył w stronę domu. Już z oddali dostrzegł krwawe ślady na jasnych schodkach,
prowadzących do drzwi wejściowych. Resztę drogi pokonał biegiem, serce zaczęło
walić mu jak oszalałe. Co tu się stało, do jasnej cholery?!! Tknięty złymi
przeczuciami podążył wzrokiem za śladami krwi i od razu dostrzegł zakrwawioną,
długowłosą kobietę leżącą w klombie kwiatów rosnących u podnóża schodów. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Akemi!!! – Mężczyzna w jednej sekundzie znalazł się przy niej. Szybko
przewrócił ją na plecy, sprawdzając puls na szyi. Na szczęście czarnowłosa
dziewczyna żyła, oprócz wyczuwalnego pulsu, Nayer widział jej poruszającą się
klatkę piersiową. Lewe ramię praktykantki pokrywała gruba warstwa krwi. Kincaid
delikatnie uniósł kobietę do góry, kładąc jej głowę na swoim ramieniu i
pospiesznie wyciągając telefon z kieszeni. Akemi otworzyła na moment oczy. </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ares – szepnęła, ponownie zaciskając powieki pod wpływem bólu. – Ares… Został
porwany… </span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">CDN
</span></div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-50553306533957751842014-04-25T09:47:00.000-07:002014-04-24T15:35:55.891-07:00Rozdział 6 - Dżasmina<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Uwaga! W tym rozdziale znajdują się fragmenty
zapisane kursywą i mogą one zawierać liczne błędy. Jest to zabieg celowy i ma
przyczyniać się do nieformalnego charakteru treści notatek. </span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dlaczego praktycznie wszystkie morderstwa są dokonywane w nocy? — ziewnął Nayer,
jednocześnie wychodząc ze swojego samochodu w ciemną, gwiaździstą noc. Nie
zamknął za sobą drzwi, tylko przytrzymał je otwarte, tak aby Ares mógł wyjść. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Pojęcia nie mam — odburknął Martin, czekając na komisarza przed bramką
prowadzącą do wejścia domu państwa Kellych. — Może mordercom sprzyja taka aura
tajemniczości? Spójrz na ten księżyc w pełni. Gdybym miał kogokolwiek
zamordować, na pewno uczyniłbym to w nocy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Martin, zaczynasz mnie przerażać — wyznał Kincaid, spod byka patrząc na swojego
przyjaciela. — A ty co, strajkujesz? — pochylił się nagle i zajrzał w głąb
samochodu, gdzie znajdował się jego pies. — Ares? No dalej, wyłaź, nie będę
przecież stał tu przez dwie godziny i trzymał dla ciebie drzwi otwarte, już bez
jaj. Wychodzisz czy nie? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ares
leżący na tylnym siedzeniu auta, podniósł leniwie głowę i obdarzył Nayera
rozespanym spojrzeniem. Ziewnął rozdzierająco, położył pysk na przednich łapach
i ponownie zamknął oczy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Wstyd
i hańba, Ares. — Komisarz ze zrezygnowaniem odkręcił szybę w przednich drzwiach,
a potem je zamknął. — Zawiodłem się na tobie — rzucił jeszcze do śpiącego owczarka,
po czym ruszył w stronę Martina. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A Ares? — zapytał policjant, zaskoczony obecnością samego Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Zrezygnował dzisiaj ze służby — odpowiedział czarnowłosy mężczyzna, z ciężkim
westchnieniem otwierając furtkę i wchodząc do ogrodu otaczającego dom ofiary.
Przeszli dróżką obramowaną gęsto rosnącymi, pachnącymi kwiatkami i skierowali
się do drzwi wejściowych. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Wystarczyło
wejść przez niewielki ganek do środka, aby znaleźć się na miejscu morderstwa. W
oświetlonym korytarzu znajdował się tłum policjantów, komisarz z trudem
przecisnął się do stromych schodów, gdzie leżała na podłodze nieżyjąca,
zakrwawiona dziewczyna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Urocza noc, czyż nie? — zagadnął go wesoło doktor Cliffe. — Idealna na
zamordowanie ładnej, szesnastoletniej dziewczyny. Nie sądzisz? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak, w taką noc jak ta, to tylko mordować szesnastoletnie dziewczyny, masz
rację. – Kincaid ukucnął obok ofiary, uważnie przyglądając się jej ciału. — A
tak na poważnie, doktorze. Jesteś pewny, że ta szesnastolatka po prostu nie
spadła z tych schodów? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oczywiście, że spadła i bez wątpienia jest to przyczyna jej zgonu, komisarzu. —
Doktor ukucnął również i wskazał kilka miejsc na ciele ofiary. — Ale te
obrażenia i układ jej ciała nie wskazują na to, aby Mia Kelly samoczynnie
spadła z tych schodów. Ktoś musiał jej w tym pomóc. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
uważnie przyjrzał się leżącej ofierze. Oprócz tego, że jej twarz i odsłonięte
ramiona były pokryte krwią, nie uszło jego uwagi, że młoda kobieta, żyjąc,
musiała uchodzić za bardzo atrakcyjną wśród swoich znajomych. Miała charakterystyczne,
bardzo długie, czarne włosy, które obecnie leżały bezwładnie dookoła jej głowy,
szczupłą, dziewczęcą sylwetkę i piękne, duże, zielone oczy, co niestety dało
się zauważyć również po śmierci, gdyż jej powieki pozostały otwarte. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Mia Kelly — rzekł wolno Kincaid, podnosząc się z ciężkim westchnieniem. — Ładna
dziewczyna — dodał ze smutkiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ano
ładna — przyznał doktor Cliffe, zabierając się do odejścia. — Zbadam ciało i
powiem ci o niej więcej. Jak zawsze zresztą. Nie? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Uśmiechnij się, człowieku! — Doktor klepnął czarnowłosego mężczyznę w ramię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Raczej
nie mam za bardzo powodu do uśmiechu — odparł smętnie komisarz. — Ani sceneria
ani okoliczności temu nie służą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Patolog
odszedł, a przyszedł Ares. Rozleniwiony, rozespany, z trudem trzymał się na
nogach, więc od razu usiadł obok swojego pana i zaczął szeroko ziewać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Kogo my tu mamy? — odezwał się Nayer na jego widok, po czym lekko szturchnął
psa łokciem. — Weź się ogarnij i nie rób siary, ludzie na nas patrzą. Jaki
dajesz przykład? Obczaj lepiej czy nic ciekawego nie pozostawił po sobie
morderca. No już, lecisz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Owczarek jeszcze chwilę posiedział,
poziewał, po czym zgodnie z poleceniem ruszył na obchód. Nayer ujrzał
wchodzących do pomieszczenia Willa z Roxanne, więc ruszył do nich, aby się
przywitać. Niestety, w połowie drogi rzuciła się na niego ciemnowłosa kobieta w
średnim wieku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Kto zabił moją córcię?!! — ryknęła na całe gardło, chwytając mężczyznę obiema
rękami za koszulę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Spokojnie.
— Komisarz usiłował odsunąć od siebie ręce zapłakanej kobiety. — Wszystkiego
się dowiemy w swoim czasie, może być pani tego pewna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Akurat!!! — wrzeszczała kobieta, uporczywie patrząc mu w oczy i wciąż nie
wypuszczając z rąk jego białej koszuli. — Ja chcę to wiedzieć teraz!!! Już!!!
Chcę pomścić moją Dżasminę!!! Niech pan mi powie, kto jej to zrobił?!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Powiem pani, kiedy sam się tego dowiem — tłumaczył cierpliwie Nayer, starając
się jednocześnie uspokoić matkę ofiary. — Jest pani zmęczona, dużo pani
przeszła, powinna pani… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Już ja wiem, czego chcę i co powinnam!!! — parsknęła ciemnowłosa. — Chcę zabić
tego przeklętego gnoja, pomścić moją Dżasminę!!! Zabiję go!!! Pójdę siedzieć,
ale zabiję!!! Chcę widzieć, kiedy będzie zdychał! Chcę pomścić córkę!!! Ja chcę,
ja… - Kobieta nie dokończyła. Zamiast tego z całej siły przytuliła się do
Nayera i wybuchnęła głośnym płaczem, mocząc mu obficie koszulę swoimi łzami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Kincaid objął lekko szlochającą panią,
starając się ją jakoś pocieszyć. Nie trwało to długo, bowiem do mieszkania
wleciał jakiś mężczyzna z przerażonym spojrzeniem i z rozwianymi włosami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co tu się dzieje?! — krzyknął, a następnie jego wzrok zatrzymał się na nieżyjącej,
czarnowłosej dziewczynie. – Jezusie Chrystusie!!! – wrzasnął, przytykając
dłonie do swoich policzków. — Dżasmina?! Dżasmina! — W następnej chwili rzucił
się do Mii. Chciał chyba podbiec do zwłok i bezskutecznie próbować ożywić
ciało. Został zatrzymany przez Willa i Martina, którzy z trudem odciągnęli
wrzeszczącego mężczyznę na bok. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ricci! O Boże kochany!!! — Kobieta, tuląca się dotychczas do Nayera, odsunęła
się od niego i podbiegła do mężczyzny trzymanego przez policjantów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Kasandra, co się stało Dżasminie?!! — Mężczyzna, nazwany Ricci, wyrwał się
Martinowi i Willowi i chwycił w objęcia ciemnowłosą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie żyje!!! Ktoś ją zabił!!! O, Boże! O, Boże! — Kobieta na nowo zaczęła
płakać, a Ricci ją przytulił. Trwali tak wtuleni w siebie aż do momentu, gdy
zaczęto zabierać ciało z miejsca morderstwa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Zostawcie naszą Dżasminę!!! — Najpierw rzuciła się matka, potem ojciec. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Komisarz
musiał przytrzymać będącą w szoku panią Kasandrę, a Will i Martin ponownie
zajęli się wymachującym pięściami Riccim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Spokojnie, wszystko będzie dobrze! — Nayer uspokajał trzęsącą się matkę Mii. —
Wszystko będzie dobrze – powtarzał, ale na marne. Pani Kasandra tak mocno
szlochała, że aż w końcu zasłabła. Zsunęła się bezsilna, opadając prosto w jego
ramiona, którymi ją obejmował. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Potrzebny
lekarz! — krzyknął, kładąc zemdloną kobietę na podłogę. — Dalej! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Podbiegł
do nich doktor, który zjawił się z karetką pogotowia chwilę po przyjeździe
policji. Ricci przejął się żoną i przerażony klęknął obok niej. Na chwilę
zapomniał o Mii, a to pozwoliło odpowiednim służbom zabrać ciało dziewczyny. Wkrótce
pani Kasandra wróciła do świadomości, ale komisarz nie miał serca rozmawiać z
nią dzisiaj. Bezszelestnie wyszedł z domu, cicho zamykając za sobą drzwi. Ares,
przestraszony krzykami i podniesionymi głosami, szedł niespokojny obok niego.
Obydwóm odechciało się już spać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co za przeklęta noc – powiedział ze złością mężczyzna, otwierając drzwi
samochodu. Jednak pies nie wszedł do środka, tylko z cichym skomleniem
przytulił się bokiem do jego nogi. — A z tobą co? Ciebie też mam pocieszać? –
Komisarz spojrzał na owczarka. Pies drżał na całym ciele i wlepiał w niego
błagalne, szeroko otwarte oczy. — No daj spokój, nie bój się. — Nayer kucnął
obok i mocno przytulił Aresa. — Nie bądź ciepłą kluską, no coś ty… — głaskał go
i szeptał do jego uszka słowa pocieszenia. — Taki wielki owczarek, a taka
boi-dupa, wstyd. Przestraszył się zamieszania i krzyków w domu. Gdyby to jakaś
suczka teraz widziała, to by się z ciebie śmiała w głos. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Wjazd
na ambicję zawsze był skuteczny. „Męska” duma Aresa w tym momencie ucierpiała i
pies natychmiast wziął się w garść. Z nerwowym pomrukiem odsunął się od swojego
pana i wskoczył do samochodu, powarkując coś protestująco pod nosem. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">*** <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Na drugi dzień pani Kasandra i jej mąż
Ricci byli w o wiele lepszym nastroju do rozmowy. Owszem, wciąż opłakiwali
córkę, matka nie kryła swoich łez, ale byli spokojniejsi i nieskłonni do
awantur. Posłusznie odpowiadali na wszystkie pytania komisarza, byli zgodni i miało
się wrażenie, że równie dobrze znali swoją córkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak w zasadzie Dżasmina nie była moją prawdziwą córką, byłem jej ojczymem —
wyznał pan Ricci, smutno trzymając swoją żonę za rękę. — Ale kochałem ją jak
własną. Była dla mnie wszystkim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dla mnie też — chlipnęła pani Kasandra, wyciągając dłoń do Aresa. Posłusznie do
niej podszedł i usiadł, pozwalając się głaskać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Wyjaśnijmy sobie jedno — zaczął komisarz. — Wasza córka miała na imię Mia,
prawda? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak. Mia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dlaczego więc ciągle nazywacie ją Dżasminą? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Och. — Pani Kasandra uśmiechnęła się ciepło. — To przez jej długie, czarne
włosy. Znajomi Mii już od bardzo dawna zaczęli ją w ten sposób nazywać, a my z
mężem później to podchwyciliśmy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
nie miał bladego pojęcia, co miały czarne włosy do imienia, ale postanowił się
nie błaźnić i nie drążyć tematu. Najwyraźniej jakaś sławna Dżasmina, o której nigdy
nie słyszał, musiała mieć długie włosy i stąd pseudonim nieżyjącej córki
państwa Kellych. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Czy Mia miała znajomych, chłopaka? — zadał kolejne pytanie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak, miała koleżanki i kolegów — stwierdziła pani Kasandra. — Niektórzy
przychodzili do niej do domu. Chłopaka nie miała, ale dużo czasu spędzała ze
swoją przyjaciółką Julcią. Mogę podać panu adres, były ze sobą naprawdę zżyte. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Poproszę — zgodził się Nayer, biorąc ostatniego łyka kawy, którą został
poczęstowany. Następnie wstał. — Czy mógłbym rozejrzeć się po pokoju
dziewczyny? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oczywiście — zgodzili się państwo Kelly, pan Ricci wskazał komisarzowi
odpowiednie drzwi, a pani Kasandra poszła zapisać na kartce adres przyjaciółki.
Ares poszedł za nią, chcąc być nadal głaskany, ale widząc, że jego pan oddalał
się od niego po schodach w górę, ruszył truchcikiem za nim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Pokój Mii nie wyróżniał się niczym
szczególnym. Na niebieskich ścianach wisiały plakaty sławnych zespołów, których
najwyraźniej nastolatka miała za swoich idoli, był telewizor, laptop, dużo
książek i młodzieżowych magazynów. Na środku pokoiku stał niewielki stolik, a
obok niego równie nieduży, niebieski tapczanik. Nayera zainteresowało biurko, stojącą
pod ścianą, a owczarka właśnie ów tapczanik. Wskoczył na niego, sadowiąc się na
miękkich poduszkach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oszalałeś? — wkurzył się niebieskooki mężczyzna. — Nie jesteś u siebie, złaź! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Rozległy
się kroki na schodach: to pani Kasandra zapewne niosła obiecany adres Julci. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ares, zejdź z łóżka! Będzie całe w twojej sierści, złaź! – Ponieważ pies nie
reagował, mężczyzna musiał na siłę go ściągnąć. Zdążył w ostatniej chwili, bo
pani Kasandra już była w drzwiach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oto ten adres, komisarzu — rzekła smutno, podając mu karteczkę z zapisanym
adresem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Bardzo dziękuję — odparł mężczyzna, uśmiechając się lekko i chowając karteczkę
do kieszeni. — Mogę się rozejrzeć? — upewnił się raz jeszcze.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oczywiście. — Kobieta przysiadła na niebieskim tapczaniku, a Ares natychmiast
usadowił się obok niej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie mam już do niego sił — westchnął komisarz, wpatrując się z naganą w swojego
psa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ale niech sobie śpi! — obroniła go pani Kasandra i nawet się uśmiechnęła, po
raz pierwszy od śmierci córki. — Jest taki słodki! — I zaczęła go głaskać. Ares
zmierzył swojego pana zwycięskim spojrzeniem, położył łeb na kolanach kobiety i
zaczął sobie drzemać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Komisarz zajął się biurkiem dziewczyny.
Otworzył je i zaczął przeglądać leżące tam książki, czasopisma i zeszyty.
Liczył, że może uda mu się odnaleźć jakieś zdjęcia, pamiątki, coś, co pomogłoby
mu odnaleźć mordercę. Zabójca musiał przecież znać Mię, inaczej by jej nie
zabijał. Najwyraźniej miał cel w zepchnięciu szesnastolatki ze schodów. Całkiem
możliwe, że znali się z ofiarą i w ten sposób udało mu się wejść do mieszkania.
Możliwe, że Mia sama go wpuściła. Nayer otwierał i przeglądał każdy zeszyt i
każdą książkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Matematyka, chemia, angielski — wymieniał cicho, odkładając odpowiednie zeszyty
na miejsce. Kolejny był gruby brulion z mocno już zniszczoną okładką w czarno —
czerwoną kratkę. Mężczyzna otworzył go tak samo jak pozostałe i jego oczom
ukazał się taki napis: <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Własność:<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Mia Kelly<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">„Dżasmina” :)<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Tknięty
przeczuciem, że odnalazł coś istotnego, Nayer czym prędzej przewrócił kartkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Dżasmina nie byłą zbyt
atrakcyjną dziewczyną, bynajmniej tak o sobie myślała. Naprawdę miała na imię
Mia, ale ze względu na jej długie, czarne włosy, przyjaciele nazwali ją
Dżasminą. Dżasmina była bardzo mądrą i rozważną dziewczyną, lubiła chodzić na
zabawy (jak każda dziewczyna!), uwielbiała spacery. Jej mama i ojczym byli
bardzo dobrzy dla niej, choć czasem na za mało rzeczy jej pozwalali. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Komisarzu? — Z czytania wyrwał mężczyznę głos pani Kasandry. — Znalazł pan coś
istotnego? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Chyba
tak. — Czarnowłosy zamknął zeszyt, wstał i usiadł obok kobiety. — Czy pani
wiedziała, że pańska córka prowadziła pamiętnik? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Pamiętnik? — Pani Kelly szeroko otwartymi oczami spojrzała na gruby brulion z
okładką w czarno — czerwoną kratkę, trzymany przez komisarza. — Nie wiedziałam…
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Jeżeli pani się zgodzi, wezmę go. Do pamiętnika wpisuje się często różne
intymne szczegóły z życia, często się o nich głośno nie mówi. Możliwe, że Mia
zapisała w swoim pamiętniku coś, co pomoże nam ustalić, kto ją zamordował i
dlaczego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
W takim razie niech pan go weźmie — zgodziła się mama Mii, wciąż patrząc
nabożnie na zeszyt, jakby był to najcenniejszy skarb, jaki do tej pory widziała.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Nayer też obchodził się z pamiętnikiem
jak z jajkiem. Niósł go przyciśniętego do siebie, jakby się bał, że go zgubi. W
tym momencie ten zeszyt stanowił jego jedyną poszlakę i mężczyzna nie mógł się
już doczekać, gdy zasiądzie do jego lektury. Wydawało mu się, że Dżasmina już
na pierwszych stronach napisała coś istotnego. Wszedł z pamiętnikiem i psem do
biura, machinalnie odpowiedział pracownikom „dzień dobry” i z tekstem: „Nie
przeszkadzać” – zamknął się w swoim gabinecie. Usiadł za biurkiem i drżącymi
lekko dłońmi otworzył pamiętnik. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Także jej rodzina mogła nawet ujść
w tłoku. Co do przyjaciół — niedawno Dżasmina poznała wspaniałą trójkę, za
którą oddałaby życie. Jednym z nich była Julka, wesoła dziewczyna z poczuciem
humoru. Od pierwszego wejrzenia zauważyły, że są stworzone dla siebie. Po
prostu idealnie się dogadywały! Był jeszcze Matt, który bardzo podobał się
Julce, a ona jemu. No i Dann – przyznam szczerze, że Dżasmina była w nim
zakochana po uszy, a on w niej. Mogliby zostać parą, gdyby nie fakt, że dla
Dżasminy najważniejsza była nauka, a nie miłość. Dann miał wiecznie do niej
pretensje o to, ale ona była uparta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
przewrócił stronę. Zdążył się już przyzwyczaić, że pisząc o sobie, Mia używała
trzeciej formy osobowej, a nie pierwszej. Ares położył się obok niego i cicho
chrapał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Dżasminie w szkole szło dobrze,
miała czwórki i piątki, była bardzo ambitna. Czasami chodziła smutna, gdy
rozpaczała, że nie jest ładna. Często popłakiwała w nocy z powodu wyglądu. Ale
cieszyła się, że Dann wybrał ją. Bardzo go kochała, a nie mogli być razem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Sama
sobie stwarzała problemy — powiedział komisarz do Aresa, głaszcząc go po
główce. —Nie dość, że była taka śliczna, to uważała się za brzydką i z tego
powodu płakała po nocach. Kochała Danna, ale go od siebie odrzucała, bo nauka
była dla niej najważniejsza. Rozumiesz coś z tego? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ares
nie rozumiał. Popatrzył tylko na mężczyznę, potem na pamiętnik, a potem wstał i
poszedł po piłkę leżącą w kącie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak myślałem, że nic nie zakumasz. Baw się, baw. — Mężczyzna ponownie
przystąpił do czytania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Dżasmina chodziła do LO, miała
okropną klasę. Niektóre dziewczyny były dla niej wredne i śmiały się z jej
wyglądu. I właśnie z tego powodu Dżasmina płakała w nocy. O tym jej mama i
ojczym nie wiedzieli, nie chciała im o tym mówić, uznaliby ją za wariatkę
(płacze za wyglądem). <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
I dalej w kółko to samo — skomentował znowu Nayer, już nieco zniecierpliwiony
narzekaniami dziewczyny. Przewrócił o kartkę dalej, bo wywnioskował, zresztą
słusznie, że na tamtych stronach Mia dalej żaliła się na swoją brzydotę. A on
tak bardzo chciał odnaleźć coś istotnego w zapiskach szesnastolatki! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Tam gdzie mieszka Dżasmina jest
kilka koleżanek (o ile można je tak nazwać!) i kolega, którego nie lubiła, gdyż
był cwaniakiem. Esme była dobrą koleżanką, a w sprawach pilnych można było na
nią liczyć. Dżasmina lubiła ją najbardziej. Były jeszcze Monica i Ala, były
siostrami. Miały podobne charaktery, choć Dżasmina uważała, że Alicja jest
lepsza. Ostatnio jednak zmieniła zdanie. Monica była uparta i miała okropny
charakter, wiele razy prosiła ją Dżasmina o coś, a ona tego nie chciała zrobić.
Dżasmina próbowała ją zmienić na lepsze, gdyż była ona dobrą osobą i chciała,
aby Monica się zmieniła. Ale to nic nie dało. Śmieszne było to, że Monice
podobał się cwaniak!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Coraz więcej bohaterów — oznajmił mężczyzna Aresowi, który bawił się piłką. Komisarz
sięgnął po długopis i kartkę i zaczął na bieżąco wypisywać imiona występujących
w pamiętniku postaci. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Co do Alicji, na początku była
kochanym dzieckiem, wraz z wiekiem zaczęli jej podobać się chłopcy. Nie było w
tym nic złego, gdyby Alicja nie zaczęła przesadzać. Miała kilku chłopaków, a
jednego 40- letniego! No oczywiście, że był za stary, gdyż Alicja ma dopiero 15
lat! A z drugim, dwudziestoletnim, chodziła, piła, a nawet całowała się w
szkole (gdzie były także dzieci z podstawówki!). Ale jej to nie przeszkadzało!
Bardzo ma zjechaną reputację. Byłam z nią przyjaciółką dwa razy. Za pierwszym
razem nasz kontakt się urwał, gdyż Ala znalazła sobie inną przyjaciółkę. A
drugi raz napisała do mnie smsa abyśmy znowu były przyjaciółkami. Dżasmina jest
dobrą osobą i dała jej szansę. Ale teraz już wiem, że Ala zrobiła to tylko
dlatego aby pochwalić się swoim 40-letnim facetem! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Martin! — zawołał Nayer ze swojego biura. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co jest? — Do gabinetu komisarza posłusznie wszedł blondwłosy policjant. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Zawołaj Roxanne i sami też usiądźcie z Willem w drugim pokoju przy stole.
Robimy naradę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Aha, burza mózgów! — krzyknął rozradowany Martin, bo bardzo lubił tę formę
debatowania. — Już po nią idę i siadamy! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Teraz gdy poznałam Julcię
wszystko jest inaczej. Ale wtedy jeszcze jej nie znałam i chciałam urządzić
zabawę andrzejkową u nas na sali bankietowej. Poszłam do Esme aby to obgadać.
No ale Esme była chora i powiedziała, że nie przyjdzie, bo będzie na sali zimno
i takie tam. No to napisałam smsa do Monicy i Ali, aby przyszły. Z Monicą byłam
na bakier, bo ona jest zazdrosna o wszystko co mam: o mój pokój, komputer,
nawet o pomalowane paznokcie! No ale przyszły jakieś nadęte i nie zdjęły nawet
kurtek, tylko „cześć” i usiadły. Esme powiedziała, że chcemy zrobić zabawę andrzejkową
u nas. Monica stwierdziła, że więcej roboty niż zabawy, a Alicja, że jedzie do ……
na andrzejki!!! Powiedziała coś jeszcze do Esme (rozmawiała z nią), po czym
odwróciła się i wyszła. Monica za nią. Szczerze mówiąc, myślałam, że sobie
porozmawiamy jako przyjaciółki, no a ona jak mnie potraktowała? A ja dałam jej
szansę, trzeciej już jej nie dam!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nayer, chodź, Roxanne już przyszła! — Martin zapukał do drzwi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Momencik, już idę! — odkrzyknął komisarz, ponownie wczytując się w treść
pamiętnika. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">No to byłam na ogólnych andrzejkach
dla wszystkich. Monica i Ala też tam były, ale jechałyśmy osobno, bo ja już z
nimi razem nigdy nigdzie nie pojadę! One po prostu nie lubią osób dobrych,
troskliwych i tyle. Ja wytańczyłam się, lecz Monica z taką jedną koleżanką cały
czas siedziały na ławce. Zabrałam Monicę do tańca na początku, ale jest
strasznie sztywna. No ja się cały czas staram dla niej, a ona dla mnie nie!
Oczywiście Alicja była z Abi, tańczyły przytulając się do siebie, obejmując się
i tak dalej, normalnie jak jakieś Tatu!!! Tylko wstyd dla dzieci z podstawówki
robiły! Biedna Ala nie miała żadnych chłopaków starszych do tańca, więc musiała
prosić młodszych! Zerwała ponoć z tym dwudziestoletnim. Jakie to komiczne!
Biedna Alicja, co ona ma z tego życia? Już ją wytykają palcami! Ja jestem
marzycielką i chce mieć jednego jedynego chłopaka i z nim być. Nie wiem jak
dziewczyna może całować się z kilkoma innymi chłopakami, zmieniać ich jak
rękawiczki, to okropne!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Wystarczy,
mam dość. — Komisarz zamknął pamiętnik i wstał od biurka. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> — Tam, gdzie mieszka Dżasmina, jest
kilka koleżanek — informował Nayer Roxanne, Martina i Willa, kiedy siedzieli
wszyscy razem przy stole w pokoju. — O ile można je tak nazwać! — dorzucił po
chwili, cytując na głos treść pamiętnika i wtedy wśród zgromadzonych przeszedł stłumiony
chichot. — Że tak zmienię trochę temat. — Kincaid podniósł wzrok znad zeszytu. —
Czy ktoś z was może mi wyjaśnić, kim była albo jest kobieta o imieniu Dżasmina?
Mię tak nazywano.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">William
napił się wody ze szklanki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To ta księżniczka z bajki o Aladynie, nie? — powiedział. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie wiem! — Komisarz się roześmiał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ja też nie kojarzę w tej bajce żadnej kobiety — odezwał się Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Była, była — stwierdziła Roxanne, marszcząc brwi i usiłując to sobie przypomnieć.
— Nie pamiętam dokładnie, jak wyglądała, ale na pewno jakaś księżniczka w
„Aladynie” była. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To się dziwię, że wy nie kojarzycie! — Will zwrócił się z uśmiechem do
mężczyzn. — Przecież to taka sexy lala była! Latała w takich skąpych ciuszkach
z Aladynem na dywanie i włosy miała takie dotąd. — Tu policjant zrobił ruch
ręką wskazujący swoje kolano. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Czarne były? — spytał Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co?<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No, te jej włosy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak, czarne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Martin
popatrzył na komisarza znacząco. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
I się wyjaśniło pochodzenie pseudonimu Mii — rzekł. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Na to wygląda — przyznał komisarz, otwierając pamiętnik. — To słuchajcie dalej —
wziął wdech, po czym odczytał na głos: — Tam, gdzie mieszka Dżasmina, jest
kilka koleżanek, o ile można je tak nazwać oraz kolega, którego nie lubiła,
gdyż był cwaniakiem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
O, wow — zaśmiał się głośno Martin. — Poważny zarzut. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No raczej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
I to jedyny argument, który skłaniał ją do nielubienia kolegi? Że był
cwaniakiem? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Yhm,
spoko. To co tam dalej ciekawego? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Julcia była jej najlepszą przyjaciółką, bardzo dobrze się dogadywały — mówił
komisarz. — Był jeszcze Dann. – Mężczyzna uniósł niebieskie oczy znad tekstu i
dorzucił z uśmiechem: — I szczerze powiem, że Dżasmina była w nim zakochana po
uszy, a on w niej!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Weź
nie parodiuj — rzekła Roxanne, widząc, że Nayer prześmiewczo cytował treść
pamiętnika. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ale
nie mogli być razem, bo dla Dżasminy najważniejsza była nauka — kontynuował
komisarz, ignorując policjantkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A co ma jedno do drugiego? — zastanowił się na głos Will. — Skoro obydwoje byli
w sobie na zabój zakochani, to nie widzę problemu, aby pogodzić naukę z byciem
razem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oj, bo Dżasmina pewnie sądziła, że jak będzie spędzała dużo czasu z Dannem, to
zawali swoje oceny — wyjaśniła Roxanne, sięgając po słonego paluszka. — Mów dalej,
Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Odnośnie
koleżanek. — Komisarz zerknął w treść, po czym uśmiechnął się i ponownie zaczął
cytować: — Esme jest dobrą koleżanką, a w sprawach pilnych można na nią liczyć.
Jest jeszcze Monica i Alicja, są siostrami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
I co tam u nich? — zagadnął Will, również zaczynając chrupać słone paluszki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Obydwie mają okropne charaktery, Dżasmina chciała je zmienić, gdyż jest ona
dobrą osobą. To znaczy była. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Tak,
aha, ona najchętniej to chyba cały świat by zmieniła — parsknął Martin. — Za
kogo ta dziewczyna się miała, aby zmieniać innych? Ten zły, ta niedobra, a ona,
kurde, najlepsza. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie wiem. — Nayer napił się wody ze szklanki. — Monica była uparta i miała
okropny charakter, przy tym zazdrościła Dżasminie wszystkiego: pokoju, a nawet
pomalowanych paznokci. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A Alicja? — zapytała Roxanne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co do Ali, na początku była kochanym dzieckiem, ale z wiekiem zaczęli jej
podobać się chłopcy — cytował komisarz, a Martin z Willem parsknęli
niepohamowanym śmiechem. — Nie byłoby w tym nic złego, gdyby Alicja nie zaczęła
przesadzać. Miała kilku chłopaków, jednego 40 – letniego, drugiego 20 -
letniego i paru innych. Chodziła z nimi, piła i całowała się w szkole, gdzie
były również dzieci z podstawówki. Ale jej to nie przeszkadzało!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No popatrz! Jaka niedobra! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Przestańcie parodiować, chłopaki — ponowiła prośbę Roxanne. — Nie naśmiewajcie
się z biednej dziewczyny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
My się nie naśmiewamy, tak jest słowo w słowo napisane w pamiętniku —
wytłumaczył Kincaid, unosząc gruby brulion do góry. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Szkoda,
że takie pierdoły tam zapisywała — westchnął rozczarowany Will, nalewając sobie
picia do szklanki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Niestety — westchnął Nayer. — Dzielnie dobrnąłem do piątej kartki i nie mam
siły ani czasu czytać tego dalej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ale czego wy wymagacie od szesnastolatki, co? — Ciemnowłosa policjantka
wygodnie oparła się na krzesełku. — Przecież ona opisywała swoje wydarzenia z
życia, a co oprócz szkoły, koleżanek i chłopaków może dzisiaj interesować
nastolatkę? Nie oczekujcie cudów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Trzeba przede wszystkim zająć się wymienionymi przez nią osobami — rzekł
komisarz, wstając od stołu. — Każdy z nich może być potencjalnym mordercą.
Zarówno Julcia, Dann, Monica, Alicja, Matt, Abi, „cwaniak” i Esme znali
Dżasminę i mógł to zrobić każdy z nich. Ja mam adres Julki, więc ją
przesłuchamy pierwszą. Martin, ty pojedziesz ze mną. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Jasne. — Blondwłosy wstał i zaczął zakładać marynarkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Will, ty zadzwoń do pani Kasandry Kelly i wypytaj ją o adresy pozostałych osób
z pamiętnika. Powinna wiedzieć o kogo chodzi, na pewno znała przyjaciół swojej
córki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Robi
się. — William posłusznie wyszedł z pokoju.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A ja? — Roxanne również wstała. — Dla mnie też jakieś polecenia, komisarzu? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak. — Nayer podniósł ze stołu pamiętnik i wcisnął go kobiecie do rąk. —
Przeczytaj go od deski do deski. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Prychnęła,
odrzucając ciemnobrązową grzywkę, wpadającą jej na lewe oko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Sądzisz,
że ja mam czas na czytanie o tym: „Och, jaka ja jestem brzydka” albo: „Jaka ta
Alicja jest niemoralna”? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie parodiuj — upomniał ją komisarz, jednocześnie powtarzając wcześniejsze jej
słowa. Wziął do rąk kluczyki od samochodu. — Tak sobie pomyślałem po prostu, że
jako kobieta może bardziej zrozumiesz tę dziewczynę. I może napisała coś
ważnego nieco dalej. Musimy ogarnąć cały ten pamiętnik. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dobra — westchnęła policjantka, wkładając zeszyt do swojej torebki. —
Przeczytam i dam ci znać, kiedy skończę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Byle szybko. — Nayer przechodząc, musnął dłonią jej ramię. — To na razie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Martiiiin! — rozległo się nagle z drugiego pokoju. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Cooo?! — wydarł się Martin, już prawie wychodząc z Aresem i komisarzem na
zewnątrz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Pani Kasandra mówi, że Dann i Matt mieszkają nieopodal Julki! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— To
świetnie. Ja pójdę pogadać z dziewczyną, a ty się zajmiesz nimi dwoma —
postanowił Kincaid. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Z racji tego, że Julcia była
niepełnoletnia, jej rodzice mogli być obecni przy rozmowie. Oczywiście, gdyby
chcieli zapewnić córce swobodę podczas przesłuchania, mogliby pozostawić ją sam
na sam z komisarzem. Niestety – nie zamierzali. Blada szesnastolatka usiadła na
środku beżowej kanapy w salonie, po jej lewej stronie zasiadła mamusia, a po
prawej tatuś. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No, mów Juleczka, co wiesz. — Matka poklepała córeczkę po ręce, głupio się
uśmiechając. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Mów, mów — dodał ojciec, częstując komisarza równie głupim, przesadnie błogim
uśmiechem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
doszedł do wniosku, że rodzice Julki nie tylko byli nadopiekuńczy i traktowali
dziewczynę jak małe dziecko, ale również byli wścibscy i interesowało ich, co
córka wiedziała na temat przyjaciółki. A nuż dowiedzieliby się o jakimś
skandalu? Tego stanowczo nie mogli przegapić. Kincaid starał się nie oceniać
nigdy ludzi zbyt pochopnie, ale czuł, że już nie lubi tych dwojga spragnionych
plotek osób. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Sama
Julcia była wyraźnie speszona ich obecnością w pokoju i nie wyglądała na
rozmowną. Spuściła oczy, a dłonie zaplotła w ciasny koszyczek na kolanach.
Pewnie siedziałaby tak jak posąg do samego wieczora, gdyby komisarz się nie
odezwał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Piękne paznokcie — powiedział, by odstresować trochę dziewczynę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Spojrzała
najpierw na niego, potem na swoje zabójczo czerwone paznokcie, a potem się
uśmiechnęła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dziękuję — szepnęła cicho, lekko się przy tym rumieniąc. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak, piękne, tak — zgodziła się natychmiast zadowolona matka, a ojciec
pogładził córunię po włosach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No dobrze… — Mężczyzna westchnął. Ares położył się na dywanie obok jego nóg. — Byłaś
z Mią bardzo zżyta, prawda? Jej mama powiedziała mi, że praktycznie byłyście
nierozłączne. To prawda? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak — odparła cicho dziewczyna, spuszczając oczy. — Bardzo dobrze się
dogadywałyśmy. Byłyśmy najlepszymi przyjaciółkami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tym bardziej mi przykro, że tak się stało — rzekł mężczyzna, biorąc głęboki
wdech. — Mia musiała zatem bardzo ci ufać. Mówiła ci czasami o czymś, czego
nigdy by nie powtórzyła nikomu innemu? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Julka
uniosła na niego swoje brązowe spojrzenie i mocniej zacisnęła splecione na
kolanach ręce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Czasami tak — wymówiła z wahaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Być może wiesz najwięcej z nas wszystkich — stwierdził komisarz, uważnie
wpatrując się w szesnastolatkę. — Czy Mia powiedziała ci ostatnio coś, co
mogłoby wskazywać na jej mordercę? A może coś zmieniło się w jej życiu, coś, co
pozwoli nam ustalić, kto i dlaczego ją zabił? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No? No? — podnieciła się matka, z przejęciem patrząc na swoją córkę i nie mogąc
doczekać się odpowiedzi. Ojciec tak samo zaciekawiony wpatrywał się w nią z
drugiej strony. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Julcia
była osaczona. Mocno zacisnęła usta i zarumieniła się na twarzy. Później popatrzyła
błagalnym spojrzeniem na komisarza, który wyczytał z jej oczu jasny przekaz o
treści: „Nie chcę tu przy nich rozmawiać”. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie — odpowiedziała potem, zakładając jasne włosy za ucho i patrząc gdzieś w
bok. — Nic nie wiem, o niczym mi dziwnym nie mówiła. Do końca zachowywała się
normalnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
doskonale wiedział, że kłamała. Wiedziała o czymś, ale przy rodzicach nie
chciała o tym mówić. Zrozumiał. Wstał od stołu, podziękował i ruszył do drzwi
wyjściowych. Zatrzymał się jednak w połowie drogi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co robiłaś w czasie, gdy twoja przyjaciółka została zabita? — spytał Julkę. — To
rutynowe pytanie — zapewnił, widząc jej przestraszoną minę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Dziewczyna
nie zdążyła sama odpowiedzieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Oczywiście, że spała! — wykrzyknęła matka. — Przecież to była noc! O tej porze
moja córka śpi! A my z mężem byliśmy tego świadkami! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Do widzenia! — pożegnał się komisarz, wychodząc z domu. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Will zdobył adresy pozostałych osób
opisanych w pamiętniku. Razem z Martinem spotkali się wszyscy troje w parku
niedaleko domu Julki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dann wygląda na niegroźnego — poinformował Martin, wkładając ręce do kieszeni. —
Ale kto jego tam wie? Przyznał się wprawdzie, że Mia mu się podobała, ale nic
więcej. Uczęszczali z Julką, Mią, Mattem, Esme, „cwaniakiem” i Monicą do jednej
klasy. Nie wygląda mi na mordercę i ma alibi na tę noc. Był z kumplem w kinie,
pokazał mi bilet. Wszystko się zgadzało. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A Matt? — spytał Nayer, zakładając ciemne okulary, bo słońce tego letniego
popołudnia zaczynało już niemiłosiernie prażyć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Matt
też nie powiedział nic ciekawego, nie wie, kto i czemu mógł zabić Dżasminę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ma alibi? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ma. Był w domu i spał, a
ojciec z matką to potwierdzili. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Dobra… - Komisarz
westchnął. — To kto nam został? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Monica, Alicja, Esme, Abi i „cwaniak”. A jak tam Julka? – zwrócił się do
swojego szefa Will. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ona coś wie, ale przy rodzicach nie chciała rozmawiać, a oni nie zamierzali
zostawić nas samych – wyjaśnił czarnowłosy mężczyzna. - Musimy „złapać” ją
gdzieś kiedyś na mieście i przesłuchać. Okey, teraz nie ma czasu na gadanie.
Idziemy dalej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Zatem w drogę. Jak się rozdzielamy? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ja pójdę do Alicji i Monicy — zdecydował komisarz. — A wy się podzielcie między
Esme i „cwaniakiem”, mieszkają obok siebie. Do Abi pójdzie ten, kto pierwszy
skończy przesłuchanie. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Drzwi otworzyła mu uśmiechnięta
blondynka w krótkiej, różowej spódniczce i bluzce w tym samym kolorze. Nastolatka
była nieco pulchna, o miłej, okrągłej buzi, błękitnych oczkach i imponująco
dużym biuście. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Hej!
— przywitała się entuzjastycznie, luźno opierając ramieniem o próg. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Hej — odpowiedział Nayer, oddając uśmiech. — To ty jesteś Alicja? — spytał,
chociaż był więcej niż pewny, że odpowiedź będzie twierdząca. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Taak — odparła dziewczyna zachęcająco, trzepocząc wymalowanymi rzęsami. — A mogę w czymś pomóc? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak. — Mężczyzna wyciągnął odznakę z kieszeni marynarki i podstawił ją
blondynce przed nos. — Komisarz Nayer Kincaid — przedstawił się. — Chciałbym
porozmawiać z tobą na temat zamordowanej Mii Kelly. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak, słyszałam o Dżasminie… To przerażające. — Alicja na chwilę posmutniała, po
czym szeroko otworzyła drzwi i gościnnie wskazała ręką wnętrze swojego
mieszkania. – Proszę wejść! – zaprosiła, miło się uśmiechając. — O, psiaczek! —
ucieszyła się, dopiero teraz dostrzegając owczarka u boku komisarza.— Jak ma na
imię? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ares — odpowiedział
Nayer, wchodząc z psem do mieszkania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Mogę pogłaskać? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Jasne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— A nie ugryzie? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kincaid uśmiechnął się
tajemniczo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Pewnie się przekonamy,
kiedy go pogłaskasz – zażartował. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Alicja wybuchnęła głośnym śmiechem,
jakby powiedział wyjątkowo udany kawał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Z czego się śmiejecie? —
Z pokoju wyszła jasnowłosa kobieta w średnim wieku, ubrana tylko w szlafrok. —
Ooo, Alicja, czyżby to był twój nowy chłopak?! — zawołała, będąc najwyraźniej przyzwyczajona
do tego, że piętnastolatka zadawała się z dużo starszymi facetami od siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie, mamo, coś ty! — odrzekła Ala takim tonem, jakby nigdy w życiu nie umawiała
się kimś, kto był przed trzydziestym rokiem życia. — To jest pan komisarz i
przyszedł ze mną porozmawiać o Mii. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A to rozmawiajcie sobie, pewnie, zrób panu kawy albo herbaty i sobie siedźcie. —
W przeciwieństwie do rodziców Julki, matka Alicji nie zamierzała się wtrącać w
ich rozmowę, za co Kincaid był jej ogromnie wdzięczny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Czy twoja siostra Monica
też jest w domu? — zapytał nastolatkę, kiedy przeszli do kuchni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Tak. Mam ją zawołać? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Tak, zawołaj. Z nią
również chcę porozmawiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Alicja
była naprawdę przeurocza i Nayer nie dziwił się, że starsi mężczyźni tracili
dla niej głowę. Nie tylko kusiła swoim dziewczęcym wyglądem, ale też była
bezpośrednia i lubiła flirtować. Rozmawiając z nim, cały czas zachęcająco
mrużyła swoje niebieskie oczka, słodko się uśmiechała albo nieustannie poprawiała
swoje jasne loki. Co innego Monica — na tle siostry wypadała dość bezbarwnie.
Blada, ciemnowłosa, chuda i nad wyraz poważna. Obydwie jednak mówiły wszystko
to, co było zgodne z zapisami w pamiętniku Mii. Oczywiście, Nayer nie
powiedział im tego, ale byłby świadomy, kiedy i gdzie dziewczęta by skłamały. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
My niezbyt się lubiłyśmy — mówiła Ala, kręcąc sobie loczka z boku głowy. —
Kilka razy bywało między nami lepiej, ale ostatnimi czasy praktycznie wcale nie
rozmawiałyśmy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dlaczego? — zainteresowało komisarza. — Czy zachowanie Mii uległo zmianie?<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ech… nie. Dżasmina była dla mnie po prostu zbyt nudna — wyznała Alicja. —
Miałyśmy odmienne zdanie na każdy temat i inaczej lubiłyśmy spędzać swój wolny
czas. Przy czym wiedziałam, że Mii nie podoba się sposób w jaki ja… No, cóż, w
jaki ja żyję. I nie lubiła moich chłopaków, no wie pan… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Rozumiem
— odpowiedział Nayer, który dzięki pamiętnikowi wiedział o wszystkim. — A jak
było między wami? — zwrócił się do przeraźliwie chudej, poważnej Monicy. —
Chodziłyście do jednej klasy. Jak się dogadywałyście? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nijak. — Dziewczyna wzruszyła ramionami. — Czasem lepiej, czasem gorzej. Nie
byłyśmy przyjaciółkami, często się kłóciłyśmy. Dżasminę naprawdę nic nie
wyróżniało z otoczenia, komisarzu. Może z wyjątkiem włosów. Ja naprawdę nie
rozumiem, dlaczego ktoś jej to zrobił. I nie mam zielonego pojęcia, kto to mógł
być. Dżasmina zawsze ostrożnie dobierała towarzystwo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Była nudna i zwyczajna — dodała Alicja. — Ja też nie rozumiem, komu
przeszkadzała taka zwykła i niczym się nie wyróżniająca dziewczyna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ostatnie pytanie. — Komisarz uważnie popatrzył na młode kobiety przed sobą. —
Co robiłyście w tę noc? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Alicja
się znacząco roześmiała i popatrzyła na Monicę, jakby szukając u niej
pozwolenia na odpowiedź, ale starsza siostra zarumieniła się i również tylko zachichotała.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie rozumiem skąd ten śmiech — wyznał Kincaid, również lekko się uśmiechając. —
O co chodzi? Co robiłyście w tę noc? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Bo… — zaczęła Monica, poważniejąc.
— Bo byłyśmy tej nocy na dyskotece. Nasze koleżanki mogą to potwierdzić. Ale
nie chciałybyśmy, aby nasza mama się dowiedziała, bo będziemy miały dym. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— No i słusznie — rzekł czarnowłosy,
wstając od stołu. — Nieletnie i już na imprezki chodzą? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Oj tam, oj tam! —
machnęła ręką Alicja, uśmiechając się do niego przekonująco. — Tylko się
pobawiłyśmy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— I raczej nieprędko już
się wybierzemy po tym incydencie z Mią — dorzuciła Monica. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer nie miał już o co
pytać. Dziewczyny miały alibi i świadków, którzy by to potwierdzili. Czego
szukać tu więcej? <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Albo Martin z Willem się guzdrali, albo
Esme i „cwaniak” mieli dużo do powiedzenia. Tak czy siak, to na niego spadła
rozmowa z Abi. Piętnastolatka trochę przypominała mu z twarzy Alicję. Weszła do
salonu, gdzie został zaproszony, mając na sobie zwiewną, błękitną sukienkę i
białe sandałki. Długie, jasne włosy zaplecione w warkocz, przerzuciła na swoje
jedno ramię. Nie było z nią o czym rozmawiać — z Mią ledwie się znały. Chodziła
do klasy z Alicją, a z Dżasminą starszą o rok była zaledwie na „cześć”. Nie
spodziewał się niczego więcej po osobie, która w pamiętniku została wspomniana
tylko jeden raz. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> — „Cwaniak” to koleś lat szesnaście,
nic ciekawego o Mii nie wie, gdyż jak stwierdził: „Nie była ona w jego typie” i
się nią nie interesował. Chodzili razem to klasy i tyle. Nie spotykali się poza
nią — zdawał relację Martin, kiedy siedzieli już wszyscy w biurze. — Dodał, że
Dżasmina była nieciekawa, nudna i nie ma pojęcia, kto i czemu ją zabił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Esme powiedziała nieco więcej — wtrącił się Will. — Podobno ostatnimi czasy Mia
opuściła się w nauce i zamiast piątek i czwórek, zgarniała trójki. Różnica może
dla kogoś niewielka, ale Esme to zdziwiło, gdyż jak stwierdziła: „Mia była
kujonką i płakała, kiedy nie dostała z czegoś piątki”. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
O, to już coś istotnego — rzekł komisarz, przygryzając wargi. — Coś ci jeszcze
powiedziała? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tylko tyle, że zauważyła, iż od pewnego czasu Mia była bardziej zamknięta w
sobie i milcząca. A podobno wcześniej lubiła dużo gadać i się śmiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A jej najbliższa przyjaciółka Julka powiedziała z kolei mi, że Mia do końca
zachowywała się najzupełniej normalnie — powiedział Nayer, rzucając długopis na
biurko. — To dziwne, że zauważyła zmianę Esme — dalsza koleżanka, a Julka już
nie. Ktoś tu nas ściemnia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Bo ta Julka coś ukrywa i to ona cię wkręcała przy swoich starych — rzekł
Martin. — Trzeba z nią jeszcze raz pogadać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Panowie, wciąż nie mamy mordercy — przypomniał Kincaid, głaskając Aresa, który
usiadł obok niego. — Zastanówmy się nad motywem, kto go mógł mieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Teoretycznie każdy — odparł Will, opierając łokcie o biurko. — Julcia, wielka
przyjaciółka, ale coś ukrywa i ściemnia w dodatku. Może mieć coś na sumieniu.
Dann… hmm… kochał Dżasminę, a ona go odrzucała. I z racji tego miał powód chyba
największy ze wszystkich. Kochał ją, ona go nie, no to ją zabił zgodnie z
zasadą, że: „Skoro nie może być moja, to nikogo innego też nie będzie”. Proste
i logiczne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— A Esme? A Alicja?
Monica? „Cwaniak”? Abi? Matt? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Esme, „cwaniak” i Matt raczej odpadają. Na razie nie wyglądają mi na
podejrzanych. Zachowywali się normalnie i wszyscy mają alibi. Ale warto zastanowić
się nad Alicją, bo sama przyznała, że się z Mią nie lubiła, mogły się o coś
pokłócić i Ala mogła ze złości jej to zrobić. Podobnie Monica — również nie
przepadały za sobą z Mią. Dodatkowo, Monica to zazdrośnica, Dżasmina sama
pisała, że ona jej wszystkiego zazdrości. To może z zazdrości ją zabiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Z zazdrości, dobra, ale o co ta zazdrość? — spytał wątpiąco komisarz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No, nie wiadomo. Może o Danna? Dann kochał się w Mii, a może Monica w nim? —
główkował William, marszcząc brwi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
przecząco pokręcił głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Monicy
podoba się przecież „cwaniak”, wiemy to z pamiętnika — przypomniał, ciężko
wzdychając. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Martin
zrobił wielkie oczy:<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Czyżby Abi? — zapytał takim tonem, jakby było to pewne, że Abi jest
morderczynią. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ona kompletnie nic o Mii nie wiedziała — wyjaśnił komisarz, biorąc łyka kawy. —
One się ledwo znały z Mią, nie miała powodu, by ją zabijać, podobnie jak Esme, „cwaniak”
i Matt. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— To co robimy? Kogo
wsadzamy do pudła? Kogoś musimy — zaśmiał się Will. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">W
tym samym momencie odezwał się telefon komisarza. Czarnowłosy mężczyzna
natychmiast odebrał połączenie. Przez chwilę tylko słuchał, co mówił ktoś
znajdujący się „po drugiej stronie”. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Już jadę! — oznajmił i się rozłączył. — To doktor Cliffe — poinformował
policjantów, zabierając ze sobą kluczyki do samochodu i marynarkę. — Coś dla
mnie ma. Trzymajcie kciuki, by było to coś istotnego. Chodź, Ares. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> — Mia Kelly była w ciąży, la, la, la —
powitał komisarza doktor Cliffe, stojąc nad ciałem dziewczyny, leżącym na stole
w prosektorium. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Serio? — Niebieskooki stanął obok doktora, patrząc na niego z nadzieją. — Pewny
jesteś? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Pewny jestem, iż szesnastoletnia Mia Kelly była w ciąży, dokładnie w drugim
miesiącu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To się dobrze mi teraz złożyło… — zamyślił się Kincaid, przygryzając wargi. —
Niepełnoletnia dziewczyna zachodzi w ciążę, ojciec tego dziecka boi się
skandalu i nie chce, aby ten fakt wyszedł na jaw. No i zabija dziewczynę, chcąc
pozbyć się problemu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie ignorowałbym też pod tym względem rodziców — podpowiedział doktor Cliffe,
poprawiając okulary na nosie. — Być może to matka albo ojciec Mii nie chcieli
dopuścić, by ciąża wyszła na jaw… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dzięki! Odezwę się jeszcze! — Nayer czym prędzej wyszedł na zewnątrz. Musiał
teraz w jakiś sposób dowiedzieć się, kto był ojcem dziecka, które rozwijało się
pod sercem Mii. To właśnie on stanie się głównym podejrzanym o morderstwo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Jakby
chcąc ułatwić mu pracę, ponownie odezwał się jego telefon. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nayer, przeczytałam cały pamiętnik — odezwała się w słuchawce Roxanne dziwnym,
przytłumionym głosem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A wszystko w porządku z tobą? — zapytał, kierując się do samochodu. — Jakoś
masz zmieniony głos. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— No bo… — Chwila ciszy,
długie westchnienie i potem odpowiedź: — No bo trochę mną wstrząsnęło po
odczytaniu tego wszystkiego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Jest aż tak źle? — zmartwił
się mężczyzna, otwierając auto. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Dla śledztwa dobrze,
chyba mamy tego mordercę. Ale ogólnie rzecz ujmując, to raczej kiepsko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— To mów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Nie. — Roxanne ponownie westchnęła
ciężko. — To nie jest rozmowa na telefon. Słuchaj, przyjedź do mnie, to ci wszystko
opowiem. Jestem u siebie w domu. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Nigdy jeszcze nie odwiedzał koleżanki z
pracy, którą całkiem niedawno poznał. Roxanne mieszkała w niewielkim domu,
otoczonym ładnym ogródkiem, pełnym kolorowych kwiatów i rozmaitych krzewów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Zobacz, jaki ładny ogród — mówił do Aresa mężczyzna, kierując się betonową
ścieżką w stronę domu. — Podoba ci się, co? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Jak
na potwierdzenie jego słów, owczarek dał nura w pobliskie krzewy, a później
pognał przed siebie, radośnie węsząc i biegając po zielonej trawie. Nayer
zauważył, że trawnik zdobiło kilka wykopanych, głębokich dołów. Mężczyzna minął
niewielki taras z krzesełkami i stolikiem, kiedy z domu wyszła Roxanne. Szybko
zatrzasnęła za sobą drzwi, jakby się bała, że ktoś zaraz za nią wyjdzie i
zeszła po schodach do gości, powiewając na wietrze długimi, ciemnobrązowymi
włosami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Cześć — przywitał się z nią komisarz, całując ją w zaróżowiony policzek. —
Widzę, że bawisz się w ogrodnika — zażartował, wskazując na rozkopany trawnik. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kobieta
się roześmiała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To Damson wyczuła kreta — wyjaśniła. — Nie skończy kopać, dopóki go nie
odnajdzie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Damson? — zdziwił się mężczyzna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Roxanne
odrzuciła do tyłu swoje ciemne, nieupięte włosy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Mój pies — wyjaśniła i obejrzała się za siebie, na drzwi domu. — Nie wiem, czy mogę
ją wypuścić… Trochę jest niewychowana. Za dużo ją rozpieściłam. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No co ty, wypuść ją, chce ją zobaczyć! — ożywił się Nayer. Ares przybiegł do
nich nieco zziajany, powitał Roxanne, skacząc i omal jej nie przewracając, a
potem znowu ruszył obadać teren. — I Ares też chciałby poznać nową koleżankę — dodał
mężczyzna, patrząc za swoim owczarkiem. — Prawda, Ares?! — krzyknął do niego,
ale pies zajęty był obwąchiwaniem jednego dołu, wykopanego przez Damson. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No dobra. — Kobieta w kilku lekkich podskokach weszła na schody i ostrożnie
otworzyła drzwi. — Nie szalej, Damson! — przestrzegła, ale było to daremne. Ze
środka wyleciał rudo – biały huragan na czterech łapach i nim mężczyzna się
zorientował — Damson pognała ile sił w nogach do Aresa biegającego po ogródku. Owczarka
dosłownie wmurowało na widok ślicznej, malutkiej „panienki” i chociaż skakała
wokół niego i wydawała radosne dźwięki, on wciąż stał i tylko na nią patrzył
zaskoczonym wzrokiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Damson, chodź tutaj! —
zawołał Nayer, śmiejąc się i kucając, a następnie zwrócił się do Roxanne, która
zdążyła już zejść ze schodów. — Trochę mnie olała — poskarżył się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Jeszcze zdążysz mieć jej
dosyć, nie bój się — odpowiedziała brunetka, widząc zbliżające się rudo – białe
stworzonko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
wciąż kucał, więc suczka nie widziała problemu w tym, aby zacząć na niego
skakać, lizać po twarzy i brudzić łapkami jego białą koszulę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Damson, przestań! — Roxanne usiłowała jakoś uspokoić psa. — Już dosyć!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ale
się cieszy, chyba lubi gości! — Nayer, kiedy już wygłaskał Damson, wreszcie
mógł wstać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Niestety
— potwierdziła kobieta, patrząc na rozentuzjowaną suczkę, która trochę
poskakała jeszcze na mężczyznę, a następnie pognała z powrotem do Aresa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Jest
prześliczna — stwierdził Kincaid. — Co to za rasa? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Spanielka — odrzekła Roxanne. — A dokładniej: cavalier king charles spaniel. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Chyba nie zapamiętam! — Mężczyzna się roześmiał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dlatego wystarczy, jak będziesz wiedział, że to spanielka. Usiądź, zrobię kawy.
— Policjantka zaprosiła go na taras, a sama zniknęła we wnętrzu domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kiedy
wróciła, niosąc pamiętnik i kawę na tacy, Ares kończył dzieło zaczęte na
ogrodzie przez Damson, a sama spanielka, korzystając z okazji — wpakowała się
komisarzowi na kolana. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
DAMSON! — krzyknęła z naganą kobieta, ale Nayer objął rudo – białą suczkę
siedzącą mu na kolanach i powiedział: <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Zostaw ją, niech sobie
siedzi. Słodka jest. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Wkrótce
Damson rozłożyła się na gościu jak królowa i niebawem usnęła. Ares natomiast
zawzięcie pogłębiał wykopane przez nią doły i zerkał na nich co jakiś czas,
jakby chciał powiedzieć: „Ech, te baby! Nawet porządnego podkopu zrobić nie
umieją!”. Wkrótce zrobiła się cisza i odpowiedni spokój do poważnej rozmowy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A więc… — zaczęła Roxanne, strzepując okruszki ciastka ze swojej niebieskiej
bluzki na cienkich ramiączkach. — Tak, wiem, nie zaczyna się od „a więc” —
próbowała się uśmiechnąć, ale słabo jej to wyszło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie zwracaj teraz na to uwagi — poprosił ją mężczyzna, chcąc jak najszybciej
dowiedzieć się czegoś nowego. Pogłaskał Damson po jej długim uszku, na co psina
otworzyła na moment oczka i leniwie rozprostowała jedną łapkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Mia była w ciąży — oznajmiła Roxanne wielką nowinę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Wiem — odpowiedział
Nayer, wprawiając kobietę w zdumienie. — Doktor Cliffe zdążył mi to powiedzieć
pierwszy — wyjaśnił, widząc jej zaskoczoną minę. — Czy Mia napisała w
pamiętniku z kim zaszła w ciążę? — zapytał z nadzieją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Yhm,
tak — potwierdziła policjantka, spuszczając oczy w dół. Długie rzęsy przykryły
nieco jej policzki. — Została zgwałcona, to po pierwsze. Dziecko nie było ani
chciane, ani tym bardziej planowane. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Czarnowłosy
długo nic nie mówił, głaskając spanielkę po futrzastej łapie, którą położyła mu
na dłoni. Ciszę przerywało tylko dyszenie Aresa, który robił właśnie wielki
podkop oraz ćwierkanie ptaków, przelatujących z drzewka na drzewko. Roxanne
mieszkała w bardzo zielonej i cichej okolicy. Można tu było odpocząć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Napisała, kto jej to zrobił? — zadał w końcu to pytanie, patrząc ze smutkiem na
jeszcze smutniejszą policjantkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Tak. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer nie wierzył własnemu
szczęściu. Wystarczyło teraz tylko dorwać tego dziada i udowodnić mu
morderstwo! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Więc… kto? — zapytał delikatnie.
— Dann? — strzelił, mając na uwagę fakt, że ten chłopak był zabójczo zakochany
w swojej koleżance z klasy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Zawiał
wiatr, odrzucając długie włosy z ramion kobiety. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Nie,
nie Dann — odpowiedziała, wbijając w niego poważne, brązowe spojrzenie. — Jej
ojczym. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
COO?! — krzyknął niedowierzająco komisarz, raptownie się prostując i budząc
śpiącą Damson. — Powiedz, że się przesłyszałem! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Roxanne
podniosła ze stołu pamiętnik i otworzyła na odpowiedniej stronie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Sam zobacz — poleciła, kiwając głową. — To jej ojczym Ricci, mąż pani Kasandry
Kelly. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
odczytał tylko kilka szokujących linijek tekstu, gdzie Mia opisała, jak ją
gwałcono. Głośno zamknął pamiętnik, postawił rozespaną Damson na ziemię i z
piekłem w oczach ruszył w stronę furtki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ares, idziemy! — krzyknął, a owczarek posłusznie pobiegł za nim.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie dopiłeś kawy! — krzyknęła Roxanne, ale komisarz już jej nie słyszał. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> — Na miłość boską, ja jej nic nie
zrobiłem! — wydzierał się pan Ricci, będąc przesłuchiwanym w specjalnym pokoju
w obecności komisarza Kincaida i inspektora Martina Denysa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A to? — Nayer uniósł w górę pamiętnik jego przybranej córki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Taka tam głupia pisanina!
— krzyczał mężczyzna. — Każda nastolatka teraz wypisuje tego typu bzdury w
pamiętniku! Dla sensacji, wie pan! Zresztą, nie ma podane po imieniu ani po
nazwisku, że to ja! To żaden dowód! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Komisarz uśmiechnął się
zwycięsko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Otóż, myli się pan — uświadomił oskarżonego i wskazał na brulion w czarno –
czerwoną kratę. — Mia nie była taka głupia, za jaką ja pan uważał. Sądził pan,
że może ją bezkarnie zgwałcić, a nieśmiała dziewczyna nie będzie miała odwagi
nikomu o tym powiedzieć. Możliwe. Ale napisała o tym w swoim pamiętniku,
podając nie tylko pana imię i nazwisko, ale również inne osobiste szczegóły. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ricci
Kelly nerwowo poprawił się na krzesełku, a drżącymi dłońmi otarł pot z twarzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No więc, czy pan się przyznaje? — spytał Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
T- tak — odparł zapytany po chwili. — Ale… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Powiem panu, jak było — przerwał komisarz, wstając. — Zgwałcił pan Mię, ona
zaszła w ciążę, a pan ją zabił, chcąc, aby to nigdy się nie wydało. Mam rację? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Pan chyba oszalał! — ryknął pan Ricci, czerwieniejąc na twarzy ze złości. — Ja
nawet nie wiedziałem, że ona była w ciąży, miej pan litość! Ja jej nic złego
nie zrobiłem do jasnej cholery!!! Ja bym jej nigdy nie skrzywdził!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Ja
bym jej nigdy nie skrzywdził?! Tak?! — Nayer też podniósł głos. — Ja bym jej
nigdy nie skrzywdził?! — powtórzył i
wziął pamiętnik do rąk. — O tym, jak strasznie pan ją skrzywdził jest napisane
na pięć stron formatu A4! Z uwzględnieniem wszystkich szczegółów i z
dokładnością do ostatniej minuty! — Komisarz cisnął zeszytem na stół, który z
głośnym trzaskiem upadł obok rąk przesłuchiwanego. — Może pan sobie poczytać! I
niech pan nie wciska nam kitu, że nie byłby pan w stanie jej skrzywdzić! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Dobra… — Pan Kelly ukrył
twarz w drżących dłoniach. — Zrobiłem to. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Zabił pan ją? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie. — Mężczyzna odsunął dłonie i spojrzał na komisarza błagalnym spojrzeniem. —Zgwałciłem
ją, ale nie zabiłem. Przysięgnę na co pan chce!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Obejdzie się. — Czarnowłosy zabrał swoją ciemną marynarkę i wyszedł z pokoju,
trzaskając drzwiami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Na
zewnątrz powitała go głośna wrzawa. Mężczyzna z zaskoczeniem stwierdził, że w
korytarzu biły się jakieś dwie kobiety, a policjanci starali się je rozdzielić.
Nayer odrzucił marynarkę i czym prędzej ruszył w ich kierunku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ty suko!!! — wydzierała się jedna z kobiet, w której Kincaid rozpoznał panią
Kasandrę Kelly. — Ty suko i dziwko!!! — uzupełniła swoją wypowiedź, chcąc
przyłożyć blondynce stojącej przed nią, lecz nie było to możliwe, bo
przytrzymywał ją jeden z policjantów. — Puść mnie pan, zabiję tę zdzirę!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Blondynka,
będąc poznaną przez komisarza Alicją, stała bezradnie i głośno szlochała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co tu się dzieje? — Czarnowłosy stanął pomiędzy kobietami i nie czekając na
odpowiedź, zwrócił się bezpośrednio do płaczącej Ali: — Co ty tu robisz? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Dowiedziałam się, że zabrano tu Ricciego… — wychlipała piętnastolatka. —
Przyszłam, aby…<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Przyszła
się tu kurwić, dziwka!!! — wrzasnęła pani Kasandra, również zaczynając płakać. —
Wie pan, że kurwiła się z moim mężem?!! Dziwka jedna!!! Powyrywam jej te
kudły!!! Łeb jej ukręcę, szmacie jednej!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Proszę panią o spokój i proszę w tej chwili przestać obrażać tę dziewczynę! — polecił
Nayer. Pociągnął szlochającą Alicję za rękę i wskazał jej miejsce przy swoim
biurku: — Przestań płakać i idź tam usiądź — rzekł, następnie chwycił
roztrzęsioną panią Kasandrę i osobiście zaprowadził ją do swojego biurka. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> „A więc to pan Ricci był tym 40-letnim
facetem Alicji, o którym pisała w pamiętniku Dżasmina” — pomyślał Nayer, nim
zasiadł do swojego biurka, aby porozmawiać z kobietami. Załamana Alicja wciąż
płakała, rozmazując tusz po policzkach, a pani Kasandra aż się trzęsła ze
zdenerwowania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Ja… nie… wiedziałam — wybełkotała Ala, nim ktokolwiek zdążył się odezwać. — On
mi nie powiedział, że ma żonę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Dziwka! — sapnęła tylko
pani Kasandra w jej kierunku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Już, już, bez wyzwisk proszę — uspokoił ją komisarz, po czym przeciągle
westchnął. — Nie może mieć pani pretensji do Alicji, ona powiedziała przecież,
że nie wiedziała, iż on był żonaty. To
po pierwsze. Po drugie, nie można kogoś oceniać zbyt pochopnie, tym bardziej,
że pani mąż… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Obydwie panie, zarówno
Alicja jak i Kasandra popatrzyły na niego z przestrachem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Że pan Ricci widocznie
interesował się nieletnimi dziewczętami — zakończył swoje zdanie mężczyzna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Co pan sugeruje? —
oburzyła się pani Kasandra. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer popatrzył na nią
współczująco. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
On zgwałcił Mię. Pani córkę — oznajmił. — Mia była z nim w ciąży. Bardzo mi
przykro. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Jezu kochany… — Kobieta złapała się za serce. — Pan nie mówi tego poważnie,
prawda?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Przykro mi. Pani mąż przyznał się do dokonanego czynu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Słodki Boże! — Pani Kasandra zaczęła płakać. Schowała twarz w ramionach. — A ja
mu ufałam!!! Moja biedna córeczka!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Pewnie ze mną chciał zrobić to samo — chlipnęła Alicja, wycierając łzy z
policzków. — Gdzie ja miałam oczy… Czy to on zabił Mię? — spytała nagle,
patrząc na komisarza z przerażeniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Sądzę,
że nie. Przepraszam na moment! — Nayer wstał od biurka, bo ujrzał wchodzącą do
środka młodą, przestraszoną dziewczynę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Muszę coś powiedzieć! — wyznała dziarsko Julka, stając wyprostowana przed
komisarzem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nareszcie! — ucieszył się niebieskooki. — Mów, proszę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Mia była w ciąży i mi to powiedziała! Została zgwałcona przez własnego ojczyma!
— wyrzuciła z siebie jednym tchem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No brawo! — parsknął złośliwie komisarz, z powrotem siadając za biurkiem. —
Brawo, świetnie po prostu! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Co? — Julka zgłupiała, patrząc na niego nic nie rozumiejącym wzrokiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A to, że o wszystkim tym się już dowiedziałem! A ty, byłaś tego świadoma od
samego początku i gdybyś mi wtedy powiedziała o ciąży Mii, oszczędziłbyś nam
trzy dni przesłuchań i szukania! Masz pojęcie, jak ważna jest każda minuta w
prowadzeniu śledztwa? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie — odpowiedziała szczerze Julcia, bo nie miała zielonego pojęcia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To teraz już wiesz. — Komisarz wziął głęboki wdech i trochę łagodniej zwrócił
się do szesnastolatki: — Czy wiesz coś jeszcze? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Niestety nie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Czy powiedziałaś komuś o
ciąży przyjaciółki? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— O, nie! W życiu! –
zaklinała się Julka, kładąc dłoń na sercu. — Obiecałam Mii, że nikomu nie
powiem! <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> — Pan Ricci jej nie zabił, wiesz, Ares?
— mówił do psa Nayer, szykując kolację w kuchni. Był już późny wieczór,
owczarek przysypiał na podłużnym, miękkim narożniku. — Nie mam pojęcia, kto to
może być, ale to na pewno nie on. — Komisarz położył talerz z kanapkami na
stole. Ares podniósł łeb, zwabiony zapachem jedzonka. — Doświadczenie zawodowe
po prostu. Rozumiesz? — Mężczyzna usiadł na narożniku obok psa, z kubkiem
gorącej herbaty w ręku. — Podpowiedz mi coś, nie zostawiaj mnie samego z tym
problemem. Ciągle tylko śpisz i śpisz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Ares zerwał się, zeskoczył na podłogę i
ruszył do drugiego pokoju. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Obraziłeś się? — krzyknął za nim Nayer, zaczynając jeść. — Szkoda, zrobiłem
dobre kanapki z szynką. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Owczarek
wrócił, trzymając w zębach pamiętnik Mii. Podszedł blisko swojego pana i
upuścił zeszyt na jego kolana. Potem wspiął się przednimi łapami na stół,
ściągnął jedną kanapkę z talerza i skonsumował ją pod stołem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Po co mi to przyniosłeś? — spytał Kincaid psa, który częstował się właśnie
drugą kanapką. — Sugerujesz, że coś przeoczyliśmy w pamiętniku? Tak? Mam
zobaczyć jeszcze raz? No, dobra. — Mężczyzna otworzył zeszyt na chybił – trafił
i jego oczom ukazał się znajomy już tekst: <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Segoe Script","sans-serif";">Oczywiście
Alicja była z Abi, tańczyły przytulając się do siebie, obejmując się i tak
dalej, normalnie jak jakieś Tatu!!! Tylko wstyd dla dzieci z podstawówki
robiły! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">I wtedy komisarza coś
tknęło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Jak jakieś Tatu… — powiedział głośno do siebie, po czym jak oparzony odskoczył
od stołu i ruszył w kierunku swojego laptopa. — Tatu… taki rosyjski duet
muzyczny, kumasz? — informował na bieżąco Aresa, który zjadał ostatnią już
kanapkę z talerza. — Dwie kobiety śpiewają, wiesz? — Nerwowo wciskał przyciski
na klawiaturze, szukając informacji o Tatu. — Jest! — ryknął po chwili,
pokazując psu ekran monitora: — One propagowały swój homoseksualny wizerunek
sceniczny! Widzisz?! Tu jest tak napisane! A wiesz, co to oznacza?! — Ares
wyglądał, jakby niczego nie rozumiał, ale Nayer przyskoczył do niego i
pocałował go prosto w pachnącą, futrzastą główkę: — Jasne, że rozumiesz, bo ty
jesteś po prostu genialny! — powiedział, a owczarek zaczął nieskromnie machać
ogonem.<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Były wakacje, więc uczniowie nie
chodzili do szkół. Nayer zastał Abi, gdy ta siedziała w hamaku i czytała
książkę. Otoczona kwiatami, w sukience w groszki i długim warkoczu przerzuconym
przez ramię, wyglądała tak uroczo, że można się było z miejsca w niej zakochać.
Niestety. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To ty zabiłaś Mię Kelly, prawda? — powitał ją komisarz, stając nad hamakiem, w
którym kołysała się lekko piętnastoletnia dziewczyna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
O czym pan mówi? — spytała Abi, zamykając książkę i patrząc na niego
zaskoczona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
O tym, że zabiłaś Mię Kelly. Nie mylę się?<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Niby dlaczego miałabym to zrobić? – odpowiedziała pytaniem jasnowłosa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Komisarz
nic nie mówił, Ares siedział obok niego i tylko patrzył. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Jesteś zakochana w Alicji, prawda? — wypalił nagle. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Abi
zarumieniła się na twarzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
To na pewno nie powinno pana interesować! — krzyknęła, zmieniając pozycję z
półleżącej na siedzącą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Spokojnie, uspokój się — powiedział. — Mi chodzi tylko i wyłącznie o
zamordowaną Mię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
No, chyba jednak nie tylko, bo moje preferencje seksualne też pana najwyraźniej
obchodzą! — ciskała się Abi. Jej jasne oczy miotały błyskawice. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Pokręcił
głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie w zwykłym znaczeniu tego słowa — wyjaśnił. — Po prostu uważam, że Alicja,
jako obiekt twojego zauroczenia, mimowolnie spowodowała śmierć Dżasminy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Niby jak?! Co ma Alicja do Mii, o czym pan pieprzy?!! — darła się
piętnastolatka, mimo wyraźnych próśb komisarza, aby się uspokoiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Już ci wyjaśniam, jak ja to widzę — zaoferował się mężczyzna. Nie uzyskując
odpowiedzi, zaczął mówić: — Kochasz Alicję, ale ona woli mężczyzn. Wiedziałaś,
że spotykała się z 40 – letnim Riccim. Alicji bardzo na nim zależało. Chyba
pogodziłaś się z tą myślą, że woli jego od ciebie. Jakimś cudem dowiedziałaś
się o ciąży Mii, a to spowodowało, że… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Chciałam tylko szczęścia Alicji — wpadła mu w słowo Abi, zaczynając się cała
trząść. Przyłożyła dłonie do czoła. — Nie chciałam zrobić nic złego! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Podszedł
do niej bliżej, wziął ją za rękę i lekko pociągnął do góry, chcąc, by wstała z
hamaka i patrzyła mu w oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Czyli się nie mylę, prawda? — zapytał. — Zabiłaś Mię? Przez wzgląd na Alicję? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Kiedy usłyszałam, że Dżasmina jest w ciąży, wpadłam w szał… — Abi zadrżały
wargi. —Bałam się, że Alicja dowie się, że facet, którego kocha, zgwałcił swoją
przybraną córkę. Wiedziałam, że Ala by cierpiała, ona naprawdę go kochała… Nie
chciałam, aby Alicja cierpiała, rozumie pan?! – Jasnowłosa dopiero teraz zalała
się łzami. — Wiedziałam, że nigdy mnie nie pokocha, ale zależało mi na jej
szczęściu! Poszłam do Dżasminy i zepchnęłam ją ze schodów… Chciałam, aby Ala
dalej spotykała się bez przeszkód z Riccim! I aby była szczęśliwa! Czy to źle? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer westchnął. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Nie można uszczęśliwiać jednych kosztem innych — odpowiedział. — Powiedz mi
jeszcze, skąd dowiedziałaś się o ciąży Mii? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Od jej przyjaciółki Julki — chlipnęła cicho dziewczyna. — Powiedziała mi, kiedy
usiadłyśmy razem w autobusie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Przyjaciółka! — rzucił drwiąco mężczyzna, po czym chwycił jasnowłosą za rękę. —
Chodźmy, Abi. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> — Czaisz to, Martin? Gdyby Julka nie
wypaplała Abi o ciąży przyjaciółki, do niczego by nie doszło! Do żadnej
tragedii! — burzył się Will, będąc już po trzecim piwku. — Dżasmina by to
dziecko urodziła, jakoś by się może wszyscy dogadali! Nie musiałaby umrzeć!
Oczywiście tego gwałciciela byśmy przymknęli, bo jak inaczej?! Ale nikt by nie
umarł!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
A przed nami się zaklinała, że nikomu nie wygadała! Niby obiecała Mii, że
nikomu nie powie i takie tam! I co?! Ja się pytam: i co?! — wydzierał się
również Martin, popijając piwo. — A to, że wygadała pierwszej lepszej
dziewczynie, nawet nie znały się zbyt dobrze! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Plotkara, ot co! Chciała
dostarczyć świeżych plot!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Tak jest! Przyjaciółka
za dychę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Gdyby któryś z was ze
mną tak postąpił, to na pewno dałbym w mordę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">— Jasne, że tak! Ja też
bym wam dał! Bez dwóch zdań, nawet bym się nie zastanawiał! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ogród
Roxanne niespodziewanie okazał się dobrym miejscem do spędzania weekendów w
towarzystwie przyjaciół. Will z Martinem siedzieli na tarasie pijąc piwo i
pilnując grilla, a Nayer przechadzał się z Roxanne ścieżkami w ogrodzie. A Ares
i Damson wspólnie szukali kreta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Jak na to wpadłeś? — spytała ciemnowłosa. — Na to, że to właśnie Abi zabiła
Dżasminę? Czy przeoczyłam coś w pamiętniku? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer się roześmiał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Po prostu nie słuchasz Tatu! — wyjaśnił, kierując się w stronę tarasu. Koło
nogi przebiegła mu niczym torpeda rozradowana Damson. Roxanne chwyciła ją i
podniosła na ręce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
Rozumiesz coś z tego? — zapytała, tuląc swój policzek do miękkiej sierści spanielki.
Biegł do nich Ares i widząc suczkę siedzącą na rękach, poczuł się zazdrosny. Z
rozpędu skoczył na Roxanne, uderzając ją całym swoim ciałem. Chciał zapewne,
aby i jego podniosła, ale niestety osiągnięty skutek był wręcz odwrotny: policjantka
z krzykiem upadła na trawę. Ares docisnął ją do ziemi i zadowolony wlazł jej na
plecy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">—
POMOCY!!! — zaczęła się drzeć Roxanne, jednocześnie się śmiejąc. Rozochocona
Damson również zaczęła po niej skakać i lizać po twarzy. — Nayer, weź Aresa, on
mnie udusi!!! Nie mogę się ruszyć!!! Ratunku!!! Zabierzcie ze mnie te psy!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Kincaid
ze śmiechem ruszył na pomoc, a za nim wstali od stołu równie weseli Will z
Martinem. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">CDN<o:p></o:p></span></div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-54444843792125607872013-12-28T10:38:00.000-08:002014-02-24T09:45:12.162-08:00Rozdział 5 - Bombowa niespodzianka<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> </span><br />
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><br /></span>
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Została zaktualizowana lista bohaterów, zapraszam :)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> - Idą! –
zakomunikował głośno Will, energicznie odskakując od drzwi. Dołączył do
przejętych i rozbawionych Martina, Roxanne i doktora Cliffa, stojących na
środku policyjnego biura. Wyciągnął z szafki ozdobną torebkę i schował prezent
za swoimi plecami. Wszyscy z przejęciem wpatrywali się w drzwi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Po niedługiej chwili się otworzyły i do
pomieszczenia wszedł czarnowłosy mężczyzna z owczarkiem niemieckim przy boku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Wszystkiego
najlepszego! – wydarli się wszyscy, wybuchając radosnym, niepohamowanym
śmiechem na widok zaskoczonej miny komisarza Kincaida. Ares aż się cofnął i
nastawił uszu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- No nie
powiem, nie spodziewałem się! – przyznał Nayer rozbawiony, przyglądając się
obecnym. Jego wzrok zatrzymał się na zarumienionej z emocji Roxanne. – Ciebie
też w to wciągnęli? – zaśmiał się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A jak! –
krzyknął wniebowzięty Will, wystawiając przed siebie ozdobną torebkę. – A oto
twój prezent! Od nas wszystkich!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Otwórz! –
zachęcali pozostali. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Aż się boję –
rzekł Nayer ze śmiechem, przyjmując prezent i zaglądając do środka. – To pewnie
bomba, nie? – zażartował, powodując tym samym głośniejszy wybuch śmiechu u
wszystkich. Ares, ciekawy wszystkiego,
podszedł bliżej i wspiął się na przednie łapy, usiłując za wszelką cenę wsadzić
nos do torebki. – Dobrze, pokażę ci, zobacz… – Kincaid kucnął, aby pies mógł
swobodnie przyglądać się jego poczynaniom. Włożył dłoń do środka torebki i
wyciągnął z niej pięć podłużnych pasków papieru, które wyglądały jak… - Bilety?
– zaskoczył się mężczyzna, wstając. Owczarek natychmiast dorwał w zęby puste
opakowanie i z radością zaczął je rozgryzać i rwać w małe kawałeczki. Nayer
odczytał napisy na otrzymanych paskach papieru i ze śmiechem pokręcił głową. –
Oszaleliście! – powiedział, potrząsając biletami w ręku. – Z tego, co ja tutaj
widzę, są to bilety na imprezę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Na dzisiejszą
imprezę! – dorzucił doktor Cliffe wesoło, poprawiając staroświecką muchę pod
szyją. – I jak już zdążyłeś zauważyć, biletów jest pięć, a z tego wynika, że
jeden jest dla mnie. A to oznacza, że wybieram się z wami! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie do wiary!
– Ta wiadomość zupełnie zagięła Nayera. – To skoro ty, doktorze, się wybierasz,
to ja osobiście muszę to zobaczyć i z chęcią też tam pójdę! Trzymajcie! –
Mężczyzna pozostawił sobie swój bilet, a pozostałe cztery rozdał przyjaciołom. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- To do
zobaczenia wieczorem! – pożegnała się Roxanne, wychodząc z biura razem z
doktorem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Coś takiego…
- powiedział Martin, gdy Kincaid razem z psem poszli do swojego pokoju. – Byłem
pewny, że Nayer nie zechce pójść! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A widzisz,
słuchaj się mnie, a dobrze na tym wyjdziesz! – rzekł Will, dumny jak paw, bo to
był jego pomysł, aby w ramach prezentu urodzinowego zabrali komisarza na
imprezę. – Jedyne czego teraz potrzeba Nayerowi, to kobiety i odrobinę luzu. Mówię
ci. I facecik będzie jak nowo narodzony! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Rozumiem, że tę
kobietę też już mu wybrałeś? – Martin skrzywił się z niezadowoleniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- No a co, nie
lubisz Roxanne? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Lubię, lubię.
– Jasnowłosy z westchnieniem usiadł za swoim biurkiem. – Ale zapraszanie jej na
dyskotekę, to już chyba lekka przesada… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Czemu?
Przecież skoro ona i Nayer mają być parą, to chyba muszą się lepiej poznać,
nie? A dzisiaj będzie dobra ku temu okazja! Szczęściu trzeba dopomagać! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Mam nadzieję,
że przynajmniej umie tańczyć… - westchnął Martin ze zrezygnowaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Nie umiała. I chociaż wyglądała bosko i
z początku Nayer często się jej przyglądał (ku uciesze Willa), to nawet
obcisła, skąpa bluzeczka na ramiączkach i krótkie, błyszczące spodenki nie
potrafiły sprawić, by ktokolwiek świetnie się bawił w towarzystwie ciemnowłosej
policjantki. Będąc po raz kolejny
przydeptanym wysokimi szpilkami, Nayer postanowił dać sobie spokój i bez żalu
porzucił Roxanne dla stania pod ścianą i rozmowy z kolegami. Nie trwało to jednak
długo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
O, a co to za miłe towarzystwo?! – Przed policjantami i doktorem Cliffem
stanęły nagle trzy uradowane, młode kobiety. – Nie smutno wam, chłopaki, bez
dziewczyn?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Bardzo smutno! – odpowiedział natychmiast Will, uśmiechając się szeroko i
poprawiając włosy wyjątkowo dziś postawione na żel. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie zapominaj, że masz żonę – upomniał go na głos Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zamknij ryj! – warknął wściekle William, ale było już za późno: dziewczyny
usłyszały o posiadanej przez niego żonie i więcej nie zwróciły na mężczyznę najmniejszej
uwagi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie przyzwyczajacie się, my tu jesteśmy tylko wyjątkowo dzisiaj! – wyjaśnił
doktor Cliffe. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> - No, to musimy się zabawić, skoro już więcej
nie będziemy mieć okazji się tu widzieć! – zaśmiała się jedna z dziewcząt,
ładna blondynka, a następnie trąciła w łokieć koleżankę, stojącą koło niej. –
Którego z nich wybierasz?! – zawołała radośnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Owa
koleżanka, bardzo szczupła o dużych, kocich oczach i bujnych kasztanowych
lokach, zaśmiała się: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zdecydowanie bruneci biorą górę – rzekła i patrząc Nayerowi obiecująco w oczy,
wystawiła do niego rękę. – Claire – przedstawiła się, obdarzając go słodkim,
tajemniczym uśmiechem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Nayer
– odparł mężczyzna i lekko przyciągnął Claire do siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Jak tak, to tak, ja się zabieram za blondyna! – Jedna z dziewczyn złapała
Martina za rękę i pociągnęła w tłum tańczących. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No to ty chodź ze mną! – Trzecia chwyciła w objęcia zaskoczonego doktora
Cliffa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Super mnie Martinek urządził, pożałuje! – złorzeczył Will, bo żadna z
nowopoznanych dziewcząt go nie wybrała. Ruszył wściekle w stronę baru, by
zamówić sobie drinka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Skąd jesteś? – zagadnął Nayer uroczą Claire, która stanęła obok niego. Miała
nadzwyczajnie długie i gęste rzęsy, które dawały niesamowity efekt, gdy kobieta
spoglądała w dół. – Chyba bym cię wcześniej zauważył, gdybyś była stąd – uśmiechnął
się, patrząc w jej ładną twarz. Claire miała w sobie coś tajemniczego,
intrygowała go. Kiedy się uśmiechała, jej oczy mrużyły się zupełnie jak oczy
kota. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Przeprowadziłam
się do tego miasta niedawno – wyjaśniła, obdarzając go swoim soczyście zielonym
spojrzeniem i odrzuciła ręką kasztanowe włosy do tyłu. – Bywam w tym klubie
dosyć często. Ale… - zawahała się, patrząc na Nayera z zachwytem. – Ale do tej
pory było dość nudno… - rzekła, a następnie uśmiechnęła się uwodzicielsko. Raptownie
złapała mężczyznę za rękę. – Chodź zatańczyć, będzie fajnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayera
ruszyło sumienie. Sandra. Co ona by na to powiedziała? Na pewno nie byłaby
zadowolona, że w pół roku po jej śmierci on już pociesza się innymi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zgoda – postanowił nagle i posłusznie ruszył za Claire w tłum tańczących. Nie
uszedł za daleko, bo nagle przed nim pojawiła się Roxanne, zupełnie jakby
wyrosła spod ziemi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Idziemy się czegoś napić? – zaproponowała, kładąc swoje dłonie na jego torsie,
chcąc uniemożliwić mu przedostanie się do kasztanowłosej dziewczyny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie, nie mam ochoty – odrzekł, delikatnie, aczkolwiek stanowczo odsuwając jej
ręce od siebie. – Może później. – Zręcznie ją wyminął i podążył do czekającej
na niego Claire. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Roxanne
morderczo zmierzyła wzrokiem uśmiechniętą kobietę, ubraną w krótką, rozłożystą
spódniczkę i obcisłą, srebrną bluzkę na ramiączkach. Czy ta bezczelna dziewucha
musiała tak ciągle wlepiać w Nayera te swoje wielkie, rozmarzone gały?! Naćpała
się czegoś czy jak?! Ale on wcale nie był lepszy! Też omal nie rozbierał jej
wzrokiem! Roxanne wcale nie podobał się sposób w jaki mężczyzna się jej
przyglądał albo do niej uśmiechał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Żal! – skwitowała krótko, okręcając się na pięcie i niczym burza zmierzając w
kierunku baru. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Co jest? – zagadnął ją Will, siedzący tam przy swoim drinku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pstro jest – fuknęła, z impetem siadając obok niego. A później machnęła głową w
kierunku parkietu. – Sam zobacz, jak pan Kincaid się wyśmienicie bawi z jakąś
śliniącą się na niego dziunią. Żenada po prostu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">William
obejrzał się i sceptycznie przyglądnął tańczącej parze. Byli bardzo blisko
siebie, ich czoła niemal się ze sobą stykały. Po chwili, ta kociooka brunetka
przytuliła się do mężczyzny, a ten nie odrzucił jej od siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> - Napij się – poradził zdenerwowanej Roxanne,
kładąc jej pocieszająco swoją dłoń na ramieniu. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoBodyText" style="line-height: 150%; text-align: center; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dziewczyna
wstała późno, leniwie zarzuciła na siebie kremowy szlafrok i ruszyła w stronę
kuchni, by zrobić sobie kawę. Jednak w tym momencie na podwórko zajechał jakiś
czarny samochód. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Carter!!! – Kasztanowłosa z radością popędziła co
sił w stronę auta, nie zważając na swój skąpy strój, aż rumieńce wstąpiły na
jej bladą twarzyczkę. – Carter!!! Jak dobrze cię widzieć! – rzuciła się w
ramiona blondwłosego mężczyzny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dobra, dobra. – Facet niecierpliwie odsunął ją od
siebie. – Nie świruj, Claire. Ja tu w poważnej sprawie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ale ja nie mam już dużo czasu, muszę iść do pracy… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Mężczyzna mający przenikliwe, surowe spojrzenie, roześmiał
się złośliwie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Koniec z pracą, Catty* – rzekł ciepło i podważył
lekko jej podbródek do góry. – Mam dla ciebie szokujące wieści. Pora się znowu ujawnić,
kociątko.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Claire zamrugała gwałtownie swoimi
dużymi, okrągłymi oczami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A o co chodzi? – spytała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie tu. – Mężczyzna pociągnął
kobietę do mieszkania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- O co chodzi? Co się stało? –
wypytywała Claire. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Lepiej usiądź – polecił jej
Carter, sam stając za stołem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Szczupła kobieta posłusznie usiadła, wbijając w
blondyna przestraszone spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Znalazłem wreszcie zabójcę naszego brata, Claire –
oznajmił Carter poważnie. – Wreszcie pora na zemstę. Od dzisiaj kończysz z
udawaniem grzecznego niewiniątka, tylko odsłaniasz swoje prawdziwe oblicze.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- O czym ty mówisz? – zapytała kasztanowłosa.
– Wiesz już, kto zabił Marca? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Blondyn uśmiechnął się nienawistnie.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 14.15pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: -14.15pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Wiem – odparł. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Claire zacisnęła pięści, a jej oczy wypełniły się
nienawiścią. Diametralnie zmieniła się z miłej kobiety o słodkim uśmieszku w
stanowczą, żądną zemsty osobę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Powiedz mi, chcę wiedzieć – powiedziała lodowato. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Bardzo proszę. Mordercą Marca Millera, jest niejaki…
Nayer Kincaid. – Carter rzucił na stół podobiznę mężczyzny. – Komisarz w
policji kryminalnej, około 30 lat, nieżonaty. Niezły cwaniak. Podlizuje się dla
prawa, a sam morduje na boku niewinne osoby.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Claire
odskoczyła, jakby zamiast zdjęcia leżały na stole syczące węże. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- To
niemożliwe!!! – wykrzyknęła blednąc i wbijając nerwowo paznokcie w policzki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Znasz go? – zdziwił
się jej brat. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Czy go znam?
– jęknęła dziewczyna. – To z nim tańczyłam na ostatniej imprezie!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- No i co z
tego? – Mężczyzna wzruszył ramionami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A to, że… że… że już wtedy postanowiłam, że go dla
siebie zdobędę!!! On jest mój, rozumiesz?!! Od razu mi się spodobał! I on nie
mógł zabić Marca, to nie on, na pewno nie on!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Przestań histeryzować, siostruniu. – Carter zatkał
uszy rękami. – Facet ci do szczęścia niepotrzebny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie jesteś kobietą! Nie wiesz, co jest mi
potrzebne!!! – Claire była bliska płaczu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Carter zmierzył ją wzrokiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Zachowujesz się jak mała dziewczynka – zganił ją. –
Nie obchodzi mnie to, co czujesz do tego mężczyzny. Zabijemy go, on wyrządził
nam krzywdę. Zamordował naszego brata i zapłaci za to własnym życiem. Jasne to
jest? No. A teraz grzecznie idź po kamerę. Mamy robotę do wykonania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Będziemy kręcić film? – Kasztanowłosa zrobiła
wielkie oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dokładnie tak – odparł mężczyzna, śmiejąc się
nienawistnie. – I obydwoje zagramy w nim główne role. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Kociątko
znowu szaleje – oznajmił szef, stojąc na środku biura policji kryminalnej. – To
nie są dobre wiadomości. Kobieta pod pseudonimem „Catty” wznowiła swoją
działalność po półrocznej przerwie. Jak pamiętacie, jest ona członkinią mafii
CMC, nazwanej tak od pierwszych liter imion liderów: Catty, Marc i Carter. Niestety,
w całości nigdy nie udało nam się jej rozbić. Jednego z nich, Marca Millera,
straciliśmy podczas jednej z akcji. Nie muszę chyba przypominać, że zranił on
wtedy naszego komisarza Nayera Kincaida, a ten w obronie własnej oddał celny
strzał. Okey, nie ma sensu dalej tego
wspominać. Teraz musi nam się udać. Musimy wytropić ich i posadzić za kratkami.
Czy wszyscy zrozumieli? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Przez pomieszczenie przeszły niemrawe, potwierdzające
pomruki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A jak niby mamy złapać tę kobietę? – zapytał nagle
Nayer, drapiąc Aresa za włochatym uchem. – Co, mamy chodzić po mieście z miską
pełną mleka i wołać kici - kici? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Całe biuro zadrżało pod wpływem salwy śmiechu, jaką
rozniecił komisarz swoimi słowami. Nawet po poważnej twarzy szefa przemknął cień
uśmiechu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie wiem, panie Kincaid, jakie ma pan sposoby na
kociczkę. – Wzruszył ramionami. – I szczerze powiedziawszy, mało mnie to
obchodzi. Kobieta musi zostać złapana. To tyle. Nie obchodzi mnie jak, co ani
gdzie. Żegnam państwa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Trójka
policjantów i pies weszli do biura, zajmując każdy swoje stanowisko. Ares,
wyczuwając, że nikt nie miał dla niego czasu, dorwał jakąś piłeczkę ze swojego
legowiska i zaczął bawić się sam ze sobą, turlając piłkę nosem, goniąc ją i
chwytając w zęby. A pozostali włączyli swoje komputery. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Co jest? – zapytali prawie równocześnie i nic więcej
nie zdążyli powiedzieć, bowiem na ekranie każdego z komputerów zaczął
automatycznie wyświetlać się film. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> W
tle ciemnego pomieszczenia stało mnóstwo uzbrojonych mężczyzn. Na jego środek
wyszły teraz dwie osoby: kobieta i mężczyzna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Claire… - szepnął Nayer przerażony, patrząc na
kobietę w obcisłym czarnym kostiumie i kasztanowych lokach do ramion. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- <i>Grupa CC
zaprasza do siebie, panie Kincaid.</i> – Blondwłosy mężczyzna na ekranie
otworzył szeroko ramiona, jakby chcąc kogoś uścisnąć. – <i>Proszę zabrać ze sobą wszystkich koleżków i pomagierów. Czekamy na was
z utęsknieniem. Widzimy, że mało wam incydentów, jakie zaszły ostatnimi czasy.
Nie martwcie się, zrobimy poprawkę. </i>– Tu kamera przybliżyła twarz
mężczyzny, ukazując bardzo wyraźnie jego ostre rysy twarzy i dzikie spojrzenie.
– <i>Dzisiaj, godzina 14:00</i>,<i> szkoła w Twiście zostanie wysadzona. Zginie
dużo niewinnych dzieciaczków. Mam nadzieję, że to odpowiednia okazja, aby się
wreszcie spotkać. Jeżeli pan się nie wstawi, panie Kincaid, wraz ze swoimi
koleżkami, pamiętajcie, że Carter wytropi was z każdej norki. <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Teraz kamera przeskoczyła do Claire. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- <i>Mieliście
kiedyś kotka, panowie?</i> – spytała chichocząc i stając obok krzesła z jakimś
przerażonym, związanym mężczyzną. – <i>A
wiecie, że on potrafi czasem nieźle podrapać?</i> – I mówiąc to, kobieta wbiła
pięć noży (które miała doczepione jako paznokcie) w szyję ofiary. Krew
zamordowanego człowieka skropiła szkło kamery. – <i>Czasami nawet śmiertelnie!</i> – ubawiła się Claire. – <i>To ja jestem Catty i mam nadzieję, że
niebawem to na was wypróbuję swoje pazurki! <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Dalsza część filmiku ukazywała inne brutalne morderstwa
ze strony Claire i jej brata Cartera. Ekran komputera robił się aż czasami czerwony
od tej pokazówki zabijania niewinnych ludzi. I na tym się skończyło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Komisarz oddychał ciężko, wciąż
zagapiony w ekran. Próbował dojść do siebie. Sam nie wiedział, co wstrząsnęło
nim silniej: czy fakt, że dziewczyna, z którą tańczył na ostatniej imprezie i
która w rzeczy samej mu się podobała, była zwyczajną morderczynią czy też to,
że na ich oczach ona i jej brat Carter zabili kilkoro ludzi i zamierzają
wysadzić szkołę. Will z Martinem pobledli jak ściana. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Mówiłem, że ta impreza to debilny pomysł – odezwał
się Martin, ciężko siadając na swoje krzesełko. – Od samego początku
wiedziałem, że z tego będą tylko kłopoty. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Niby jakie, ćmoku? – warknął William. – Przecież
gdybyśmy wcześniej wiedzieli, że Claire to Catty, to mieliśmy idealną okazję do
jej złapania. No a zwłaszcza nasz szef, który z panną kotką bawił się przez
calutką noc, praktycznie nie schodząc z parkietu. Prawda, komisarzu? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Od gadania nie przybędzie. – Nayer błyskawicznie
wstał, nie chcąc kontynuować tego drażliwego tematu. – Było minęło, a teraz jest
teraz i musimy to ogarnąć. Ares, skończ się bawić, robota czeka. Martin jedzie
ze mną, Will sprowadza posiłki. I to szybko, bo oni są w stanie naprawdę
wysadzić ten budynek. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Nayer! – zawołał jeszcze Will, zanim obaj mężczyźni i
pies wyszli z biura. – Carter i Claire mają do ciebie pretensje za zabicie ich
brata, chcą zemsty. Nie sądzisz, że jechanie tam, to pakowanie się w gniazdo
żmij? Oni tylko na to czekają abyś się tam pojawił. Zabiją cię. Ten filmik był
zwyczajną prowokacją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Trzeba przede wszystkim wyewakuować dzieci ze szkoły.
– Komisarz wydawał się nieporuszony własnym zagrożeniem. – I przestań zrzędzić
tylko weź się do roboty. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Ewakuacja
przebiegła szybko i sprawnie, już po chwili grupa saperów weszła do budynku
szkoły, by przeszukać pomieszczenia i usunąć ewentualne zagrożenie. Na razie
policja kryminalna nie miała tutaj nic więcej do roboty, toteż Ares, Nayer,
Will, Martin i Roxanne skierowali się ku wyjściu. Byli już prawie w drzwiach,
gdy nagle… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyTextIndent" style="line-height: 150%; margin-left: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Zaraz, zaraz, zaraz, chwila! – zatrzymał ich jakiś
głos dobiegający z tyłu. – Dopiero cośmy
się poznali, a wy już dajecie dyla? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Wszyscy
odwrócili się jak na komendę i stanęli oko w oko z lufami karabinów w nich
wycelowanych. Pośród uśmiechniętych zbirów stał blondwłosy mężczyzna w czarnej
koszuli i takich też spodniach. To on występował w roli głównej w filmiku
nadesłanym do policji. Musieli
przedostać się jakoś tylnymi oknami lub byli gdzieś schowani wcześniej. Całe
szczęście, że dzieci zostały wyprowadzone na zewnątrz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Carter… – szepnął Nayer, rozpoznając przeciwnika i
automatycznie wyciągnął broń. Pozostali zrobili to samo, a Ares zjeżył się na
karku i wystąpił przed komisarza, marszcząc pysk w złowrogim grymasie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Tak, to ja! – zgodził się blondyn z psychicznym
uśmiechem i zmierzył bacznie czarnowłosego z góry na dół. – A pan to zapewne
jesteś Kincaid, co? Claire opowiadała mi, że ponoć jesteś pan niebiańsko
przystojny, ale ja tam się nie znam na facetach, więc ci, Kincaid, nie powiem
komplementu. I co, nie będziesz płakać z tego powodu? Bo nie mam chusteczki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dobra, czego
chcesz? – wymigał się od odpowiedzi komisarz, nie mając chęci na pogaduszki z
szefem mafii. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Wysadzić tę budę i bachory i twoją mordę!
– odpowiedział Carter płynnie i lekko, niczym wyuczoną lekcję.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dzieci już tu
nie ma, jak widać – odezwał się Will, cwaniacko uśmiechając pod nosem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Carter
rozejrzał się po pustym korytarzu i mina trochę mu zrzedła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- W takim razie
nie ma już na co czekać! Claire!!! – ryknął na całe gardło. – Wszystko
gotowe?!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Po
chwili dał się słyszeć lekki tupot stóp i na szczycie szkolnych schodów stanęła
drobna, szczupła dziewczyna. </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Z burzą pozawijanych, kasztanowych
loków i z roziskrzonymi, zielonymi oczami, wyglądała jeszcze bardziej kocio niż
ostatnio. Nayer docenił trafienie w sedno z pseudonimem, jaki jej nadano.
Zdziwił się, że sam nie pomyślał od razu o Claire, gdy poszukiwali kobiety pod
pseudonimem „Catty”.</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Wszystko
gotowe! – poinformowała piskliwie. – Bombowa niespodzianka już czeka na
wszystkich! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- No to
zaczynamy zabawę! Brać ich! – wrzasnął wniebowzięty Carter, wskazując
policjantów swoim pomocnikom. – Niech podzielą los swoich kolegów – saperów,
którzy aktualnie związani leżą gdzieś i kwiczą pod ścianą! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">
Rozległy się wystrzały z broni, które nie trwały jednak długo: mafiosów
było znacznie więcej niż policjantów, potężni mężczyźni w sekundzie doskoczyli
do nich, pozbawiając pistoletów. Szarpanina trwała jeszcze przez dłuższą
chwilę, ale bezskutecznie: już za moment wściekła, zgrzana ekipa policyjna
stała zakuta w kajdanki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Ares, rozjuszony i rozdrażniony do
granic możliwości, pogryzł kilkoro mężczyzn, boleśnie rozrywając im ciało i
powodując tym samym rozległe krwotoki. Właśnie rzucił się jednemu do gardła,
przewracając go i nakrywając swoim ciałem z mrożącym krew w żyłach warczeniem. I
wtedy jeden ze zbirów uniósł swoją broń… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ares,
uciekaj!!! – ryknął Nayer, widząc to. – Uciekaj!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Owczarek w
sekundzie odskoczył od leżącego i natychmiast zrozumiał, co zaczęło się
święcić. Uskoczył w bok, unikając tym samym postrzału, po czym spojrzał
pytająco na komisarza. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Uciekaj,
już!!! – Ten ponowił rozkaz i Ares posłusznie wykonał polecenie, biorąc rozpęd
i wyskakując na zewnątrz przez jedno z okien. Rozbił przy tym szkło, na pewno
kalecząc się w łapy i głowę, ale uniknął śmierci spowodowanej postrzałem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> - Pies mi spierdzielił! – posmutniał mężczyzna
z wyciągniętą bronią, żałośnie zerkając na swojego szefa. – A tak bardzo chciałem
go ukatrupić!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- To tylko
zwykły kundel, głupolu! Dalej, wyprowadzajcie tych nadętych knurów! Żwawo,
żwawo! – gorączkował się Carter. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Mafiosi zaczęli popychać więźniów w
stronę schodów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Idziemy,
uwaga na stopnie, he, he, he! – śmiali się, niedelikatnie kierując, a w
zasadzie rzucając policjantów na schody.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Co z nami
zrobicie? – spytała przestraszona Roxanne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; tab-stops: right 16.0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ugotujemy na parze
jak kluchy! – ubawił się jeden ze zbirów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Wszyscy
weszli na górę, gdzie naprzeciwko stała Claire. Na ich widok, energicznie
przyskoczyła do drzwi jednej z klas i otworzyła je na oścież. Policjanci
zrobili protest i cofnęli się w tył, zamiast wchodzić. Mafiosi więc siłą
popchali ich do pomieszczenia. W końcu, po wielkich trudach, znaleźli się w
środku. Nayer zamarł na widok przed sobą.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Sala nie była duża, ale... Ale na podłodze
stało sobie niewinnie około dziesięciu bomb. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Boże… - Martin stanął jak wryty. – Przecież to wysadzi pół miasta… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Większą połowę – ocenił ponuro Will. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dobra, rozdzielamy ich! – rozkazał któryś z przestępców. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Okey, to ta lala pójdzie pierwsza! – Zbir silnie przyciągnął do siebie Roxanne,
a ponieważ ta w rzeczy samej usiłowała się wyrwać, mężczyzna brutalnie
pociągnął ją za włosy, związane w długi, koński ogon. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Aua!!! – Kobieta zaczęła się wydzierać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zamknij japę, lalka, bo zarobisz w ten śliczny ryjek! – odgrażał się bandyta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ciemnowłosa
została umieszczona i przymocowana do jednej z bomb. Następnie, przestępcy to
samo zrobili z resztą policjantów, wśród ogólnych ich protestów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pojedynczo, pojedynczo, dla wszystkich są miejsca siedzące! – wrzasnął jakiś
rozbawiony mafioso.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Związani,
zaczęli się szarpać, jednocześnie próbując uwolnić. Sytuacja nie wyglądała zbyt
różowo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Macie siedzieć na dupach i ani słóweńka!!! Ani, ani!!! – wygrażali bandyci,
mając wyśmienite humory. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">TRZASK!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
La, la, la. – Do pomieszczenia wszedł wyluzowany Carter, trzymając ręce w
kieszeniach. Za nim wsunęła się bezszelestnie nieco nachmurzona i rozzłoszczona
Claire. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dobrze się bawicie? – spytał szef swoich wspólników. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Świetnie, szefuniu! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
No tak… - Uśmiechnięty Carter zmierzył wzrokiem przerażonych ludzi, siedzących
na bombach. - Jaki wesoły widok! Można się uśmiać do łez! Czyż nie?!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tak jest! – zgodzili się z nim mafiosi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">TRZASK!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Drzwi
się otworzyły i do pomieszczenia weszło więcej bandytów, popychających przed
sobą zakutych w kajdanki pozostałych policjantów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Następni goście?! – ucieszył się blondwłosy przywódca. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Następni, następni! – odparli mężczyźni, przywiązując ludzi do bomb. – Oni
wszyscy stali na dworze, nikogo już nigdzie nie ma. Wszystkich sprzątnęliśmy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Zatem
bawmy się! – rozkazał szef, śmiejąc się głupio i bezsensownie. – Włączcie jakąś
muzyczkę, panowie, zaraz rozwiążemy tę panienkę i niech nam tutaj zatańcuje! -
Oszalały wzrok Cartera spoczął na bladej, trochę drżącej Roxanne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tak, tak! – napalili się bandyci. Jeden z nich włączył jakąś głupkowatą
piosenkę ze swojego telefonu, a drugi podszedł do policjantki, chcąc ją
rozwiązać i zmusić do potańcówy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nawet nie próbuj! – ostrzegła kobieta, mrużąc z wściekłości swoje ciemne oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ale
mafioso z kretyńskim uśmiechem, wbrew ostrzeżeniu, przymierzył się do jej
rozwiązania. Roxanne bez wahania splunęła mu wtedy w twarz i z całej siły
kopnęła w brzuch. W tym wyniku, zaskoczony mężczyzna odleciał kawałek do tyłu,
po czym jak długi wyłożył się na podłogę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Wow, nieźle – pochwalił Nayer, pełny podziwu, siedząc obok niej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dzięki – odparła Roxanne, uśmiechając się, jakby chciała powiedzieć: „Nie
takich to już powalałam na ziemię”. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">A
mafioso się przestraszył i więcej do policjantki nie podszedł. Na środek
wystąpiła nagle Catty: <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Carter, dosyć tego kabaretu! – zadecydowała z płonącymi złością oczami. – Ja
uwalniam Nayera i wychodzę. A z resztą rób sobie co chcesz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
A ty dalej swoje?! – wściekł się Carter. – Zapomniałaś już, że ten twój facecik
zabił naszego brata?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Widocznie miał powód! – zawołała Claire buntowniczo. – Sam wiesz, że Marc
aniołkiem nie był! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Zabierzcie stąd tę histeryczkę!!! – ryknął szef mafii
na cały głos, aż echo rozniosło się po ścianach. – Znalazła się, cholera,
siostra Teresa z Kalkuty o gołębim sercu!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dwóch mafiosów silnie złapało kociooką kobietę za
ramiona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Uwolnij go!!! – błagała jeszcze, szarpiąc się i
wyrywając. – Mi na nim zależy!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- I gówno mnie to całe obchodzi!!! – odwrzasnął szef.
– Zabierzcie ją z moich oczu! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Claire została siłą wyniesiona z pomieszczenia, a
Carter zmarszczył brwi: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Na czym stanęliśmy? – zagadnął głośno. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">W tym momencie do klasy wpadł jakiś spłoszony zbir. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Szefie, spieprzajmy stąd!!! Nakryli nas!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Co?! Jasny gwint!!! – Carter przeraził się nie na
żarty. – Kto?!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Jakaś inna ekipa, kurwa, szefie, ile ich jest!!! Całe
stado!!! Nie mamy szans!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Biegną tu, szefie!!! – ryknął inny mafioso, wyglądając
przez okno. - </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Faktycznie jest ich jak mrówków**, nie mamy szans!!!
Musimy spieprzać!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Siedzący
na bombach zmierzyli się wzrokiem pełnym nadziei, ale też zdziwienia i
zwątpienia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Skąd jakaś obca ekipa by wiedziała, że tu jesteśmy? - szepnął niedowierzająco
Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Ten
sam problem gnębił Cartera:<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Skąd oni, kurwa, wiedzieli, że jesteśmy akurat w tym budynku?!! – wołał
rozwścieczony. - Przecież wszystkich kapusiów załatwiliśmy, a policjantów
zgarnęliśmy tu!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Wszystko zostało wyjaśnione.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> - Prowadzi ich jakiś pies!!! - krzyknął ten
zbir, który wyglądał przez okno. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> - Ares - szepnął niedowierzająco Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ares - przytaknął mu niepewnie Martin.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> - Ares - powtórzyła i Roxanne pełna nadziei. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">I
rzeczywiście, ku ich radości, a przerażeniu zbirów, po paru sekundach do
pomieszczenia wpadł Ares. Miał zakrwawione łapki i pysk, zapewne od szkła
pochodzącego od rozbitej szyby. Nie przeszkadzało mu to jednak w ataku. Z
rozpędu powalił na ziemię pierwszego lepszego zbira i nim kto zdążył zareagować
- rzucił się do jego gardła. Już po chwili, mężczyzna broczył krwią i tracił
życie, a owczarek ruszył do kolejnego mafiosa. Niestety, Aresowi nie dane było pocieszyć się zwycięstwem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ty zapchlony kundlu! - Carter wyciągnął spluwę i wystrzelił do psa. Ten z
głośnym skomleniem runął na podłogę, zamieniając się w wielką, czarną plamę
pomieszaną z kałużą własnej krwi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
nie wydał z siebie żadnego dźwięku. Utkwił przerażony wzrok w owczarku nieruszającym
się i leżącym bezwładnie na podłodze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Odpalać zegar, kurwa!!! Już!!! – rozkazał Carter, kierując się ku drzwiom
wyjściowym. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pa, miłego lotu w kosmos!!! – życzyli mafiosi, jednocześnie wybiegając z
pomieszczenia. Opuścili salę, pozostawiając policjantów sam na sam z bombami,
na których zaczął już odliczać się czas. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Pomocy, tutaj jesteśmy!!! – zaczęli krzyczeć jeden przez drugiego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">25,
24, 23, 22… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
To już po nas!!! – wrzasnął jeden z policjantów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Candy, kocham cię!!! – pojawiło się nawet jakieś wyznanie miłosne. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">TRZASK!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Do
środka wpadła wspomniana przed chwilą ekipa, którą prowadził Ares. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">21,
20, 19, 18…<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Jak kogoś odepniemy, ten niech ucieka na zewnątrz!!! – polecili, błyskawicznie
uwalniając uwięzionych. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Zrobiło
się zamieszanie, każdy na łeb na szyję pędził do drzwi wyjściowych, usiłując
jak najszybciej opuścić budynek. Nayer praktycznie siłą został wypchany na
korytarz, chociaż usilnie się od tego bronił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Co ty odpierdalasz, człowieku?!! – wrzasnął Will, chwytając komisarza „za
szmaty” i ciągnąc w odpowiednim kierunku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Tam jest Ares! – odkrzyknął mężczyzna, wyrywając się koledze. – Muszę po niego
wrócić! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Kurwa, oszalałeś?!! – William mocniej chwycił Nayera i z całej siły zaczął
ciągnąć go w kierunku schodów. – On nie żyje, a zresztą to tylko pies!!! Chcesz
narażać życie dla jakiegoś zwierzaka?!! Ogarnij się!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Puść
mnie, słyszysz?!! – wydzierał się Kincaid, zaczynając się szarpać z
przyjacielem. – Puść mnie w tej chwili, kurwa mać!!! – Ponieważ w rzeczy samej
policjant nie reagował, komisarz z całej siły mu przywalił. Pod wpływem ciosu, Will
rozluźnił uścisk i uderzył swoimi plecami o ścianę, a Nayer natychmiast
zawrócił i z kosmiczną prędkością ruszył do sali, gdzie pozostał Ares. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">10,
9, 8… <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Owczarek leżał na podłodze, ciągle w
tym samym miejscu. Słysząc kroki, z trudem uniósł głowę i obdarzył swojego pana
półprzytomnym spojrzeniem. Nayer padł obok niego na klęczki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Już dobrze, wszystko będzie dobrze, jestem tutaj – uspokajał, jednocześnie
oplatając go ramionami i unosząc do góry. Dopiero teraz zauważył kilkoro
mężczyzn, klęczących przy bombach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Panowie
i jak? – zapytał, przyciskając do siebie krwawiącego Aresa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Wszystko
okey – odpowiedzieli mężczyźni, nie przerywając pracy. – Większość już rozbroiliśmy,
bez obaw, nic tu dzisiaj nie wybuchnie. Ale proszę wyjść na wszelki wypadek,
nie chcemy mieć pana i psa na sumieniu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">***
<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> - Aresowi skończyła się woda – oznajmił
Nayer, przechodząc obok legowiska owczarka i przelotnie muskając dłonią jego
główkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ja mu naleję! – Will natychmiast poderwał się do góry jak oparzony, zrzucając
przy tym jakieś akta na podłogę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nie, ja mu naleję! – Jasnowłosy Martin chwycił miskę psa i biegiem ruszył do
drzwi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ja! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ja! <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Obaj
panowie wybiegli z biura, prześcigając jeden drugiego. Komisarz zaśmiał się i
pokręcił głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Co ty na to? – zagadnął Aresa, siadając obok niego. – Wszyscy ci teraz usługują
i rzekomo tak bardzo cię lubią, ale jak przyszło co do czego, to jakoś żaden z
nich nie był chętny, aby ci pomóc. Na twoim miejscu nie byłbym dla nich taki
milutki, nie zasłużyli. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Owczarek leżał sobie niczym król na
miękkim kocyku, z łebkiem położonym na przednich łapach i z błogim spokojem
słuchał, co pan miał do powiedzenia. Wokoło leżały rozmaite kości, ciasteczka i
inne psie przysmaki, a sam Ares był już tak obżarty, że nie miał nawet ani siły
ani chęci wstawać. Z gardłowym pomrukiem przysunął się nieco bliżej mężczyzny,
by położyć swój pysk na jego kolanie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Wodunia dla piesunia! – zrymował Martin, wchodząc do biura z miską pełną wody. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Ja mam lepszą – powiedział William, również niosąc jakieś naczynie z wodą.<o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Obie
miski zostały położone w zasięgu pyska zwierzęcia. Will z troską przyjrzał się
drzemiącemu owczarkowi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Myślisz, że go boli? – spytał komisarza. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Dałem mu leki przeciwbólowe – odparł niebieskooki, delikatnie gładząc bandaż
przymocowany do mostka Aresa. – Ale sporo czasu minie nim wróci do formy i
ponownie będzie w stanie ratować nam tyłki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Musimy sobie radzić – westchnął smutno Martin, wracając na swoje stanowisko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Będzie ciężko bez niego – dorzucił Will. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Najważniejsze, że mafia CC już nikomu nie zagraża. Długo sobie posiedzą za te
wszystkie napady i zabójstwa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Dokładnie.
Chcieli być cwani, a wykiwał ich zwykły owczarek niemiecki. Sprowadził posiłki
i uciekając wpadli prosto w ich łapy. Ares, chwała ci za to. Powinieneś dostać
medal. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Nayer
się tylko śmiał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Zacznijmy od tego, że on nie jest zwykłym owczarkiem niemieckim – powiedział,
obejmując i przytulając psa do siebie. – To w końcu Ares, waleczny i odważny
jak mityczny bóg. Dacie wiarę, że to samo zwierzę kilka dni temu rozprawiło się
zębami z większością mafiosów? <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Wszyscy
panowie popatrzyli na rozleniwionego, drzemiącego psa, tak słodko wtulonego w
ramiona Nayera, w dodatku zabawnie poruszającego noskiem przez sen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">-
Nieee – odrzekli jednocześnie Martin z Williamem. – On prędzej przypomina małą
dzidzię niż psa mordercę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">- Bo
on jest nieprzyjemny tylko dla złoczyńców – odparł komisarz, głaskając swojego
dzielnego i mądrego czworonożnego przyjaciela. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">CDN<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="msonospacing0" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">Catty* - wymysł autorki; wyraz jest tu przetłumaczony jako „kociątko”, ale
w rzeczywistości to przymiotnik oznaczający w języku angielskim „koci”.</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"> </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">Uznałam jednak, że „Catty” brzmi dużo lepiej
jako „kociątko” niż prawdziwe „kitten”.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">mrówków** - zabieg celowy, chciałam tym samym podkreślić brak podstawowej
edukacji u jednego ze zbirów. Bez obaw, wiem, że prawidłowa odmiana to „mrówek”. :)<o:p></o:p></span></div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-55423339333351308412013-10-29T16:10:00.003-07:002014-02-05T14:58:26.272-08:00Rozdział 4 - Gniew stukniętej Mandy<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Moje córki nie będą chodziły do żadnych szkół, zrozumiała pani?! – Głos
Mandy zawsze był surowy i donośny, teraz jednak pobił wszystkie dotychczasowe
bariery: kobietę i jej krzyk musiała słyszeć co najmniej połowa mieszkańców
Twistu. – Już ja się postaram, by pani więcej tutaj nie dzwoniła, a jak jeszcze
raz zaczepi mnie pani na ulicy, to gorzko tego wszyscy pożałujecie!!! - Na dolnym
piętrze niewielkiego domu, rozległ się donośny trzask rzucanego o ścianę
telefonu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dwie dziewczynki tuliły się do siebie na poddaszu. Drżąc, wsłuchiwały się w
chwilową ciszę panującą teraz w całym domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Myślisz, że
mama nas zbije? – szepnęła ledwie dosłyszalnie mała Nellie, trzęsąc się z zimna
i niepohamowanego płaczu. Z całej siły wtuliła swą jasną główkę w ciepłe ramię
starszej siostry. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Szarooka dziewczyna w wypłowiałej sukience mocno przycisnęła do siebie
drobne ciałko przestraszonego dziecka.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- No coś ty,
Li… - odparła dziarsko. – Przecież mama nie ma za co nas teraz bić. To nie
nasza wina, że nie chodzimy do szkoły, wiesz, że byśmy tego chciały. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Lepiej jej
tego nie mów! - zadrżała sześciolatka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">W tym momencie, drzwi prowadzące na strych otworzyły się z hukiem i dało
się usłyszeć ciężkie, nerwowe kroki i przyspieszony oddech kobiety, która przed
chwilą rozmawiała przez telefon. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- To mama! –
jęknęła młodsza z sióstr, podrywając się i chowając za ciemny karton, stojący
na zniszczonej podłodze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Starsza nie zdążyła. Wbiła tylko przerażone spojrzenie w ciemne drzwi przed
sobą. W jednej sekundzie zostały otwarte, a do pomieszczenia wpadła
rozwścieczona kobieta z równie rozszalałym spojrzeniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Cisza nie trwała długo. Mandy z prędkością światła przemierzyła odległość
dzielącą ją od starszej córki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- To na pewno
ty, cholernico, poskarżyłaś się dyrektorstwu, iż zachciało ci się edukacji!!! –
Kobieta z całej siły uderzyła dziewczynę w twarz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosa upadła
na podłogę. Nellie zakwiliła boleśnie, wciąż przyczajona za kartonem. A matka
złapała do rąk drewniany kij od starej szczotki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nauczę ja
cię, smarkulo, knuć i spiskować za moimi plecami!!! Prędzej cię zabiję jak psa,
zrozumiałaś?! Zdechniesz jak pies pod moimi nogami, już ja się o to postaram!!!
– To mówiąc, zamachnęła się i zaczęła zadawać swojej córce bolesne razy
drewnianym kijem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Teraz, oprócz krzyków kobiety, dom przepełnił pisk bardzo dotkliwie bitej
młodej dziewczyny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Mamo, zostaw
ją!!! – Zza kartonu wyskoczyła sześcioletnia Nellie i zalewając się łzami,
usiłowała wyrwać matce kij. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Odejdź ode
mnie ty poczwaro, bo cię zamorduję!!! – Mandy kopnęła dziecko butem w twarz,
nie przestając okładać razami brunetkę leżącą na podłodze. Mała potoczyła się
pod ścianę, a krew popłynęła jej z nosa i ust. Po raz drugi nie odważyła się
rzucić siostrze na ratunek. Zresztą, Dinah i tak zaprzestała się ruszać po
dłuższej chwili. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Matka odrzuciła od siebie zakrwawiony kij i z triumfem spojrzała na swoje
dzieci. W jej oczach płonął tak dobrze im znany psychopatyczny gniew, a z
kącika ust wydobywała się strużka śliny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Obydwie
będziecie tańczyć tak, jak ja wam zagram! – poinformowała, dysząc ciężko. – Już
ja wam dam edukację, zaplute gówniary! Jesteście za głupie, nic wam do tych
pustych łbów nie wchodzi, a ja mam może jeszcze użerać się z jakimiś
pieprzonymi profesorami! A ta cholera myślała sobie, iż nie domyślę się, że na
mnie zakablowała! – Mandy wskazała na wciąż nieruszającą się Dinah. – Łeb jej
rozwalę następnym razem!!! Cholerne szpiegusy, prędzej was pozabijam jak psy,
gdy nie będziecie mnie słuchać!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Gdy tylko za matką zamknęły się drzwi, piętnastoletnia Dinah, zwana przez
sąsiadów i siostrę „Dinką”, otworzyła oczy. Od kiedy pamiętała, zawsze tak
było. Ojciec jej i siostry umarł dawno, Nellie miała może wtedy dwa miesiące.
Od chwili jego śmierci, to matka rządziła w domu. Szczupła kobieta o zimnych,
przenikliwie niebieskich oczach, prowadziła swoje rządy nadzwyczaj okrutnie i
po tyrańsku: córek nie posyłała do szkoły, twierdząc, że nic im nauka nie da,
kłóciła się i wyzywała sąsiadów, czasami o nic robiła w domu awantury, a już
największą dla niej przyjemnością było bicie którejś z córek. Maleńkiej Nellie
często odpuszczała, gdy nie miała większego powodu do bitki, lecz starszej nie
popuściła nigdy. Gniew „stukniętej Mandy”
jak ją nazywano, znała chyba cała okolica. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nayer siedział wraz z Martinem, Willem, Aresem i innymi
policjantami na zebraniu dotyczącym przepisów BHP. Starszy pan prowadzący
wykład mówił cicho, niewyraźnie i najzwyczajniej na świecie zanudzał. Owczarek
niemiecki spał w najlepsze obok krzesełka swojego pana, niektórzy policjanci
również dyskretnie starali się zdrzemnąć, inni jedli drugie śniadania, jeszcze
inni grali w gry na telefonach. Tylko Nayer uważnie słuchał wykładu, zapisując
od czasu do czasu najważniejsze kwestie na niewielkiej karteczce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jaki kujon! – wyśmiewał
się z niego Will, trącając łokciem Martina, chcąc i jego podjudzić do kpin na
temat przyjaciela. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> W pewnym momencie, czarnowłosy mężczyzna poczuł na sobie
czyjś wzrok. Po jego lewej stronie, pod oknem, siedziała młoda, bardzo ładna
policjantka i co chwilę na niego zerkała. Kiedy ich oczy się spotykały, kobieta
automatycznie uciekała od niego wzrokiem i udawała zainteresowaną zajęciami z
BHP. Nayer przyjrzał się jej badawczo. Miała rozpuszczone, ciemnobrązowe włosy
sięgające do łopatek, zaróżowione policzki i duże oczy. Dzieła dopełnił Martin:
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ta po lewej ciągle się na
ciebie gapi – oznajmił tę wielką nowinę z błyszczącymi przejęciem oczami, jakby
długowłosa panna patrzyła na niego, a nie na kolegę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zauważyłem - odszepnął
Nayer niewzruszony, dalej słuchając wykładu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Chyba wpadłeś jej w oko –
dorzucił Will, również przejęty sytuacją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Tylko Nayer nie podzielał
entuzjazmu przyjaciół.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Na to wygląda – odparł, wzruszając
ramionami i zapisując ważną notatkę na marginesie kartki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Martin z Williamem sceptycznie
popatrzyli po sobie, jakby chcieli powiedzieć: „nic z tego nie będzie”. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Pogoda była rześka, nie za zimno, nie za ciepło, w sam raz
na bieganie po parku. Nayer obiecywał to Aresowi od samego rana. Gdy w końcu
wyszli z zajęć, owczarek z radością biegł ile sił w łapach do samochodu, by jak
najprędzej znaleźć się w parku. W przypływie emocji, skoczył nawet łapami na przednie
drzwi auta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ej, porysujesz lakier i
będziesz płacił! – ostrzegł mężczyzna, jednocześnie chwytając psa za obrożę i
sadzając go z powrotem na ziemię. – Spokojnie. Otworzę drzwi i wtedy wsiądziesz,
trochę kultury i cierpliwości. Rozumiesz? Pies siedzi i czeka, a pan otwiera
drzwi. O, właśnie, bardzo dobrze, widzisz? Jednak umiesz. Grzeczny chłopiec.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> W rzeczy samej Nayer nie zdążył otworzyć samochodu, bo podbiegła
do niego szczupła, wysoka dziewczyna, powiewając na wietrze długimi,
ciemnobrązowymi włosami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Cześć – przywitała się
wesoło, wyciągając do niego swoją dłoń. – Jestem Roxanne. Masz wspaniałego psa!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Komisarz rozpoznał, że stojąca
przed nim urocza dziewczyna o niesamowicie długich rzęsach była tą, która
wcześniej obserwowała go na zajęciach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nayer – odpowiedział, oddając
uśmiech i ściskając jej dłoń. – Co do psa, to tak, Ares jest całkiem znośny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Mogę go pogłaskać? – I
nie czekając na odpowiedź, Roxanne pochyliła się nad psem, zaczynając gładzić
jego ciemną główkę. Z gardła Aresa
wydobył się wtedy cichy, protestujący pomruk niezadowolenia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zawarczał do mnie –
stwierdziła kobieta z żalem, smutniejąc i odsuwając swoją dłoń. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer się roześmiał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wcale nie – odpowiedział,
drapiąc swojego humorzastego owczarka za włochatym uszkiem. – To nie miało
niczego wspólnego z warczeniem, to był zwyczajny odgłos zniecierpliwienia.
Obiecałem mu spacer, więc nie może się już doczekać kiedy wsiądziemy do auta. A
ty mu to niestety opóźniasz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ładna, ciemnooka
policjantka uśmiechnęła się z podziwem patrząc na Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- I naprawdę rozumiesz jego
mowę? – zaśmiała się niedowierzająco. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Pewnie – odpowiedział czarnowłosy.
– On wydaje z siebie gamę różnorakich odgłosów i pomruków, ale mieszkając z
nim od pół roku, nauczyłem się je rozpoznawać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dawałeś go na jakieś
szkolenie? – zainteresowała się nagle Roxanne, poprawiając grzywkę wpadającą
jej na oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie. – Nayer pokręcił
głową. – Wygrałem go na festynie, dostałem tylko do kompletu jego rodowód i
książeczkę zdrowia. Ale sądzę, że pies musiał być tresowany, zna mnóstwo komend
i zbyt dużo umie jak na zwykłego psa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Zaległa chwilowa cisza,
przerywana odgłosem przejeżdżających samochodów. Ares niecierpliwie
przestępował z łapy na łapę, spod byka patrząc to na Nayera, to na brunetkę. A ona niepewnie zerkała na mężczyznę, jakby
chciała mu coś powiedzieć albo zaproponować. Ostatecznie zabrakło jej odwagi i
ponownie poklepała owczarka po główce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Czyli Ares nie jest do
mnie agresywnie nastawiony? – upewniła się jeszcze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zdecydowanie nie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- W takim razie przepraszam,
że ci przeszkodziłam, piesku, chciałam cię tylko pogłaskać i już sobie idę. –
Roxanne wyprostowała się i spojrzała Nayerowi prosto w oczy. – Mam nadzieję, że
jeszcze się spotkamy – powiedziała z nadzieją, uśmiechając się do niego. – Do
zobaczenia! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Na razie. – Kincaid
otworzył drzwi rozdrażnionemu Aresowi, który wskoczył do środka, sadowiąc się
wygodnie na siedzeniu obok kierowcy i pomrukując coś sobie pod nosem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Po południu prawie
jednocześnie weszli do biura: najpierw Nayer z Aresem, później starsza,
przygarbiona kobieta w niebieskiej chustce na głowie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę tutaj – zaprosił
ją komisarz do swojego biurka, zdejmując marynarkę i siadając na obrotowym
krzesełku. Po bieganiu w parku czuł się pełen energii do działania, w
przeciwieństwie do owczarka, który z głośnym westchnieniem walnął się na swoje
legowisko, przewrócił na plecy i leżał tak odwrócony do góry brzuchem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Słodki psiunio –
rozczuliła się na jego widok starsza pani, siadając na krześle przy biurku
Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kincaid pokręcił głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie do wiary, on dzisiaj
zbiera same komplementy – rzekł z uśmiechem, po czym uważniej przyjrzał się
staruszce. Wyglądała bardzo mizernie i blado. I ta chustka na głowie.
Wnioskował, że kobieta nie miała już pod nią włosów. – Co panią do mnie
sprowadza? – zapytał.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Westchnęła przeciągle. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wie pan, ja już chyba
umrę – wyznała słabo, wyciągając z torebki chusteczkę i wycierając nią spocone
czoło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- No co też pani mówi, taka
młodziutka, gdzie tam pani umierać – odpowiedział natychmiast Kincaid, bo żal
mu się zrobiło kobiety. Doskonale widział jednak, jak źle i marnie wyglądała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Pani uśmiechnęła się lekko
po jego słowach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jest pan bardzo miły, ale
ja niestety naprawdę już umrę – powtórzyła uparcie. – I w związku z tym nie mam
nic do stracenia i chcę coś panu wyznać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zatem słucham. – Nayer przyciągnął
do siebie notes i wziął długopis do rąk. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Pięć lat temu zamordowano
moją sąsiadkę – poinformowała staruszka nie owijając niczego w bawełnę. –
Milczałam, bo nie chciałam na nikogo donosić. Ale teraz umrę i nie chcę mieć
tego na sumieniu. Sam pan rozumie, wolę odejść „czysta” z tego świata. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Komisarz długo nic nie
mówił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ma pani jakieś dowody
tego morderstwa? – zapytał w końcu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Żadnych, proszę pana.
Mandy po prostu zniknęła pięć lat temu i od tamtej pory nikt jej nigdy nie
widział. To moja sąsiadka. Zawsze się widywałyśmy. Koszmarna i nieludzka to
była kobieta, mówię panu. I tak na dobrą sprawę, to wcale nie dziwię się jej
córkom, że ją zamordowały. Mandy traktowała je gorzej od zwierząt. Ale bądź co
bądź morderstwo jest morderstwem czy słuszne czy też nie. Mam rację, komisarzu?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer się skrzywił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Obawiam się, że pani
racja to jednak za mało, bym mógł rozpocząć śledztwo – odpowiedział. – A pani
sąsiadka może zwyczajnie choruje i nie wychodzi z domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Przez pięć lat? – Kobieta
zrobiła wielkie oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Myślę, że jest to
możliwe. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę pana –
zniecierpliwiła się kobieta. – Ja wiem co mówię. Ja mam intuicję. Mandy nigdy
nie chorowała i teraz też nie choruje, tylko zwyczajnie nie żyje. Nigdy nie
pozwalała córkom chodzić do szkoły, biła je, traktowała jak niewolnice. Z
chwilą śmierci matki, córki zyskały wolność. Od pięciu lat starsza Dinah chodzi
do pracy, ścięła włosy, maluje się, spotyka z chłopcami, a młodsza Nellie
uczęszcza do szkoły. Na pewno to córki zabiły matkę, bo miały powód. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dobrze – westchnął Nayer,
nalewając sobie i staruszce wody do szklanki. – Ja rozumiem pani podejrzenia,
ale nie obiecuję, że coś z tym zrobię. – Zakręcił butelkę i postawił przed
kobietą szklankę z chłodnym piciem. – To wciąż za mało dowodów, bym dostał
pozwolenie na śledztwo. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Staruszka posmutniała.
Wzięła szklankę w drżące dłonie i wypiła kilka łyczków wody. Potem wytarła
zmęczoną twarz chusteczką i powoli wstała z krzesełka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- No trudno, przynajmniej
powiedziałam o tym właściwym ludziom – rzekła, wyciągając z torebki jakąś
karteczkę. – Gdyby jednak pan zechciał to sprawdzić, zostawiam adres domu Mandy
oraz adres sklepu, w którym aktualnie pracuje starsza z jej córek, Dinah. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Bardzo dziękuję –
odpowiedział Nayer, podążając za staruszką wzrokiem. Powolutku dowlekła się do
drzwi i prawie bezszelestnie wyszła na zewnątrz. Mężczyzna popatrzył na karteczkę
z adresami. Wiedział, że nie uzyska pozwolenia na śledztwo z powodu braku
dowodów. Nikt nie był jednak w stanie zabronić mu działania na własną rękę.
Sprawa okrutnej matki znęcającej się nad swoimi dziećmi intrygowała go. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kiedy na drugi dzień
dowiedział się, że staruszka, która zgłosiła sprawę, nie żyje, postanowił zająć
się tym rzekomym morderstwem. Bądź co bądź, ale kobieta przeczuła swoją rychłą
śmierć, a jej ostatnim życzeniem było to, by zbadał sprawę tajemniczej Mandy. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nayer pozostawił Aresa przed wejściem, a sam </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">wszedł do sklepu jakby nigdy nic, biorąc koszyk i
udając się na „zwiedzanie”. Pod pretekstem zakupów chciał spotkać się z
pracującą tu Dinah, straszą córką Mandy. Rozglądał się, ale oprócz jasnowłosej
ekspedientki w średnim wieku, nie było w sklepie nikogo. Zdążył już kilka razy przejść
się po pomieszczeniu wzdłuż i wszerz, blondynka czytająca za ladą jakąś powieść
zaczęła zerkać na niego niepewnie, aż w końcu zrezygnowany wrzucił byle co do
koszyka i podszedł do kasy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">I właśnie w tym momencie do sklepu wbiegła młoda dziewczyna. Wiatr potargał
jej krótkie, czarne włosy, a z oczu wydobywały się łzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dinah, na
miłość Boską, co się stało?! – Jasnowłosa wyskoczyła zza lady, zapominając
obsłużyć klienta. Nayer z zainteresowaniem przyglądał się tej scenie.
Dziewczyna bełkotała coś niewyraźnie, szlochając, by w końcu z hukiem wybiec ze
sklepu. Trzasnęły drzwi i tyle ją było widać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Kim była ta dziewczyna w czerwonej sukience? –
spytał ekspedientkę od niechcenia, nie chcąc wydać się zbyt wścibskim, ale nie
chcąc też, by rozpoznała w nim policjanta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Blondynka na jego szczęście nie zamierzała być
dyskretna i z chęcią się na ten temat rozgadała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ach, to Dinah – odparła. - Pracuje tu u mnie w
sklepie od pięciu lat. Tylko sprząta, nie pozwalam jej obsługiwać klientów. Wie
pan, ona nigdy nie chodziła do szkoły. Nigdy. Rodzina jej jest bardzo biedna,
matka nie pracuje, siostra chodzi do podstawówki. Żal mi dziewczyny, to chociaż
tu ją zatrudniłam, by parę groszy sobie zarobiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Nayer wbił w
mówiącą swoje błękitne spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A dlaczego
ona nigdy nie chodziła do szkoły? – zagadnął, pochylając się lekko przez ladę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Jasnowłosa
ugryzła kawałek mlecznej bułeczki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Jej matka ma
źle z głową – odrzekła takim tonem, jakby powiedziała rzecz najnormalniejszą na
świecie, typu: „niebo jest niebieskie”. – Ale wie pan, dawno jej nie widziałam,
już chyba od jakichś pięciu lat… Dinka od czasu kiedy u mnie pracuje, zawsze
powtarza, że matka ciężko zaniemogła. Ja tam się dziwię, że pozwoliła tej
dziewczynie ściąć włosy no i tu u mnie pracować! – Ekspedientka roześmiała się,
kręcąc z niedowierzaniem głową. – Kiedyś wątpiłam, że pozwoli tym młodym na
cokolwiek. A tu proszę, zapisała młodszą Nellie do przedszkola, później do
szkoły. Kto wie, może na starość jej się polepsza. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Mężczyzna obejrzał się, sprawdzając, czy Ares grzecznie siedział przed
sklepem czy dał dyla do pobliskiej piekarni. Na szczęście siedział i z
zainteresowaniem obserwował przejeżdżające ulicą samochody. Nayer wolno
przejechał dłonią po swoich czarnych włosach i ponownie zwrócił się do kobiety:
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A dlaczego
ona płakała? – zadał ostatnie już pytanie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Bo jej
siostra zemdlała dzisiaj w szkole – odpowiedziała gadatliwa blondynka,
nalewając sobie mleka do kubka. – Dałam jej wolne i kazałam iść zająć się małą.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dziękuję –
odparł komisarz i szybko opuścił pomieszczenie. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Mała
blondyneczka stała na progu, mocno trzymając paluszkami klamkę, jakby gotowa w
każdej chwili zatrzasnąć gościowi drzwi przed nosem. Wydawała się
przestraszona. Nim Nayer zdążył zapytać ją o siostrę, Dinah sama pojawiła się w
drzwiach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Cześć –
przywitał się z nią, miło uśmiechając. – Spotkaliśmy się dzisiaj w sklepie – przypomniał.
- Pomyślałem, że zajrzę i zapytam, jak tam miewa się siostrzyczka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dinah wyglądała, jakby widziała przed sobą ducha, a nie przystojnego,
młodego bruneta z prześlicznym owczarkiem niemieckim siedzącym obok jego nogi.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ona… ona… ona
już dobrze się czuje – wyjąkała dwudziestolatka, mocno się przy tym rumieniąc. Nellie
gdzieś uciekła, a ona zerknęła za siebie niepewnie, jakby się bała, że zaraz
coś albo ktoś wyjdzie z wnętrza domu. – Przepraszam, ale moja mama ma migrenę,
muszę iść i jej pomóc… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Jaka szkoda –
westchnął Nayer, smutniejąc. – Chciałem się trochę z wami zapoznać. Może
porozmawiamy przez chwilkę? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dinah
zaczerwieniła się jeszcze bardziej, spuściła oczy i kompletnie nie wiedziała,
co ma teraz powiedzieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Proszę, tylko
chwilkę – nalegał mężczyzna, robiąc krok do przodu, jakby z zamiarem wejścia do
mieszkania. Był bardzo ciekawy czy wewnątrz chora Mandy rzeczywiście miała migrenę.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dziewczyna jednak jak oparzona, z prędkością światła zatrzasnęła mu drzwi
przed nosem i prawie że wybiegła z domu. Minęła go, niezręcznie się o niego
ocierając i usiadła na ławeczce na ganku. Posłusznie zrobił to samo. Zauważył,
że Dinah była strasznie zestresowana. Bladymi, trzęsącymi się rękami co raz
poprawiała kurtynę czarnych włosów opadających jej na oczy. Wstydliwy
rumieniec wciąż nie schodził z jej twarzy. Zdecydowanie coś było nie w porządku,
jej zachowanie o tym świadczyło. Owczarek ruszył na obchód, znikając gdzieś za
domem. Nayer zdążył się przedstawić i nakazał mówić sobie po imieniu. Cały czas
usiłował sklecić gadkę z małomówną Dinah, a jednocześnie przeczesywał wzrokiem
ogród. Chciał wypatrzyć jakikolwiek ślad pozostawiony przez Mandy, o ile żyła i
była obecna w tym domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Nagle rozległo się donośne szczekanie Aresa. Nayer poderwał się do góry
wraz z ciemnowłosą dwudziestolatką i obydwoje pobiegli w kierunku głosu. Przebiegając
obok tylnej ściany domu, mężczyzna zauważył, że jedno z okien było wybite.
Natomiast jego owczarek stał w ogrodzie, na samym środku klombu z kwitnącymi
floksami. Oczywiście, większość z nich była przez niego połamana i podeptana.
Pies patrzył w jeden punkt i praktycznie się nie ruszał. Bardzo dziwnie
pochylał swoją głowę w dół, a sierść zjeżyła mu się na karku. Komisarz nigdy
nie widział go w takiej pozycji. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Kwiaty! –
zakwiliła boleśnie rozzłoszczona Dinah, przykładając dłonie do policzków. – Ten
pies połamał i podeptał kwiatki! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Najmocniej
przepraszam, nie wiem, co mu strzeliło do głowy! – Czarnowłosy zbliżył się do
owczarka, wciąż stojącego pośrodku klombu. – I co nawywijałeś? – zapytał go,
udając gniew. W rzeczywistości doskonale wiedział, że Ares nie zachowałby się w
ten sposób, gdyby nie miał powodu. Chwycił go za obrożę i odciągnął od kwiatów.
– Ale jesteś niszczyciel, zobacz, co zrobiłeś! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Mama się
wścieknie – oznajmiła oschle Dinah. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Racja –
przyznał mężczyzna, podłapując na swoją korzyść stwierdzenie dziewczyny. – W
takim razie osobiście pójdę ją przeprosić! – I ruszył w kierunku domu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie!!! –
przeraziła się dwudziestolatka, blednąc na twarzy i robiąc taki ruch, jakby
chciała chwycić go za rękę i przytrzymać w</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">miejscu. – Tak w zasadzie to jednak nie powinna być
zła – rzekła, zmieniając nagle zdanie. – W ogóle się nie przejmujcie, nic się
nie stało.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- W takim razie
pozwól mi chociaż zapłacić za zniszczone floksy. – Komisarz wyciągnął portfel z
kieszeni spodni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie, nie. –
Dinah wystawiła ręce do przodu, jakby w obronnym geście. – Po prostu weź pieska
i już sobie idźcie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Chodź, Ares.
– Mężczyzna posłusznie przywołał owczarka do siebie i skierował się z nim w
stronę wyjścia. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Całą noc nie mógł spać. Jak zawsze w takich sytuacjach setki pytań kłębiły
mu się w głowie. Zastanawiał się nad zeznaniem złożonym przez nieżyjącą już
staruszkę i o dzisiejszej rozmowie z Dinah, która mówiła, że jej matka leżała w
domu i miała migrenę. Mężczyzna przekręcił się w swoim łóżku na drugi bok i
zmarszczył czoło. Przypomniał sobie dziwną, nietypową pozycję Aresa stojącego w
środku kwitnącego klombu. Głowa mocno pochylona w dół, oczy wpatrzone w jeden
punkt, przednia łapa lekko uniesiona do góry. Pies nigdy jeszcze się tak nie
ustawił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Co chciałeś
mi powiedzieć? – szepnął do owczarka leżącego obok. – Co tam wyczułeś? - Wyciągnął rękę i dotknął jego wielkiego nosa,
przypominającego czarną truflę. Ares poruszył wtedy jak królik tym swoim
wilgotnym noskiem i cicho zachrapał, ponownie zapadając w sen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">A Nayer zastanawiał się dalej. Dinah była przerażona za każdym razem, gdy
usiłował wejść do domu by porozmawiać z jej matką i za wszelką cenę nie chciała
do tego dopuścić. Ciekawe, czemu? Czyżby dlatego, że Mandy miała migrenę? Kobiety
nie widywano od pięciu lat, wątpił, by dwudziestolatka mówiła mu prawdę. A
jeżeli Mandy nie żyła naprawdę? Jeżeli zabiły ją jej własne dzieci? Był tylko
jeden sposób, aby się o tym przekonać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ares, zbieraj się! - Mężczyzna odrzucił od siebie
kołdrę i wyskoczył z łóżka jak oparzony. Zerknął na zegarek. Dochodziła
pierwsza w nocy. Pospiesznie się ubrał i wyszedł na zewnątrz, zamykając
mieszkanie. Było kwadrans po pierwszej, gdy dojechał pod dom, w którym
mieszkała Dinah. Cicho zamknął drzwi auta i zwinnie przeskoczył przez
ogrodzenie do ogrodu. Aresowi rozkazał siedzieć w samochodzie i nie wychodzić.
Na szczęście dziewczyny nie posiadały własnego psa, który mógłby narobić hałasu.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Nayer szedł cicho, starając się być niezauważalny oraz niesłyszalny. Pamiętał,
że dziś po południu zauważył rozbitą szybę na tyle domu. Nie mylił się, tkwiła tam
dalej. Mężczyzna jednym susem wskoczył przez nią do środka i tym samym znalazł
się w ciemnej piwnicy. Bez namysłu wyciągnął z kieszeni telefon i tak
oświetlając swoją drogę, skierował się w kierunku schodów. Cicho doszedł nimi
do drzwi, po czym ostrożnie je otworzył i zajrzał do wnętrza domu. Wszędzie
panowały egipskie ciemności. Po chwili usłyszał, że w jednym z pokoi grał
telewizor. Powoli się tam skierował i zaglądnął do środka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dinka spała na kanapie z ręką pod głową, a obok na
sofie kuliła się Nellie. Chyba też spała, bo nie dawała sobą żadnych oznak
życia, oprócz oddychania. A matki z nimi nie było. Nayer wycofał się z powrotem
na korytarz. Zaczął teraz chodzić po wszystkich pokojach w poszukiwaniu
rodzicielki dziewczyn. Po dokładnym obadaniu wszystkich pomieszczeń, wiedział
jedno: mamy Nellie i Dinah nigdzie tutaj nie było. Wątpił, by wyjechała.
Zeznanie staruszki stało się bardzo wiarygodne. Kobieta najprawdopodobniej od
dawna nie żyła, a córki okłamywały wszystkich o rzekomej chorobie matki. Ale jak
umarła i gdzie ją pochowano? </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">Zamyślony, wyszedł na zewnątrz przez
rozbite okno. Włożył ręce do kieszeni dżinsów i wolno ruszył w stronę
samochodu.</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">*** <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Następnego dnia ponownie zjawił się w domu podejrzanych o morderstwo
dziewczyn. W mieszkaniu nikogo nie było, więc skierował się od razu do miejsca,
gdzie wczoraj Ares dziwnie się zachowywał. Owczarek od razu też tam popędził.
Jednak przy klombie fioletowych floksów czekała ich pewna niespodzianka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Klęczała tam Nellie. Smutna, ze spuszczoną głową, ze złożonymi jak do
modlitwy rączkami. I właśnie ta postawa dziewczynki pomogła Nayerowi zrozumieć
wszystko. Podszedł do małej i niezbyt delikatnie uścisnął jej ramię.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ona tu leży,
prawda? Twoja mama? – zapytał bezceremonialnie. Efekt był identyczny, jakiego
mężczyzna się spodziewał: dziewczynce zaczęły drżeć wargi, a potem rozpłakała
się na dobre. Nie trzeba było dosadniejszej, potwierdzającej odpowiedzi na jego
słowa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Co tu się
dzieje? – Przed nimi stanęła przerażona Dinka z zakupami w ręce. – Co wy tu
robicie… Nellie? O, Boże… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dosyć tego
czarnego kabaretu, Dinah – odezwał się Nayer, wstając z klęczek i puszczając
ramię małej dziewczynki. Ta z płaczem oddaliła się od nich. Mężczyzna stanął
naprzeciwko czarnowłosej. - Masz mi coś do powiedzenia? – spytał, biorąc
głęboki wdech.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Dinka zbladła jak ściana, co z jej kruczymi włosami utworzyło rażący
kontrast, po czym zaczęła drżeć na całym ciele.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ja jej nie
zabiłam! – wykrzyknęła rozpaczliwie, rzucając zakupy na trawę. – Ja jej nie
zabiłam! – powtórzyła głośniej, zalewając się łzami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Więc kto? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Ale dziewczyna
nie odpowiedziała. W sekundzie odwróciła się na pięcie i pognała gdzieś przed
siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Zaczekaj,
stój! – krzyknął Nayer, zaczynając biec za nią. Ares zrobił to samo i
najprawdopodobniej by ją dogonił. Niestety, już po chwili dał się słyszeć
odgłos warkotu silnika i kiedy mężczyzna dobiegł na miejsce, zobaczył, jak
jakiś chłopak w dredach odjeżdża motorem wraz z Dinką na pokładzie. Z asfaltu
uniosła się chmura pyłu i kurzu i tyle ich było widać. Ares puścił się sprintem
za nimi, a Nayer błyskawicznie wskoczył do swojego samochodu i ostro
ruszył z miejsca. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Martin?! –
darł się do telefonu, prowadząc rozpędzony samochód i starając się nie
spowodować żadnego wypadku w tym szaleńczym pościgu. – Weź Willa i posiłki,
musicie mi pomóc! Mam zamordowaną kobietę i ścigam właśnie podejrzaną o jej
zabójstwo! Co?! Pijesz kawę?! A co mnie to obchodzi do jasnej cholery?!
Wypijesz później, bierz Willa i przyjeżdżajcie tu zaraz z posiłkami! – Komisarz
podał jeszcze swoją aktualną lokalizację, po czym odłożył komórkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Chłopak z dredami zatrzymał motor przed
jakimś starym, rozwalającym się budynkiem i zniknął w jego wnętrzu, trzymając
za rękę Dinah. Ares pognał za nimi, falując swoją puszystą, czarną kitą.
Czarnowłosy zatrzymał auto, wziął pistolet i biegiem ruszył do środka za swoim
owczarkiem. Niestety, wewnątrz budynku sytuacja nie wyglądała zbyt różowo. Ares
powarkiwał niepewnie, bo na środku niewielkiego pomieszczenia stał sobie
wytatuowany chłopak w dredach, a za nim ukrywała się Dinah. Najgorsze było
jednak to, że młody mężczyzna trzymał w ręku… broń. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Zatkało
kakao? – zapytał bezczelnie, widząc zaskoczoną minę Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ależ skąd –
odpowiedział niebieskooki, wyciągając swój pistolet zza marynarki. – Mam
podobną zabawkę. Różnica między twoją a moją, polega na tym, że ja swoją mogę
mieć, a ty swojej nie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Mam to w
dupie – uświadomił mu chłopak z licznymi tatuażami na ciele, wciąż do niego
celując. – Podejdź bliżej, cwaniaczku, a powystrzelam was jak kaczki. Ciebie i
kundla. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Chcę
porozmawiać z Dinah – wyjaśnił komisarz. Ares, niespokojny, podszedł bliżej
niego, opierając się biodrem o jego nogę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie będziesz
z nią rozmawiał, śmieciu! – wrzasnął młody mężczyzna. – Stuknięta Mandy nie
żyje i bardzo dobrze, słyszysz?! Nie masz pojęcia jak ona traktowała Nellie i mojego
kwiatuszka! – Wskazał na bladą, trzęsącą się Dinah. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Zacznijmy od
tego, że odłóż tę swoją spluwkę na podłogę, bo za chwilę temu swojemu
kwiatuszkowi zrobisz krzywdę i dopiero będzie płacz i zgrzytanie zębów – rzekł
Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Milcz! –
wściekł się chłopak, wyżej podnosząc broń. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ja jej nie
zabiłam! – wydarła się nagle dziewczyna, zaczynając głośno płakać. – Nie
zabiłam swojej matki! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Więc kto to
zrobił? – spytał delikatnie Kincaid.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosa bez
wahania popatrzyła na swojego chłopaka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- On! – wykrzyknęła,
płacząc jeszcze głośniej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ty mała
suko!!! – Wytatuowany chwycił ją mocno za włosy i zaczął silnie szarpać, aż
zaczęła krzyczeć z bólu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ej, ej, ej! –
Nayer przyskoczył do nich, chcąc wyswobodzić dziewczynę z rąk chłopaka, ale ten
przyłożył do niej pistolet.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Stój tam albo
ją zastrzelę!!! – zaryczał, czerwieniejąc na twarzy z wściekłości. Dinah wciąż
łkała i cała się trzęsła z przerażenia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Spokojnie, nie
rób głupstw – ostrzegał komisarz, posłusznie się zatrzymując i gestem ręki
powstrzymując od ataku rozdrażnionego Aresa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Będę robił co
mi się podoba, jasne to jest czy nie?! Taki śmieć jak ty nie będzie mi
rozkazywał! A tę małą dziwkę zabiję tak samo jak jej stukniętą mamuśkę! Bez
żadnych skrupułów, rozumiesz?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Przed chwilą
była twoim kwiatuszkiem… - zaryzykował stwierdzenie Nayer, chcąc jak najdłużej
przeciągnąć rozmowę z uzbrojonym chłopakiem. Czekał na posiłki, sam nie za
wiele mógł teraz zdziałać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ale już mi
się odmieniło! – parsknął chłopak, mocno przyciskając lufę pistoletu do skroni
czarnowłosej dziewczyny. – Odłóż swoją broń i wycofaj psa! Natychmiast! Bo ją
zastrzelę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- W porządku –
zgodził się Kincaid, po czym popatrzył na owczarka. – Ares, idź stąd. Idź. No,
już. Będzie dobrze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Pies popatrzył
na niego niedowierzająco, ale widząc, że to nie były przelewki, powoli i ostrożnie
wyszedł z pomieszczenia ze zjeżoną ze złości sierścią na karku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- A teraz
odkładam broń… - Nayer pochylił się i położył pistolet na podłodze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Reszta wydarzeń potoczyła się w ułamku
sekundy: chłopak wcale nie zamierzał grać fair. Gdy tylko komisarz odłożył broń
i się wyprostował, wytatuowany z dredami wystrzelił do niego przy
akompaniamencie pisków i krzyków Dinah. Kincaid, zaskoczony atakiem i nagłym
bólem, upadł na podłogę, obficie brocząc krwią z postrzelonego ramienia. Zdążył
jeszcze zobaczyć uciekającego faceta, ciągnącego za sobą wrzeszczącą Dinah, a
potem zawisnął nad nim ciemny łeb przestraszonego owczarka niemieckiego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nic mi nie
jest, goń ich – powiedział do psa, głęboko oddychając. Rwący ból w ramieniu był
nie do zniesienia, mężczyzna mocno zacisnął powieki. – Łap ich, Ares –
powtórzył słabo, urywającym się głosem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Wtedy rozległ się stukot obcasów i obok rannego mężczyzny uklękła jakaś
kobieta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nayer,
słyszysz mnie?! Nayer?! – wołała gorączkowo, z całej siły ściskając mu dłoń u
zdrowej ręki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Spod głowy
mężczyzny wypłynęła stróżka krwi. Nie było tego widać spod jego kruczoczarnych
włosów, ale jak się później okazało, miał rozciętą skórę na głowie poprzez
upadek na twardą posadzkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Słyszę, nic
mi nie jest… - odparł dzielnie, usiłując się podnieść. Niestety, przy bólu
postrzelonego ramienia, nie było to możliwe. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Leż, nie
wstawaj… - szepnęła łagodnie kobieta i lekko przytuliła go do siebie. – Ares,
łap morderców, ja się nim zajmę, zaufaj mi – powiedziała do owczarka, który z
przerażeniem wpatrywał się w swojego pana. Popatrzył na kobietę
niezdecydowanie, ale po chwili zerwał się i posłusznie pobiegł za</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">uciekającą
dwójką.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Jasna cholera,
dostał!!! – Dał się słyszeć w oddali głos Martina i już za moment obok Nayera
znaleźli się dwaj przyjaciele. Byli też inni policjanci, którzy pognali za
Aresem goniącym Dinah i jej chłopaka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dzwonię po
pogotowie! – zakomunikował Will, przykładając telefon do ucha.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nic mi nie
jest… - Nayer ciągle zgrywał twardziela, ponownie usiłując wstać.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Leż, kurwa! –
rozkazał William, niedelikatnie przyciskając mężczyznę do podłogi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Kincaid po takiej przemowie nie odważył się więcej próbować wstać.
Ciemnowłosa kobieta, w której dopiero teraz rozpoznał Roxanne, znowu go przytuliła,
czule głaszcząc po głowie i uspokajająco coś do niego szeptając. Ufnie do niej
przylgnął, wtulając swoją twarz w jej ramię. Ukojony delikatnym zapachem jej
perfum i spokojnym biciem serca, Nayer usnął pod wpływem własnego bólu i
zmęczenia. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">*** <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Przez dwa tygodnie nie brał czynnego
udziału w śledztwach. Leżał i kurował się w domu. Przez ten czas wydobyto
zwłoki zamordowanej Mandy, które znajdowały się w ogrodzie Dinah i Nellie, tam,
gdzie rosły fioletowe floksy. To Ares ją znalazł. Od tego momentu komisarz już
wiedział, co oznacza pochylona w dół głowa psa i przygarbione ciało – odnaleziony
trup. To Ares także dopadł uciekającą Dinah i jej chłopaka. Obydwoje przyznali
się do zbrodni – chłopak zabił i pochował kobietę w ogrodzie swojej dziewczyny,
ale Dinka doskonale o tym wiedziała i była tego świadoma. Została współwinna
śmierci własnej matki. Kiedy postrzelone ramię przestało tak bardzo dokuczać, Nayer
pojawił się w pracy. Ares również tęsknił za tym miejscem, radośnie biegł w
kierunku biura z bułeczką w pysku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie do wiary,
że załatwił mnie jakiś gówniarz – powiedział do niego Nayer, wchodząc po
schodach i zdrową ręką głaskając psa po grzbiecie. – Całe szczęście, że go
złapałeś i mnie wyręczyłeś. Dobrze cię mieć przy sobie, Ares. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"> Chciał wejść do biura, gdzie pracowali
już od rana Will i Martin, gdy poczuł czyjąś dłoń na swoim ramieniu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Cześć! Już wyzdrowiałeś?
– usłyszał za sobą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Obejrzał się.
Przed nim stała Roxanne z błyszczącymi radością oczami. Dzisiaj miała spięte wysoko
włosy i delikatny makijaż na twarzy. Była ładna jak zawsze. No, dzisiaj może trochę
ładniejsza niż zawsze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Cześć –
odpowiedział Nayer. – Tak, ramię już się prawie zagoiło. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Troskliwie przejechała
dłonią po jego policzku. Wtedy wyciągnął przed siebie rękę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Bardzo
dziękuję – rzekł po prostu, mając na myśli to, że zajmowała się nim, zanim
przyjechało pogotowie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Uścisnęła jego
dłoń. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie ma sprawy
– odparła, patrząc na niego z nadzieją i nie wypuszczając jego ręki ze swojej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- To… może
kiedyś się umówimy na kawę… - powiedział, biorąc głęboki wdech. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Posmutniała i puściła
jego rękę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Tak, może
kiedyś – powtórzyła, po czym odwróciła się i ruszyła przed siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Kincaid patrzył za jej oddalającą się postacią. Przez pewną chwilę chciał ją
zawołać, chciał, aby wróciła. Ale nie zrobił tego, pozwolił, by odeszła. I
wtedy wpadł nagle w zły, obrzydliwy humor, sam nie wiedząc dlaczego. Z
rozmachem otworzył drzwi biura, uderzając przy tym w głowę Williama, który nie
zdążył się odsunąć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">-
Podsłuchiwałeś? – warknął Nayer wściekle. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nieee –
wykręcał się Will i na potwierdzenie swoich racji, uniósł do góry chusteczkę. –
Klamka była zakurzona, no to ją czyściłem, nie? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy
rzucił jakąś teczkę na swoje biurko i usiadł na krześle. Ares, wyczuwając jego
złe emocje, usiadł przy nim, trącając go uspokajająco w łokieć swoim nosem. Do
pomieszczenia wszedł Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- O, wrócił
szefuncio! – zawołał, po czym zwrócił się do Willa: - Tyle było spokoju, a
teraz znowu będzie rzeźnia! – zażartował. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Ale Nayerowi
ani Willowi nie było do śmiechu. Widząc, że komisarz był nie w humorze, Martin
po prostu zajął się robotą i nic nie mówił. William jednak nie mógł sobie
odpuścić: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nayer? –
zaczął. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- No? –
Niebieskooki uniósł głowę znad swoich papierów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ja broń Boże
nie chcę się wtrącać w twoje życie prywatne… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ale? –
przerwał niegrzecznie Kincaid. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ale mogłeś
się umówić z tą policjantką – rzekł Corr, udowadniając tym samym, że
rzeczywiście podsłuchiwał ich rozmowę. – Ona chyba na to liczyła… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Nayer prychnął
ze złością. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nie umawiam
się z kimś tylko dlatego, że ta osoba na to liczy – wyjaśnił i zajął się
robotą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Will nie
zamierzał jednak kończyć: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Bo wiesz,
minęło już pół roku od czasu kiedy Sandra… tego, więc powinieneś chyba… -
Policjant nie dokończył, bo Nayer z hukiem wstał ze swojego krzesełka i wbił w
mężczyznę mordercze spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Byłbyś
łaskawy zająć się swoją kochaną Stellą, a moje życie zostawić w spokoju?! –
wykrzyknął. – I tak dla twojej szanownej wiadomości, to doskonale wiem, ile
czasu minęło od śmierci Sandry i również nie musisz mi tego podliczać! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dobra, spoko,
po co te nerwy? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Chodź, Ares! –
Nayer zawołał owczarka, po czym wyszedł z nim z biura, trzaskając drzwiami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Wkurwiłeś go –
stwierdził wesoło Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ale co ja
takiego powiedziałem? – oburzył się Will. – Minęło już pół roku i… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Ale czas jest
pojęciem względnym – wyjaśnił Martin, tonem fizyka wykładającego na
uniwersytecie. – Dla ciebie to jest aż pół roku, a dla niego dopiero pół roku. Co
się wtrącasz? Jak facet będzie gotowy, to się zacznie z babkami umawiać, a
skoro nie jest, to na cholerę się wtrącasz? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Dupa tam, idę
po kawę. – Will wstał od biurka, wziął czajnik i podążył do drzwi. Otworzył je…
Nayer natychmiast odskoczył, mając dobry refleks, inaczej dostałby w głowę, jak
wcześniej przyjaciel. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">-
Podsłuchiwałeś?! – Corr stanął jak wryty widząc przed sobą komisarza, a obok
niego Aresa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Kincaid się
roześmiał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Nieee, no coś
ty! – odparł, unosząc do góry chusteczkę. – Po prostu klamka była zakurzona,
zapomniałeś ją wyczyścić z drugiej strony! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Teraz obydwoje wybuchnęli śmiechem. Owczarek, wyczuwając, że już jest
zgoda, wszedł ponownie do biura i potruchtał na swoje legowisko. Przysiadł się
obok niego Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">- Jak leci,
piesku? – zagadnął, głaskając jego puchate futerko. – Odwaliłeś ostatnio kawał
dobrej roboty, podobnie jak twój pan. Obydwoje możecie być z siebie dumni,
gdyby nie Nayer, to Mandy najprawdopodobniej nigdy nie zostałaby odnaleziona, a
gdyby nie ty, to nie złapalibyśmy tak szybko morderców. Wiesz co? Może i
dobrze, że moja siostra ma alergię na sierść i nie mogłem cię przez to wziąć. Chyba
bardziej pasujecie do siebie z Nayerem. Zgadzasz się? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Ares mruknął w
odpowiedzi i leniwie przymknął oczy. Skoro tak dobrze się spisał, to przede
wszystkim należała mu się teraz porządna dawka zdrowego snu. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">CDN<o:p></o:p></span></div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-26336967277340492842013-10-15T12:51:00.000-07:002014-02-05T14:49:24.167-08:00Rozdział 3 – Szatańskie dziecko<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Była
późna noc, kiedy ciszę w mieszkaniu komisarza Kincaida przerwał głośno
dzwoniący telefon. Nayer z trudem otworzył zaspane oczy i stwierdził, że
jeszcze ciężej mu było oddychać. Bowiem na jego klatce piersiowej leżało coś
dużego, miękkiego i futrzastego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ares… - wymówił z trudem mężczyzna, usiłując jednocześnie zrzucić psa z siebie.
– Ares, rusz się, nie mogę oddychać… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Owczarek
z pomrukiem pełnym pretensji przeturlał się na wolną stronę łóżka i głośno
zachrapał, wciągając powietrze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie śpij. – Nayer zaczął szturchać go łokciem w plecy. – Nie śpij, idź po
telefon. Słyszysz? Ares, do ciebie mówię. Idź po telefon. To rozkaz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">W
odpowiedzi, pies zachrapał jeszcze głośniej. Nayer usiadł na łóżku, usiłując
się rozbudzić. Wszędzie panowały egipskie ciemności, a wolał nie ryzykować
rozwaleniem sobie głowy po ciemku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ares, lecisz po komórę, co? – Mężczyzna postanowił jeszcze raz spróbować z
owczarkiem. – Kupię ci bułkę z kiełbaską. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Zero
reakcji. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Dwie bułki?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Zero
reakcji. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Trzy bułki i to moje ostatnie słowo.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Ares
w mgnieniu oka zerwał się z łóżka, podreptał w stronę kuchni, po czym wrócił do
swojego pana z telefonem w pysku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Bardzo dziękuję, miły jesteś – rzekł z przekąsem Nayer, po czym przyłożył
słuchawkę do ucha. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Martin stał w ogrodzie sam, nieco na
uboczu. Głęboko oddychał i przyciskał dłonie do skroni. Na ulicy paliły się
latarnie, był środek nocy. Przed pięknym, luksusowym domem stało już kilka
radiowozów, policjanci otaczali posesję. Ares z rozpędem wyskoczył z auta i
biegiem ruszył do drzwi wejściowych. Nayer zatrzymał się przy śmiertelnie
bladym koledze.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Martin, wszystko okey? – zapytał, kładąc mu dłoń na ramieniu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie za bardzo – wyznał ten szczerze, unosząc na niego swoje brązowe oczy. –
Uwierz mi, że ten widok do najpiękniejszych nie należy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
No, skoro już ciebie ruszyło, to rzeczywiście za wesoło na pewno nie jest! –
Nayer ruszył za psem do środka domu. W korytarzu tłoczyli się policjanci, a w
salonie siedziała na kanapie kobieta. Ciemnowłosa, ubrana tylko w błękitny szlafrok,
głośno płakała i zawodziła, ukrywając twarz w dłoniach. Obok niej siedział
Will, usiłując się czegoś dowiedzieć. Widząc komisarza, wstał i zbliżył się do
niego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Mamy zamordowane dziecko – wyjaśnił w ramach powitania. – Na górze w pokoju
jest ciało. To jego matka. – Wskazał na szlochającą kobietę. – I to ona
odnalazła zwłoki. W stanie, w jakim teraz jest, niełatwo się z nią rozmawia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
patrzył jeszcze przez chwilę na panią w szlafroku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Dobra – podjął decyzję. – Ja idę na górę, a ty postaraj się ją uspokoić, bo
będę chciał sam z nią pogadać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Wszedł po wysokich schodach,
prowadzących na piętro. Znajdowały się tu dwa pomieszczenia, drzwi z prawej
były zamknięte i to przy nich natychmiast zatrzymał się Ares. Natomiast te z
lewej były otwarte, dochodziły stamtąd ludzkie głosy i odgłosy fleszy. Tam
skierował się Nayer. W środku, oprócz ekipy policjantów, był już obecny doktor
Cliffe. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Matko Boska… - jęknął komisarz, na widok, który mu się ukazał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Na łóżku leżało niewielkie ciałko,
okrutnie pokaleczone, całe we krwi. Ciężko było dostrzec w zamordowanym dziecku
cokolwiek innego, oprócz oblewającej go szkarłatnej cieczy. Jasna pościel
również była ubrudzona krwią, podobnie jak ściany. Nayer nie dziwił się teraz
reakcji Martina, jemu samemu zrobiło się przez chwilę niedobrze. Kto mógł tak
okrutnie zamordować małe dziecko?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Chłopiec, lat siedem – poinformował głośno patolog, poprawiając okulary na
nosie. – Zadźgany jakimś ostrym narzędziem, rany wskazują na to, że był to nóż.
Pokaleczony na całym ciele, choć niepotrzebnie. Pierwszy cios już był śmiertelny.
Więcej ci powiem po sekcji. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Od
jak dawna nie żyje? – zapytał jeszcze Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Od
niecałych dwóch godzin. To ja się stąd zmywam, na razie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy również wyszedł za doktorem. Naprzeciwko pokoju zabitego
chłopca, siedział uparcie Ares i skrobał sobie futrzastą łapką w zamknięte drzwi.
Wolno i spokojnie obejrzał się na Nayera, jakby chciał powiedzieć: „Tutaj coś
jest, ale to może zaczekać, rób swoje”. Dlatego mężczyzna podszedł do niego i
położył mu dłoń na głowie: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Idę porozmawiać z matką chłopca i zaraz tu przyjdę. Okey? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Ares
odmruknął w odpowiedzi i dalej zaczął sobie skrobać w zamknięte drzwi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Nayer lekko zbiegł na dół po schodach i
w korytarzu zderzył się z Willem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nic z tego, nie udało mi się jej uspokoić – powiedział policjant ze
zrezygnowaniem, mając matkę chłopca na myśli. – Raczej nie uda jej się z nami
współpracować. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zobaczymy – odparł mężczyzna i wszedł do salonu, oświetlonego tylko mdłym
blaskiem lampki nocnej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Kobieta wciąż siedziała w tej samej pozycji: zgarbiona, ukrywając twarz w
dłoniach. Łkała, jej ciałem wstrząsały silne dreszcze. Nayer w sekundzie
przemierzył pokój, kucnął naprzeciwko płaczącej i ufnie położył swoje dłonie na
jej kolanach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Cii… Już spokojnie, niech pani nie płacze – zaczął ją uspokajać. – Ja wiem, co
pani czuje, doskonale to rozumiem i tym bardziej ubolewam nad tym, że musi
przez to pani przechodzić… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Spod
opalonych rąk wyłoniły się wielkie, orzechowe, pełne łez oczy kobiety. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zabito panu kiedyś dziecko? – chlipnęła cicho. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
ujął jej zimne dłonie w swoje ręce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie – odpowiedział zgodnie z prawdą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Zapłakana
pani wydała z siebie triumfalny okrzyk. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- W
takim razie niczego pan nie rozumie! – Prawie krzyknęła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie, dziecka mi nie zabito – powtórzył czarnowłosy mężczyzna, kojąco gładząc
dłonie zrozpaczonej kobiety. – Ale trzy miesiące temu została zamordowana moja
narzeczona. Upozorowali wypadek samochodowy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Orzechowe
oczy rozszerzyły się jeszcze bardziej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- W
takim razie rzeczywiście pan rozumie mój ból – odparła matka chłopca,
pociągając nosem i wycierając oczy przedramieniem, nie chcąc wysuwać swoich zimnych
rąk z ciepłych dłoni komisarza. – I co pan wtedy zrobił? – spytała ciekawie,
wbijając w niego błagalne spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
westchnął. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Skupiłem się na tym, by pomścić Sandrę. Zależało mi, aby morderca jak
najszybciej znalazł się za kratkami. Może mi pani wierzyć, że to pomogło mi
przetrwać ten trudny czas… Jeżeli zechce pani z nami współpracować, szybciej
odnajdziemy zabójcę pani dziecka i on nigdy już nikogo nie skrzywdzi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Kobieta
wytarła oczy do sucha i przytomniej przyglądnęła się mężczyźnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Dobrze, chcę pomóc – oświadczyła stanowczym tonem głosu. – Dla mojego biednego
synka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy
uśmiechnął się łagodnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zatem proszę odpowiedzieć mi na kilka pytań – rzekł, po czym delikatnie zadał pierwsze:
- Kto mieszka w tym domu? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ja, mój mąż i nasz synek Liam – odpowiedziała kobieta cicho i mimowolnie
zadrżała z rozpaczy, wypowiadając imię nieżyjącego dziecka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Gdzie jest pani mąż? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Pracuje na nocną zmianę. Ale ten pan… - Tu orzechowooka wskazała na Williama,
stojącego w korytarzu i rozmawiającego przez telefon. – Ale ten pan powiedział,
że po niego zadzwoni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zatem na pewno to zrobi – zapewnił ją uspokajająco Nayer. – A teraz proszę mi
opowiedzieć, jak to się stało i czy widziała pani coś niepokojącego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Kobieta
wzięła głęboki wdech i pociągnęła nosem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Wtedy
jeszcze nie spałam, tylko oglądałam telewizję… - zaczęła mówić. – Była to już
późna pora, dzieci od dawna spały. Kiedy wyłączyłam telewizor i położyłam się
do łóżka, usłyszałam kroki na górze… Przestraszyłam się, że któreś z dzieci się
obudziło i może czegoś potrzebuje. Zarzuciłam na siebie szlafrok i </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">popędziłam na górę… A tam…
Liam już nie żył… Mój kochany synek, o Boże, o Boże… - Matka na nowo zaczęła
płakać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Spokojnie, proszę się
uspokoić – mówił Nayer łagodnie. – Proszę mi wyjaśnić jedno. Powiedziała pani,
że ma tylko jedno dziecko, a opowiadając, używała pani liczby mnogiej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ach, tak. – Przypomniała
sobie kobieta, wycierając oczy rękawem szlafroka. – Bo od tygodnia mieszka z
nami moja siostrzenica, Lexia. Jest w
wieku Liama. Często w ten sposób „dzielimy” się dziećmi z siostrą. Ja podsyłam
jej na trochę Liama, a ona mi czasami Lexię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer zbladł na twarzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Chce mi pani powiedzieć,
że to dziecko jest w pokoju na górze? – przeraził się, wstając. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak – odparła spokojnie
kobieta. – Śpi w pokoju po prawej. Ale niech pan komisarz się nie przejmuje,
ona ma bardzo silną osobowość, nie z takich, co się boją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Jednak Nayer miał rozległą
wyobraźnię. Przed oczami już widział małą dziewczynkę, która zwabiona hałasem
wychodzi ze swojego pokoju i co widzi? Swojego kuzyna zalanego krwią, panów
niosących trumnę i tłok w domu. Czego jak czego, ale takiego widoku chciał za
wszelką cenę zaoszczędzić niewinnemu dziecku w nocy. Dlatego tak bardzo
przerażała go myśl, że siedmiolatka jest tam sama, możliwe, że płacze i się
boi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nalegam, aby do niej
pójść, mogła się przecież obudzić – powiedział więc głośno. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie wiem czy to dobry
pomysł, aby tam iść… - westchnęła kobieta – i jak się Nayerowi wydawało – niespokojnie
i jakby ze strachem. Jednak wstała z kanapy, otuliła się szczelniej niebieskim
szlafrokiem i ruszyła na górę, gdzie Ares wciąż cierpliwie czekał i skrobał w
drzwi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Brawo, znalazłeś
dziewczynkę, dobra robota. – Nayer pogłaskał owczarka po główce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Potem we troje weszli do
środka. Kobieta włączyła światło, a mężczyzna podszedł do łóżeczka, troskliwie
przyglądając się śpiącemu dziecku. Lexia była najpiękniejszą dziewczynką, jaką
miał okazję oglądać w całym swoim życiu. O zarumienionej, okrągłej twarzyczce, ciemnych,
gęstych rzęsach, jasnobrązowych, długich włoskach i z rączkami pod głową,
siedmiolatka wyglądała niczym prawdziwy aniołek. Tknięty nagłym impulsem,
czarnowłosy wyciągnął swoją rękę, by pogłaskać małą ślicznotkę po główce.
Niestety, gdy tylko zbliżył swoją dłoń… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Aaaaa!!! – podniosła dziki
wrzask Lexia, zrywając się i siadając na łóżku. – Aaaaa!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Kochanie, nie bój się, to
jest pan komisarz, a to jego pies! – Ciotka dziewczynki przyskoczyła do łóżka i
usiłowała małą objąć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nie udało się, dziewczynka
silnie odepchnęła od siebie ręce kobiety.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nic mnie to nie obchodzi!
– uświadomiła wrogo, patrząc nienawistnie na mężczyznę i psa. – Wypad z mojego
pokoju! Powiedziałam! Ale już! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer stał obok, nieco
zaskoczony niegrzecznym zachowaniem tej pięknej dziewczynki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie dociera do was?! –
Wciąż krzyczała Lexia, mrużąc z wściekłości swoje zielonkawe oczy. - Chcę spać!
Zabieraj się stąd, ciotka, razem z tym facetem i futrzakiem! Won! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dobrze, koteńku, zaraz
pójdziemy! – gruchała ciotka, sprawiając wrażenie, jakby bała się gniewu
dziecka. – Ale najpierw powinnaś się o czymś dowiedzieć… Twojemu kuzynowi stała
się bardzo duża krzywda… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- No i cóż mnie to
obchodzi? – przerwała Lexia, krzyżując ramiona na swojej drobnej piersi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Kochanie, widzisz… On nie
żyje. Twój kuzyn Liam nie żyje! – wykrzyknęła kobieta, zanosząc się płaczem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexię ta wiadomość nie
poruszyła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ou… - Wytrzeszczyła tylko
te swoje zielone oczka, otoczone wachlarzem ciemnych rzęs. – I na serio zdechł?
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ciotka załamała ręce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Umarł, kochanie, umarł! –
poprawiła z rozpaczą. – Zdychają zwierzęta, a ludzie umierają. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Brązowowłosa wzruszyła
drobnymi ramionkami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wali mnie to – wyznała
szczerze, po czym położyła się wygodnie i szczelnie zakryła kołdrą. – Wynocha i
aby nikt mnie więcej tej nocy nie budził. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Chodźmy, panie komisarzu!
– Ciocia mocno chwyciła mężczyznę za rękę i prawie że siłą wyciągnęła z pokoju.
Nayer zauważył, że była przestraszona. Czyżby ta kobieta bała się
siedmioletniego dziecka? I dziwne, że pozwalała jej w ten sposób się do siebie
odnosić. Czarnowłosy widział już niejednokrotnie niewychowane dzieci, ale Lexia
pod tym względem przewyższała je wszystkie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Widzi pan, mówiłam, że ma
silną osobowość – powiedziała tylko kobieta, ciaśniej otulając się szlafrokiem.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Mhm – mruknął Nayer,
darując sobie odzywkę, że dziecko najwyraźniej jest rozpieszczone i źle
wychowane. – Poproszę o adres pani siostry, z nią także będę chciał
porozmawiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Dochodziło południe, słońce silnie dawało się we znaki.
Nayer zdjął z niebieskich oczu ciemne okulary. Razem z Willem, Martinem i
Aresem ruszyli do drzwi wejściowych. Dom siostry pani Gordon był ładny, ściany
pomalowane były na zielono, a na parapetach stały doniczki z kwiatami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Właścicielka była bardzo sympatyczna. Nieco pulchna, o
miłej, okrągłej twarzy, jasnych włosach upiętych w kok i żywych, zielonych
oczach. Lexia była do niej bardzo podobna, Nayer od razu to zauważył. Kobieta ubrana
była w kuchenny fartuch i domowe kapcie. Nakazała mówić sobie po prostu Katie. Jedno
tylko było dziwne, wręcz nienormalne – miła pani nie okazywała żadnego smutku
po śmierci swojego siostrzeńca Liama. Można powiedzieć, że w ogóle ją to nie
ruszyło.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Kawuni, herbatuni? –
zaproponowała wesoło, wpuszczając panów do pokoju gościnnego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie, nie, dziękujemy –
odparł za wszystkich Nayer, siadając na miękkiej sofie. – Nie mamy zbyt dużo
czasu, chcemy tylko z panią porozmawiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Katie zamachała rękami w
powietrzu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- No gdzie tam będziemy
siedzieć i rozmawiać o suchym pysku! – wykrzyknęła. – Idę zaparzyć kawusię! – I
nim kto zdołał jej przetłumaczyć, że naprawdę nie mają czasu, kobieta pognała
gdzieś w głąb domu, zapewne do kuchni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nie minęła chwila, gdy drzwi do salonu otworzyły się i do
środka pomieszczenia weszła mała dziewczynka w różowej sukience i rozpuszczonych,
wijących się włoskach. To ją Nayer
widział tej nocy, najwyraźniej pani Gordon zdążyła już odwieźć małą do
mamy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Cześć – przywitali się z
nią miło wszyscy mężczyźni.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia tylko przez chwilę
wydawała się speszona i zaskoczona gośćmi. Nie odpowiedziała na powitanie.
Chmurnie stanęła na środku pomieszczenia i uważnie przyjrzała się panom swoimi
przymrużonymi, kocimi oczami. W końcu przeniosła spojrzenie na Nayera i
Martina, siedzących obok siebie na sofie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ten stary dziad też z
wami pracuje? – zapytała od niechcenia, wskazując ruchem głowy Willa,
siedzącego na fotelu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kincaid i Denys popatrzyli
z przerażeniem na kolegę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Na imię mam Will –
oznajmił Will, nie chcąc najwyraźniej, by mała nazywała go „starym dziadem”. –
A ty jak? – zagadnął, usiłując być miły. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Mam to w nosie jak się
nazywasz, dla mnie jesteś starym dziadem i na dodatek masz wkurzającą gadkę i
nawet sobie nie myśl, że takiemu staremu dziadowi mam swoje szlachetne imię
zdradzać! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Po tych słowach nastąpiła
w pokoju przerażająca cisza. Wszyscy mężczyźni i pies obecni w pokoju, patrzyli
na dziewczynkę z niedowierzeniem i zgorszeniem w oczach. Lexia jednak nie dała
im ochłonąć po swojej niegrzecznej przemowie. Podeszła do Nayera, zaglądając we
wnętrze jego rozpiętej, ciemnej marynarki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A co ty tutaj masz? – zapytała ciekawsko,
przekrzywiając swoją śliczną główkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ach, pistolet – zmieszał
się nieco Nayer, starając się bardziej ukryć broń i mocniej ją wcisnąć pod
marynarkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Oczy dziecka rozbłysły
nagłym blaskiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Pożycz mi go na dziesięć
minut, zgoda?! – wykrzyknęła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kincaid nie mógł się nie
roześmiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A po co ci? – chciał się
dowiedzieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia machnęła głową w
kierunku naburmuszonego Willa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zastrzelę tego starego
dziada, po co ma się do mnie rzucać?!! – I nim mężczyzna zdołał zareagować,
zwinne, szczupłe palce dziewczynki w sekundzie wysunęły mu pistolet zza
marynarki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">I w tym momencie to
przestało być śmieszne. Przerażony Nayer padł na kolana przed dzieckiem,
usiłując za wszelką cenę odebrać jej pistolet z rąk. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zostaw, puść, on jest
naładowany! – krzyczał z paniką w oczach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia zaśmiała się
diabolicznie, z całych sił ciągnąc pistolet do siebie: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A czym niby mam
strzelać?!! Pistoletem bez naboi?!! Zastanów się, co gadasz, głupolu! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Pot naszedł na czoło
czarnowłosemu, gdy szarpał się z siedmioletnią dziewczynką. Nie mógł użyć zbyt
dużo siły, bo groziło to ryzykiem, że pistolet wystrzeli. Mężczyzna cały czas
kierował lufę pistoletu w siebie. Wolał nie myśleć, co by się stało z drobnym
ciałkiem dziewczynki, gdyby wystrzeliło w nią. Sytuacja była tak przerażająca,
że Willa z Martinem wmurowało w siedzenia. Zresztą, niczego nie mogliby zrobić,
palce małej niebezpieczne błądziły obok spustu, w każdej chwili mogła strzelić.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zaraz zawołam twoją
matkę! – ośmielił się wykrzyknąć Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A to sobie wołaj, dobra!
– pyskowała zasapana dziewczynka, wciąż mocując się z bronią.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Z opresji wybawił ich Ares. Cichutko zaszedł dziewczynkę od
tyłu, po czym przyłożył do jej odsłoniętego karku swój wielki, wilgotny nos.
Podziałało bez pudła. Lexia, zaskoczona nagłym dotykiem, pisnęła głośno i
wypuściła broń z rąk. Nayer błyskawicznie schował pistolet głęboko za
marynarkę. Nie mógł się jednak opanować: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ty nieznośny dzieciaku! –
powiedział, wycierając pot z czoła. Był bardzo blady i roztrzęsiony, bądź co
bądź, ale przed sekundą przez niego omal nie zginęło dziecko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wołam twoją matkę! –
Martin wstał, chcąc zawołać Katie zgodnie z wcześniejszą obietnicą i poskarżyć
się na dziecko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- O, nie! Ja pierwsza ją
zawołam! – wykrzyknęła rozdrażniona siedmiolatka, po czym niczym burza wypadła
z salonu i przechyliła się przez barierkę chodów: - Mamo!!! – zawołała
rozpaczliwie. – Chodź tutaj, szybko!!! Oni mnie biją i wyzywają!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Cooo?!! – rozległo się z
dołu. – Już tam idę!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia zaczęła pokładać się
ze śmiechu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Naiwna stara już tu
lezie, ale macie przerąbane!!! – kwiliła ze szczęścia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nim ktokolwiek zdołał się
odezwać, do salonu wpadła rozjuszona matka Lexii i to ze ścierką kuchenną w
ręce. W jednej chwili przestała być sympatyczną, uprzejmą kobietą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co tu się dzieje?! –
wykrzyknęła, ciskając z oczu błyskawice. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Stary dziad mi dokucza,
blondas mnie bije, a ten od psa mnie wyzywa! – wyrecytowała jednym tchem Lexia,
niczym wyuczoną lekcję. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Coo?!! – Katie wpadła w
furię. – Jak śmiecie w ten sposób traktować moją córeczkę?!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- My jej nic nie
zrobiliśmy! – wrzasnął Martin, wstając. – Ten bachor bezczelnie kłamie! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jak pan nazwał moją
córcię?!! – Kobieta przyskoczyła do jasnowłosego, jakby chciała go uderzyć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę się uspokoić i
zabrać stąd swoją ukochaną córeńkę, abyśmy mogli spokojnie porozmawiać! –
zirytował się też Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ale o rozmowie nie było już
mowy. Katie założyła niesforny kosmyk włosów za ucho, po czym dumnie uniosła
głowę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę stąd wyjść –
powiedziała zimno, nawet na nich nie patrząc. – Przyjdę do biura o ile to
będzie koniecznie, ale na pewno nie będę z panami rozmawiała w swoim domu,
gdzie tak źle traktuje się moje dziecko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nie było sensu się kłócić.
Mężczyźni skierowali się ku wyjściu, obrzucając Katie niechętnym spojrzeniem.
Najeżony owczarek podreptał za nimi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Pa! – zawołała jeszcze
Lexia, słodko się do nich uśmiechając. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Na komisariat zostali zaproszeni członkowie rodziny zmarłego
Liama oraz jego wychowawczyni. Pierwsza przyszła w rzeczy samej nauczycielka,
młoda kobieta o pięknych, długich włosach, drudzy zjawili się rodzice chłopca,
trzecia w drzwiach ukazała się Katie, trzymająca za rękę... Lexię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie miałam z kim zostawić
dziecka – wyjaśniła kobieta z obrażoną miną i dumnie uniesioną głową do góry. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Trójka policjantów wymownie
na siebie spojrzała, Ares zawarczał cicho ze swojego legowiska w kącie biura.
Martin westchnął ze zrezygnowaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- W porządku – odezwał się,
patrząc na nadętą Katie. – Proszę wejść razem z dziewczynką. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Katie usiadła na krzesełku,
obok swojej siostry i szwagra, a mała stanęła za nauczycielką. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dobrze, witam wszystkich.
– Głos zebrał Nayer, stając za swoim biurkiem. – Sprawa zamordowanego Liama
jest bardzo nietypowa, według waszych zeznań niczego dziwnego nie
dostrzegliście, nic nie widzieliście, a w domu gdzie cały czas przebywała
matka, zamordowano bez śladów dziecko. Nie mamy żadnych motywów, nie mamy
narzędzia zbrodni, niczego. Dlatego chcemy porozmawiać z każdym z państwa jeszcze
raz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Amen – zakończyła jego
przemowę Lexia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Córko, bądź cicho –
udzieliła się Katie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zamknij ryja, starucho.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Matka nie zareagowała na
bezczelną odzywkę córki. Wszyscy inni ze zgorszeniem popatrzyli na
siedmiolatkę, wciąż uparcie stojącą za plecami nauczycielki Liama. Ale skoro
matka nie zareagowała, nie było sensu się wtrącać w wychowanie dziewczynki. W
tym czasie mała dyskretnie wyciągnęła zapalniczkę z kieszeni i zaczęła
podpalać piękne włosy wychowawczyni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Okey, proszę zatem panią
jako pierwszą tutaj do biurka. – Nayer zaprosił panią Gordon do siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ciemnowłosa posłusznie
podeszła i usiadła na krzesełku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Twierdzi pani, że w noc
śmierci Liama, słyszała pani jakieś kroki na górze, prawda? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak, zgadza się –
potwierdziła zapłakana kobieta. – Ale kiedy tam przyszłam, nikogo nie było.
Żadnych jego śladów też nie dostrzegłam. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Potrafi pani mi
powiedzieć, czy te odgłosy kroków mogły należeć bardziej do mężczyzny czy raczej
do kobiety? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Matka Liama zastanowiła
się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Były… bardzo lekkie,
szybkie… Na pewno była to osoba niezwykle szczupła… Chyba mężczyzna nie wchodzi
w grę. Bardziej kobieta pasowałaby do tego rodzaju kroków. Śmiałabym nawet powiedzieć,
że te kroki mogły należeć do dziecka. – Mówiąca uśmiechnęła się lekko z
własnych słów. – Tak, wiem, że to niedorzeczne, ale tak właśnie było, panie
komisarzu. Nic więcej podejrzanego nie słyszałam ani nie widziałam. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dziękuję pani, proszę
teraz ciocię chłopca. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Pani Gordon wróciła na
miejsce, a na krzesełku przy biurku komisarza zasiadła nadęta Katie. Nim
zaczęli rozmawiać, odezwała się Lexia:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Może to kosmici
przylecieli, co? Bo skoro nie ma śladów ani niczego innego… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Cicho! – krzyknął
William, tracąc nerwy. – Nie odzywaj się niepytana! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Kto pyta, nie błądzi –
przypomniała mu dziewczynka ni z gruszki ni z pietruszki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę cię, abyś była
cicho – spróbował swoich szans Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A prosi to się świnia, o!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Na miłość boską! – Ciotka
dziewczynki wstała, pociągnęła siedmiolatkę za rękę i uczyniła taki ruch, jakby
chciała dać jej klapsa. Niestety, nie zdążyła… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">TRZASK! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia przy ogólnym przerażeniu
obecnych, uderzyła swoją ciocię w policzek. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Łapy przy sobie albo
pożałujesz! – zagrzmiała, jej oczy zwężyły się groźnie w wąskie szparki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jezu! – Martin z Willem
podbiegli do obu kobiet, jednej małej i wściekłej, drugiej dorosłej i
oburzonej. Will chwycił panią Gordon, a Martin szarpnął za rękę Lexię: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Chcesz stąd wyjść, wredny
dzieciaku?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A ty chcesz?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">TRZASK! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ciotka oddała siostrzenicy
policzek. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ty mała gówniaro! – wrzasnęła,
zapominając, że obelga „gówniara” już sama w sobie oznaczała kogoś niedorosłego.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Auuuuaaa… - Lexia zalała
się krokodylimi łzami i usiadła na krzesełku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę o spokój, niech
pani usiądzie i niech więcej nie dochodzi tu do rękoczynów. – Nayer już
wychodził z siebie. Napił się zimnej wody ze szklanki i wbił błękitne
spojrzenie w obrażoną Katie. – Może pani zauważyła coś nietypowego w
siostrzeńcu? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Miał z panią dobry
kontakt? Może powierzał pani jakieś sekrety? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie powierzał pani
sekretów czy nie miał z panią dobrych kontaktów? – nie zrozumiał mężczyzna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Katie otworzyła wymalowane
na różowo usta, by odpowiedzieć, lecz w tym momencie… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Aaa! – Rozległ się piskliwy,
kobiecy krzyk. – Ty podstępna, mała żmijo! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co się tam dzieje? –
Nayer aż się wychylił, a śpiący Ares obudził.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Pani nauczycielka wstała ze
swojego krzesełka wielce oburzona. W obu rękach trzymała swoje piękne, jasne
włosy, obecnie ze zwęglonymi i nadpalonymi końcówkami. Spojrzała błagalnie na
czarnowłosego, szukając u niego ratunku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jezu nazareński… Nie
wytrzymam. – Kincaid bezsilnie podparł czoło rękami, po czym zerknął na swoich
kolegów: – Zróbcie coś, przecież ja tu rozmawiam! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Martin i Will posłusznie
stanęli obok nauczycielki i dziecka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co tu się wyprawia do
jasnej cholery? – chciał się dowiedzieć Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nauczycielka aż dostała
krwistych rumieńców na twarzy: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To podłe dziewuszysko podpaliło mi włosy!
Mają panowie pojęcie, ile lat je zapuszczałam?!! By ją szlag trafił! To nie
dziecko, tylko wcielony diabeł! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Coś pani ma do mojej
córki? – spytała groźnie Katie ze swojego krzesełka przy biurku komisarza. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie, na nią niech pani
nie zwraca uwagi – doradził uspokajająco Will, po czym chwycił małą za rękę: –
A ty, Lexia, zaraz oberwiesz, jak się nie uspokoisz, słyszysz? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Spadaj, nic mi nie
zrobisz! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zaraz cię osobiście stąd
wyprowadzę, będziesz sama stała na korytarzu! – dorzuciła jej ciotka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie obiecuj, nie obiecuj…
- pyskowała sobie Lexia, wyciągając z kieszeni sukienki zapalniczkę. – Bo ci
zaraz włoski podjaram, a szkoda, bo takie ładne… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">TRZASK! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Po raz drugi dnia
dzisiejszego, wbrew ostrzeżeniu komisarza, pani Gordon przyskoczyła do
dziewczynki, ale tym razem zamiast uderzenia w policzek, wsoliła jej kilka
klapsów w tyłek. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- I to się należało, bardzo
dobrze! – poparł żonę pan Gordon. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A jeszcze raz coś
zapyskujesz, to… - uniosła się gniewem kobieta, lecz nie zdążyła dokończyć
groźby, bo Katie z kosmiczną prędkością odskoczyła od biurka Kincaida i rzuciła
się na siostrę z pięściami: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co ty robisz mojej
córci?!! Chcesz się ze mną poszarpać przy panach policjantach?!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę tu wracać! –
ryknął ledwo żywy Nayer. Ares, skulony pod jego biurkiem, przyglądał się z
niepokojem tej scenie rodzinnej.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wychowałaby pani córkę!
– wrzasnął Martin, cały spocony. – Jeszcze pani broni tego nieznośnego bachora!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Mamo, wyrżnij Martinowi w
pysk! – zapłakała Lexia, słysząc to.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ty coś jeszcze do mnie
sapiesz?! – Podszedł do niej blondyn. – Dla ciebie „panu Martinowi”, gówniaro! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Panie komisarzu, córkę mi
biją! – krzyknęła Katie do Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Skoro matka nie potrafi
wychować córki, to się nie dziwię! – odparł czarnowłosy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Otóż to! – przytaknęła mu
pani Gordon, biorąc się pod boki. – Sam pan komisarz widzi! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co widzi?! Co widzi?! –
Katie spurpurowiała na twarzy z wściekłości. – Biją tu maleństwo, a wy co?!
Panie komisarzu, za kratki z tą kobietą! – Wskazała na własną siostrę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę natychmiast tutaj
wrócić – rzekł groźnie Nayer. – A za karygodne zachowanie córki tylko pani
ponosi winę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Cooo?! Moja córeczka
bardzo dobrze się zachowuje, a jak pan komisarz twierdzi inaczej, to chyba
oczadział!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jak nic oczadział! –
potwierdziła Lexia. – Wszyscy tutaj oczadzieli, jasna ich mać była zasrana! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dosyć tego chamstwa! –
Kincaid wstał. – Proszę, aby pani opuściła to biuro razem ze swoją córką. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Brawo – szepnął Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie pozostanę ani chwili
dłużej pod tym dachem! – oznajmiła wzburzona i wzgardzona Katie i razem z
Lexią, dumnie opuściły to pomieszczenie, trzaskając drzwiami.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Po ich wyjściu, wszyscy na spokojnie sobie porozmawiali.
Policjanci dowiedzieli się, że mała Lexia jest postrachem zarówno w szkole, jak
i w rodzinie. Miewa ataki szału, wszyscy jej nadskakują, bo zwyczajnie się jej
boją. Ostatnimi czasy zaatakowała swoją koleżankę w szkole, dotkliwie bijąc ją
na szkolnej świetlicy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nayer odwiedził szkołę Lexii nazajutrz. Nagranie ukazujące
siedmioletnią dziewczynkę w furii, bezlitośnie bijącą koleżankę drewnianą
lalką, zrobiło na nim niemałe wrażenie. Twarz dziewczynki nie była twarzą dziecka,
oczy miotały błyskawice, wąskie usta wykrzywiały się w nienawistnym grymasie.
Kincaid z przerażeniem patrzył na siłę, z jaką siedmiolatka uderzała
zakrwawioną uczennicę, a później jak wyrywała się dwóm kobietom, wykrzykując pod
ich adresem jakieś niecenzuralne groźby. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> I wtedy do jego umysłu wtargnęło przerażające podejrzenie.
Tym bardziej przerażające, że mogło się okazać prawdziwe. Dowiedział się od
nauczycielek, kiedy Lexia kończy lekcje i postanowił na nią zaczekać. Wyszli z
Aresem na zewnątrz, gdzie Kincaid usiadł na jednej z ławeczek, a pies położył
się obok na trawie. Mężczyzna podwinął rękawy zwiewnej, białej koszuli, bo
słońce mocno prażyło i smutno podparł brodę na ręce. Wiedział, że rozmowa z
małą będzie niewesoła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Była godzina druga po południu, kiedy rozległ się dzwonek
kończący ostatnią lekcję dziewczynki. Ares tarzał się wesoło na trawie, a
opalony, czarnowłosy mężczyzna wstał, uważnie patrząc na dzieci wybiegające ze
szkoły. Ona jednak nie dała się nie zauważyć. Szła samotnie, powoli, spod byka
zerkając na pozostałych uczniów. Na plecach dźwigała wielki, kolorowy
tornister. Podążała w stronę bramy wyjściowej, powiewając swoimi długimi,
rozpuszczonymi włosami w jasnobrązowej barwie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Lexia! – zawołał głośno
Nayer. – Lexia! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Siedmiolatka obejrzała się
na dźwięk swojego imienia. Wydawała się zaskoczona jego widokiem i jakby
odrobinę przestraszona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Czego? – warknęła
niemiło, zatrzymując się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kincaid nie zraził się tym
razem. Nie zwracając uwagi na jej wrogie podejście, podszedł do niej blisko i
wziął ją za rękę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Chodź na chwilkę, musimy
porozmawiać – powiedział. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A o czym? – Lexia
wytrzeszczyła oczy, ale Nayer poczuł, że zadrżała jej dłoń, którą ściskał w
swojej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Chyba wiesz o czym –
rzekł, uśmiechając się smutno. – Prawda? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nie odpowiedziała, ale
pozwoliła się zaprowadzić na jedną z ławeczek, przy której wciąż leżał Ares. Usiadła
i wbiła spuszczone powieki w swoją zieloną spódniczkę.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tej nocy, kiedy umarł
Liam, nie spałaś, prawda? – To było bardziej stwierdzeniem niż zapytaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia popatrzyła dziwnym
wzrokiem w jasne, smutne oczy mężczyzny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Skąd wiesz? –
odpowiedziała pytaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Bo gdybyś spała, nie
słyszałabyś, że wszedłem do twojego pokoju. Wyciągnąłem do ciebie rękę, ale nim
zdążyłem cię dotknąć, zerwałaś się z dzikim wrzaskiem. A to świadczy o tym, że
wyczułaś czyjąś obecność przy sobie i usiłowałaś się bronić. Śpiąca osoba nie
tak by zareagowała. Śpiąca osoba obudziłaby się dopiero, gdy zostałaby
dotknięta. Ja natomiast nie zdążyłem tego zrobić. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Dziewczynka długo nic nie
mówiła, ale zerknęła na niego z nieukrywanym podziwem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Niezły jesteś – mruknęła
po chwili, po czym westchnęła i wbiła zielone spojrzenie w dal. – Tak,
rzeczywiście nie spałam i doskonale słyszałam, gdy wchodziłeś do pokoju –
potwierdziła. – Ty, twój pies i moja ciotka. Czy to zmienia jednak postać
rzeczy?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Bardzo – odpowiedział
Nayer, kiwając głową. – Twoja ciocia zeznała, że słyszała w tym czasie odgłosy
kroków na górze. Zadziwiające, że kroki były leciutkie i szybkie, mogące
należeć do dziecka… Na przykład do małej, szczupłej i bosej dziewczynki… -
Kincaid mówił powoli, z satysfakcją patrząc na reakcję dziecka. – A ty nie
spałaś... Nie sądzisz, że to w pewien sposób łączy się ze sobą? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Lexia pobladła jak ściana i
zadrżała na całym ciele. Dłonie, splecione w koszyczek na kolanach, zacisnęła
tak mocno, aż pobielały jej kostki. Ale szczerze powiedziawszy, Nayer nie
spodziewał się, że te zatwardziałe i nad wiek dojrzałe dziecko pęknie tak
szybko. Jakże się zdziwił, gdy dziewczynka przemówiła tymi szokującymi słowami:
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak, to ja zabiłam Liama
– szepnęła, uparcie patrząc w swoje kolana. – Chyba niechcący. Bo w grach
komputerowych postacie zawsze wstają, nawet jak dźgnie się ich nożem. A Liam
nie chciał ze mną zagrać, wolał pójść spać… To się wkurzyłam, nie?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer musiał najpierw
oswoić się z tą bolesną prawdą, zanim się odezwał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Opowiedz jak to zrobiłaś
– poprosił, patrząc na nią mimo wszystko łagodnie i ze współczuciem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Zatem siedmiolatka zaczęła
mówić:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Normalnie mnie
zdenerwował tym, że nie chciał grać. Wpadłam w szał. Poszłam do kuchni i
wzięłam nóż… A potem… Normalnie go pocięłam… Jak na filmach. – Lexia wzięła
głęboki wdech. - Zdałam sobie jednak sprawę z tego, że przesadziłam i Liam nie
żyje. Otworzyłam więc okno i wyskoczyłam przez nie z tym nożem. Było nisko,
więc nic mi się nie stało. Pobiegłam daleko na pole i zakopałam ten nóż.
Zobacz, nie mogłam doczyścić. – Brązowowłosa podstawiła mu pod nos swoje
drobne, malutkie rączki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer z bólem patrzył na
zanieczyszczone czarną ziemią paznokcie dziecka. Brakowało mu słów. Z coraz
większym niedowierzaniem słuchał historii Lexii. Wydawało mu się, że to się nie
dzieje, że ta prześliczna istotka siedząca obok niego nie mówi prawdy, a śmierć
małego Liama to zwyczajny koszmar.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wróciłam do domu przez to
okno. Zdjęłam buty i szłam przez pokój na boso, aby nie zbudzić ciotki śpiącej
na dole. Potrafię chodzić cicho jak kot… Niestety, w pewnym momencie
zaskrzypiała podłoga, a ja się przestraszyłam, że usłyszała to ciocia.
Spanikowałam i drogę do swojego pokoju pokonałam biegiem. I to zapewne te kroki
usłyszała ciotka. Gdybym nie biegła, ciotka niczego by nie usłyszała i nikt
nigdy by się nie dowiedział prawdy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer długo nic nie mówił.
Odrzucił swoją czarną głowę do tyłu i zamknął na chwilę oczy, usiłując dojść do
siebie. W tym samym momencie poczuł, że siedmiolatka objęła go jedną rączką i
wtuliła twarz w jego ramię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Przepraszam – wyszeptała,
zaczynając cicho płakać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Objął ją i mocno do siebie
przytulił. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Mnie nie musisz
przepraszać – odrzekł, delikatnie i uspakajająco kołysząc dziewczynkę w swoich
ramionach. – Przeproś swoją ciocię, mamę i przede wszystkim… Liama. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ale jak? – chlipnęła
Lexia, lekko się odsuwając i wbijając w jego twarz zrozpaczone, załzawione
oczy. – Przecież on nie żyje! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zawsze możesz pójść na
cmentarz i mu to powiedzieć… Na</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">pewno będzie ci lżej. –
Nayer wstał i wziął małą za rękę. – A teraz chodź, pojedziemy do twojej mamy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Rodzinę Lexii ogarnęły jeszcze większe niedowierzanie i
czarna rozpacz, gdy dowiedzieli się, że to ona w rzeczy samej pozbawiła życia
małego chłopca. Będąca w szoku dziewczynka nie pamiętała konkretnego miejsca
zakopania narzędzia zbrodni, a pole za domem państwa Gordonów było rozległe. Z
pomocą przyszedł Ares, któremu dano do powąchania zakrwawioną piżamkę chłopca.
Owczarek bez trudu odnalazł miejsce, gdzie siedmiolatka zakopała nóż. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jestem od was starszy –
rzekł Will, stając pomiędzy Martinem a Nayerem na szerokim polu. – I więcej się
w życiu napatrzyłem. Ale jak żyję, nie widziałem tak nawiedzonego bachora. –
Wskazał ruchem głowy na bladą Lexię, stojącą obok swojej mamy i patrzącą z
wściekłością na wydobywany spod ziemi nóż. Już nie była smutna ani zapłakana. –
Na jakim świecie my żyjemy? Dzieci zabijają dzieci. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy uklęknął obok
swojego psa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A ty, Ares? – zapytał,
czyszcząc mu dłonią nos ubrudzony ziemią. – Widziałeś w ciągu swojego
dwuletniego życia podobne dziecko? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ares nie widział. Siedział
na glebie, pozwalał czyścić sobie nos i oczyma wielkimi jak pięciozłotówki
wpatrywał się w Lexię, która właśnie zaczynała wyzywać swoją matkę i o coś się
wykłócać. Wyrzuty sumienia bardzo szybko ją opuściły. Pies burknął coś
protestującego pod nosem, a potem z rozmachem podał łapę swojemu panu,
uderzając go przy tym lekko w kolano.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dzięki, fajne łapsko. –
Nayer potrząsnął trzymaną w dłoniach łapą owczarka. – Ale nie rozczulajmy się
zbytnio, jesteśmy na służbie i nie wolno nam wymiękać. Zabieraj tę łapę. –
Mężczyzna wstał i otrzepał spodnie z ziemi. Następnie widząc żałosne, brązowe
spojrzenie owczarka, pochylił się i zbliżył swoją twarz do jego ucha: – Nie
miej takiej smutnej miny, przecież dobrze wiesz, że w domu się poprzytulamy! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Owczarek zamachał puszystą
kitą w odpowiedzi, po czym skierował się w stronę stojących w oddali
samochodów. Spieszno mu było do przytulanek, zabawy i smacznego obiadu
znajdującego się w domu. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">CDN <o:p></o:p></span></div>
</div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-44139678116933747782013-09-30T02:02:00.003-07:002014-02-05T14:45:21.803-08:00Rozdział 2 - Prawda<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Do niewielkiego, słabo oświetlonego
pokoju weszła policjantka, która całkiem niedawno zawiadomiła Nayera o wypadku.
Dosyć niska, bardzo chuda o krótkich, przyklapniętych włosach. Przyniosła
niedużą walizkę, którą położyła na stole. Otworzyła ją i wyjęła kilka
plastikowych torebek. Każda była opatrzona etykietką i zawierała element
garderoby. Ostrożnie ułożyła je w rzędzie na stole i wbiła w czarnowłosego
mężczyznę smutne spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Przykro mi – powiedziała
szczerze, odrzucając w tył swoje ciemne włosy. – Przykro mi, że pan musi to
robić, ale czy poznaje pan te rzeczy? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer uniósł na nią
ciężkie, zmęczone powieki. Wolno przeniósł wzrok na torebki i patrzył na nie po
kolei: niebieska sukienka, czarne sandałki, bielizna, pierścionek zaręczynowy. Na
wszystkim była krew. Mnóstwo krwi. Mężczyzna wziął głęboki oddech. Wyciągnął
dłoń, chcąc dotknąć ubrań, ale jego palce napotkały zimny plastik. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak – odpowiedział cicho
na zadane mu wcześniej pytanie. – Te rzeczy należą do Sandry. Przepraszam… należały.
– Głos lekko mu zadrżał, gdy wypowiadał te słowa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę jeszcze… mieć
nadzieję – rzekła współczująco policjantka, pakując torebki do walizki. –
Ostatecznie musi pan jeszcze zidentyfikować ciało… Może… to jednak nie ona… -
Ton jej głosu był niepewny, świadczył o tym, że kobieta sama nie wierzyła w to,
co mówiła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nayer także w to nie wierzył. Zbyt długo pracował w policji
kryminalnej, by dać się na to nabrać. Takich przypadków, gdy zgadzały się
rzeczy osobiste ofiary, ale ciało już nie, było doprawdy niewiele. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Jeszcze nigdy droga do
prosektorium nie wydawała mu się tak długa. Zdawała się być wiecznością.
Długie, ciemne korytarze nie miały końca. Kiedy wreszcie dotarli na miejsce,
Nayer poczuł pod swoją drżącą dłonią coś ciepłego i miękkiego. Z pewną ulgą
stwierdził, że obok niego znajdował się Ares i uspokajająco trącał go swoim
wilgotnym nosem. Mężczyzna kucnął przed nim i mocno go do siebie przytulił.
Spokojne bicie jego serca i ciepło futerka podziałało zbawiennie na
samopoczucie Nayera, który odrobinę się rozluźnił. Wziął kilka głębokich
wdechów, pogłaskał zaniepokojonego owczarka po grzbiecie i ruszył za kobietą do
środka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nad ciałem okrytym białym prześcieradłem, stał jego stary
znajomy, patolog, doktor Cliffe. Miał bardzo smutne oczy i współczujący wyraz
twarzy, podobnie, jak policjantka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nayer… - odezwał się
cicho do przyjaciela, wzdychając ciężko. – Uwierz mi, że i mnie jest z tym
bardzo źle… A świadomość, że dotknęło to właśnie ciebie, nie ułatwia sprawy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dziękuję – odparł szeptem
czarnowłosy, czując, że zaczął lekko drżeć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Doktor Cliffe przyłożył
obie dłonie do prześcieradła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Gotowy? – zapytał
mężczyznę, patrząc na niego troskliwie znad okularów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak. – Głos Nayera był
cichy, lecz opanowany i stanowczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Patolog zsunął prześcieradło
zakrywające ciało, a raczej to, co z niego zostało. Kincaid poczuł, że krew
odpłynęła mu z twarzy. Zachwiał się niebezpiecznie, chwilowo tracąc czucie we
własnych nogach. Policjantka krzepiąco uścisnęła jego chłodną dłoń, dodając mu
siły i odwagi. Nayer przymknął na chwilę oczy, usiłując dojść do siebie. Ani
doktor ani kobieta nie poganiali go, cierpliwie czekając, aż jego umysł przyswoi
widok zmasakrowanych zwłok leżących na stole. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">I rzeczywiście, po chwili,
mężczyzna otworzył oczy, a na jego twarz ponownie wróciły kolory. Uważnie
przyjrzał się ciału, chwilami marszcząc brwi i przygryzając wargi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To ona – odezwał się w
końcu z trudem. – To ona – powtórzył nieco głośniej i pewniej, patrząc na
doktora, który westchnął ze zrezygnowaniem – i on spodziewał się, że Nayer zaprzeczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Po czym poznałeś? –
spytał w celu upewnienia się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Mężczyzna zadrżał,
policjantka mocniej uścisnęła jego rękę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Sandra miała bliznę na
kolanie, ślad po upadku z roweru w dzieciństwie – wyjaśnił, wskazując palcem odpowiednie
miejsce na ciele swojej dziewczyny. – I pieprzyk na lewej piersi – dodał,
wskazując niewielką plamkę widniejącą na skórze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dziękuję, więcej dowodów
nie trzeba – powiedział smutno doktor Cliffe, zasłaniając zwłoki
prześcieradłem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer popatrzył w oczy
swojemu przyjacielowi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nigdy nie uwierzę w to,
że to był zwykły wypadek – rzekł z mocą, zaciskając dłonie w pięści. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- I ja w to nie wierzę –
zgodził się z nim patolog, poprawiając okulary na nosie. – Świadczy o tym
chociażby brak rąk u ofiary. W wyniku wypadku samochodowego, raczej by ich nie
straciła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Mężczyzna nie słuchał więcej. Pospiesznie się pożegnał i
wypadł z pomieszczenia, chcąc jak najszybciej dostać się na świeże powietrze.
Słyszał za sobą cichy tupot czterech łapek, z czego wywnioskował, że Ares
truchtał za nim. Nie mylił się. Ledwo usiadł na pobliskiej ławeczce przed
budynkiem, owczarek znalazł się obok niego, kładąc jasny pysk na jego kolanach
i wbijając w jego twarz pytające spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To ona, Ares –
poinformował go Nayer z bólem, ukrywając twarz w drżących dłoniach. – To ona,
piesku. Nasza Sandra nie żyje. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Pies zaskomlał cicho, po
czym wspiął się na przednie łapy i zaczął lizać swojego pana po rękach, chcąc,
by odsłonił twarz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Czeka nas teraz mnóstwo
pracy, rozumiesz? – Mężczyzna posłusznie odjął dłonie od twarzy i ujął w nie
pysk owczarka. – Rozumiesz, Ares? Musimy udowodnić, że to było morderstwo, a
nie wypadek i dopaść tego sukinsyna, który odebrał jej życie. Pomożesz mi? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Zwierzę szczeknęło w
odpowiedzi i biegiem ruszyło do samochodu, wskakując na siedzenie przez
otwartą, przednią szybę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- No i taki zapał do pracy
to ja rozumiem! – Czarnowłosy wstał i ruszył za nim do auta. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Cholera, Nayer, głupio mi
o tym mówić… - rzekł policjant zajmujący się wypadkami drogowymi, patrząc
żałośnie na swojego kumpla. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie, w porządku, chcę
wiedzieć – uspokoił go Nayer, kładąc dłoń na jego ramieniu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A więc tak… - Policjant
wyświetlił na komputerze animację ukazującą wypadek jego narzeczonej. – Spójrz,
tak to mniej więcej wyglądało. Światło się zmieniło i ciężarówka ruszyła na
zielonym… Świadkowie widzieli. Twoja Sandra wpadła na czerwonym… Odbiła,
zahaczyła o ciężarówkę i fiknęła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To do niej niepodobne –
zauważył Kincaid, kręcąc niedowierzająco głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zawsze jeździła ostrożnie
– przyznał policjant. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy westchnął,
podziękował i wyszedł na zewnątrz. Wsiadł do swojego samochodu i razem z
owczarkiem niemieckim i Martinem na pokładzie, ruszył na miejsce wypadku. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jechała na północ,
dziewięćdziesiąt na godzinę – poinformował blondyna, gdy znaleźli się na
miejscu. Obydwoje uważnie rozglądali się po otoczeniu. Ares chodził między
nimi, węsząc i starając się odszukać coś istotnego. – Wpadła na ciężarówkę i
odbiła się. – Pokazywał dalej Nayer. Następnie zmarszczył brwi. – Chciałbym
wiedzieć, jak to zrobili… - wyznał, kucając i dotykając dłonią asfaltu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Naprawdę sądzisz, że to
nie był wypadek? – spytał delikatnie Martin, kucając obok przyjaciela. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Sandra nigdy nie łamała
przepisów drogowych… Nigdy nie jeździła tak szybko. Coś tu nie gra. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A może się zamyśliła? – drążył
dalej blondyn. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie. – Nayer
kategorycznie zaprzeczył. Wstał i otarł dłonią pot z czoła. Zapowiadał się
gorący dzień, słońce prażyło niemiłosiernie. – Nawet doktor Cliffe potwierdza
moją teorię, że ktoś celowo ukartował wypadek. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co robimy? – spytał
naiwnie Martin, bardzo chcąc pomóc, lecz niestety nie wiedząc jak. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jedź do biura i razem z
Willem przepytajcie świadków łącznie z kierowcą ciężarówki. Ja zabiorę Aresa i
pojadę do ekipy, która zajmuje się badaniem samochodu Sandry. Może tam dowiem
się czegoś więcej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Robi się. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Otyły mężczyzna w roboczym ubraniu już czekał na Nayera, z
entuzjazmem obracając niewielki przedmiot w ręce. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To ci się na pewno
spodoba, Kincaid – wyjaśnił, wciskając niebieskookiemu przedmiot do rąk. –
Odnalezione we wraku auta twojej dziewczyny. Na schemacie samochodu niczego
takiego nie było. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ale co to jest? – Nayer
niepewnie przyglądał się niewielkiemu przedmiotowi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Przetwornik – wyjaśnił
mężczyzna. - Ktoś umieścił go w środku auta, zamieniając tym samym samochód w
bombę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kincaid ponownie tego dnia
poczuł, że krew odpłynęła mu z twarzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A więc to tak - wyszeptał,
usiłując oddalić ze swojego umysłu obraz wybuchającego auta. - Wiedziałem, że to nie mógł być zwykły
wypadek! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- W istocie – zgodził się
rozmówca, kierując się w stronę podwórka, na którym stało mnóstwo wraków
samochodowych. – Chodź, przygotowałem dla ciebie specjalny pokaz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer posłusznie ruszył za nim,
zatrzymując się na podwórku.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To ten niebieski –
poinformował dla pewności mężczyzna w roboczych ciuchach, choć niebieski pojazd
znacznie się wyróżniał, bo stał samotnie, w znacznej odległości od pozostałych aut.
– Podłożyłem do niego taki sam przetwornik i dopasowałem do niego pilot. – I to
mówiąc, pan w średnim wieku, nadusił przycisk na niewielkim pilocie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> W tym samym momencie, rozległ się ogromny huk i niebieskie
auto eksplodowało. Obydwaj panowie mimowolnie się skulili. Nayer z przerażeniem
patrzył na płonący samochód, a później przed jego oczami stanął widok strasznie
zmasakrowanego ciała Sandry. Do jego niebieskich oczu podeszły łzy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A więc w ten sposób
zabili moją dziewczynę… - wyszeptał, walcząc z falą uczuć, która go zalała.
Zamrugał kilkakrotnie, by nie pozwolić łzom popłynąć po policzkach i zwrócił
się do pana stojącego obok. – Dzięki panu już wiem jak zginęła – powiedział,
podając mu dłoń. – Pozostało mi jeszcze tylko: kto i dlaczego to zrobił.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Powodzenia! – krzyknął jeszcze
za nim mężczyzna. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> W biurze też czekały na niego dobre wieści. Ledwo wszedł do
pomieszczenia, podzielił się informacjami z Martinem i zmęczony usiadł na
krześle przy biurku, podleciał do niego rozgorączkowany Will z błyszczącymi
oczami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Rozmawiałem z kierowcą
ciężarówki i zdobyłem cenne informacje – pochwalił się, machając mu plikiem
kartek przed nosem. – Otóż, gość powiedział, że po tym, jak Sandra się rozbiła,
jakiś facet się zatrzymał, rozejrzał i odjechał. Siedział w białym, sportowym
wozie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Czyli ktoś jechał za nią,
śledził ją! – Słusznie wywnioskował Nayer, podpierając ręką głowę. Był ledwo
żywy. – Wszystko się zgadza. Jechał za nią i w odpowiednim momencie nadusił
przycisk powodujący wybuch. Musiał być blisko niej, inaczej bomba by nie
eksplodowała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Zaległa martwa cisza,
przerywana tylko tykaniem zegara i głośnym oddychaniem Aresa, który położył się
pod biurkiem, obok nogi Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Marnie wyglądasz – rzekł
troskliwie Martin, patrząc ze współczuciem na przyjaciela. – Zrobić ci kawy? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Możesz, dzięki – odparł
czarnowłosy, masując sobie ręką czoło. W rzeczy samej nie zdążył jej wypić, bo
do środka pomieszczenia weszła nagle pulchna, nieco zawstydzona kobieta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Można? – zapytała,
zerkając niepewnie na policjantów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak, tak, prosimy –
zaprosił grzecznie Will, wstając i pokazując kobiecie wolne krzesło przed swoim
biurkiem. – Bardzo proszę. O co chodzi? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kobieta szybko podreptała
we wskazane jej miejsce, usiadła ciężko i wbiła w Williama wystraszone
spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ja względem tego wypadku,
co wydarzył się wczoraj. No tego, gdzie zginęła ta przedszkolanka… Sandra
Starr.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer uniósł głowę i
wytężył słuch. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Proszę mówić – zachęcił
Will, wymownie zerkając na przyjaciela. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Kobieta założyła niesforny
kosmyk siwiejących włosów za ucho. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Bo ja nie uważam, aby to
był wypadek… - zaczęła tajemniczo, przełykając nerwowo ślinę. – Wszystko
widziałam, proszę pana. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A dokładnie to co pani
widziała? – wtrącił się Martin, wchodząc z filiżankami kawy i kładąc je na
swoje biurko. Nayer nic nie mówił, tylko siedział i uważnie słuchał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ano… Ja jechałam wtedy za
panią przedszkolanką, to znaczy za panią Sandrą Starr… I nagle… Minął mnie
pewien samochód, o mało żem w rów nie wjechała przez niego! – Kobieta była
oburzona. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Biały, sportowy wóz? –
Nayer poderwał się do góry jak oparzony i podszedł do biurka, za którym
siedziała pulchna pani. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak, tak, dokładnie! – przytaknęła,
robiąc wielkie oczy. – Wepchał się między nasze auta, to znaczy moje i pani
przedszkolanki... I zaczął w rozpędzie uderzać swoim samochodem w tył auta pani
nauczycielki… Jakby chciał ją wystraszyć, wybić z rytmu… A potem… - Kobieta
wytarła nos chusteczką. – Potem zjechałam na drugi pas. Widziałam wszystko
dokładnie, proszę pana… Pani przedszkolanka bardzo była wystraszona, nie mogła
skupić się na prowadzeniu pojazdu… Chciała uciekać, przyspieszyła… Widziałam,
jak rozglądała się w panice na boki, musiała dobrze wiedzieć, że jest śledzona
i ktoś usiłuje ją skrzywdzić. No i stało się, straciła kontrolę nad pojazdem,
przejechała na czerwonym i uderzyła w ciężarówkę. Ale to przez tego bydlaka,
proszę szanownych panów, to on ją straszył przez całą drogę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer oddychał głęboko,
pozostali panowie patrzyli jeden na drugiego. Nawet Ares się obudził i z
nastawionymi uszami przyglądał się kobiecie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Czy widziała pani coś
jeszcze? – spytał Kincaid, patrząc z nadzieją w okrągłą twarz świadka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Tak, proszę pana.
Widziałam bardzo podejrzaną rzecz. Auto pani nauczycielki nie wybuchło od razu
po zetknięciu z ciężarówką… Ono wybuchło znacznie później. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Jest pani pewna? – Głos
zebrał Martin.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ależ tak, przysięgnę
przed każdym sądem! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Trójka panów popatrzyła po
sobie. Teraz już nikt nie miał wątpliwości, że Sandra została celowo zabita, a
wypadek został ukartowany. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie zapamiętała pani
czasami rejestracji tego wozu? – zapytał jeszcze Nayer, ale tylko odruchowo,
nie wierzył wtedy, że spotka go takie szczęście. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Bo pulchna pani natychmiast
sięgnęła do swojej torebki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie zapamiętałam, ale go
spisałam! – krzyknęła, z dumą podając mężczyznom karteczkę. – Mój mąż mówi, że
moje wścibstwo kiedyś mnie zgubi, ale ja tam swoje wiem! I proszę, jednak się
do czegoś przydało, ot co! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy z
niedowierzaniem wpatrywał się w numer na kartce. Teraz wystarczyło tylko
odnaleźć posiadacza tego samochodu i wsadzić go za kratki! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Bardzo pani dziękuję –
rzekł z wdzięcznością, wyciągając do siwiejącej pani rękę i mocno ściskając jej
dłoń. – Bardzo nam pani pomogła.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A widzi pan! – Cieszyła
się kobietka, wstając i zakładając</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">torebkę na ramię. – Zawsze wiem co, gdzie, kiedy i jak, proszę szanownych
panów! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Ależ oczywiście, nikt w
to nie wątpi! – zapewniał Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Gdy tylko za pulchną panią zamknęły się drzwi, Nayer z
prędkością światła doskoczył do komputera, wklepując tam dany mu numer
rejestracyjny. Nie minęła długa chwila, a system wyświetlił mu czarno na białym
właściciela białego samochodu, jego nazwisko oraz adres. Kincaid w sekundzie
zarzucił na siebie czarną marynarkę, schował pistolet i biegiem skierował się
do drzwi wyjściowych. Ares, podobnie rozgorączkowany jak jego pan, galopem
ruszył za nim, w rzeczy samej go wyminął i na łeb na szyję pędził przez
korytarze, by jak najszybciej odnaleźć się w samochodzie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Był już przy drzwiach swojego auta, gdy poczuł silne,
hamujące szarpnięcie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Co ty wyprawiasz, Nayer?!
– darł się Will, mocno trzymając go za ramię. – Co zamierzasz?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Zastrzelę tego mordercę,
a co myślałeś?! – krzyczał czarnowłosy, usiłując wyrwać się koledze. – Zabił
moją Sandrę, nie podaruję mu tego!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie działaj pod wpływem
impulsu! – wrzeszczał też Martin, jak piesek skacząc dookoła nich. – To nikomu
jeszcze nie przyniosło niczego dobrego! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Stracisz pracę, jeśli
zabijesz tego człowieka ot tak! – ostrzegał William. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Mam to gdzieś! – Nayer
silnym ciosem odepchnął zaskoczonego Willa od siebie. Nim zdążyli cokolwiek
zrobić, mężczyzna wsiadł do auta i odjechał z piskiem opon. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Rusz się, jedziemy za
nim! – podjął decyzję Martin, szarpiąc Willa za rękaw. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Dalsze wydarzenia potoczyły się w mgnieniu oka: z rozwianymi
włosami i piekłem w oczach, Nayer odnalazł się przed drzwiami mordercy Sandry.
Wyczuwając złe emocje swojego opiekuna, Ares stał obok, najeżony i warczący,
gotowy w każdej chwili do ataku. Niestety drzwi były zamknięte, więc policjant
przyszykował się do wyważenia ich. Ale w tym samym momencie na klatkę schodową
wszedł z kluczami w ręce pewien mężczyzna, kierując się do drzwi, przy których
stał człowiek i pies. Nayer tylko obserwował, ale jego przypuszczenia
sprawdziły się: mężczyzna kierował się do mieszkania, przy którym stali. A to
oznaczało, że tam mieszkał! Idący chłopak był dosyć młody, wysoki, szczupły,
wysportowany. Podniósł głowę, dostrzegając gości przed swoimi drzwiami.
Popatrzył w oczy czarnowłosego i zrozumiał od razu wszystko. Natychmiast się
wycofał i zaczął uciekać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nie namyślając się dłużej, Nayer wskazał palcem uciekającego
mężczyznę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Łap go! – rozkazał
Aresowi, a ten posłusznie wystrzelił niczym pocisk w kierunku chłopaka. Marne
szanse, że jakikolwiek człowiek uciekłby na własnych nogach rozpędzonemu
owczarkowi niemieckiemu na prostej drodze. Nie inaczej było w tym wypadku: już
za chwilę mężczyzna leżał na chodniku, wyklinając psa pod nosem.
Ares półleżał na jego plecach, przyciskając własnym ciałem do ziemi, groźnie
warcząc, gdy ten się poruszył. Wkrótce dobiegł do nich Nayer. Odepchnął psa i z
mocą odwrócił chłopaka na plecy, chcąc widzieć jego twarz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Powiedz mi, co czułeś, kiedy naciskałeś przycisk,
podpalając moją dziewczynę?!! – wrzasnął. Czuł niewypowiedziany gniew, ból,
miał ochotę natychmiast zamordować własnymi rękami tego chłopaka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">On w rzeczy samej parsknął
śmiechem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Czego się nie zrobi dla
pieniędzy! – powiedział, usiłując wstać. Ares warknął ostrzegawczo, więc
pozostał w pozycji leżącej. – Nawet nie znałem tej dziewuchy! – wyjaśnił,
wzruszając ramionami. – Ale proponowano mi sporą kasę, więc czemu miałem nie
skorzystać?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Nayer opuścił ramiona
wzdłuż ciała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- A więc ktoś zlecił ci jej
zabicie? – zapytał, nie oczekując jednak odpowiedzi. Rzucił się do chłopaka,
przyciskając go kolanem do ziemi i przykładając mu pistolet do czoła. – Gadaj,
kto to był!!! – wrzasnął na całe gardło. – Natychmiast! Chcę znać jego
nazwisko!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> W tej samej chwili rozległ się strzał z broni. Nayer
automatycznie uskoczył na bok, Ares wzdrygnął się i z przestrachem rozejrzał na
boki. W rzeczy samej został trafiony płatny morderca. Celnie, bo umarł na
miejscu. Czarnowłosy chwilę jeszcze stał patrząc na niego niedowierzająco i
czując, jak ponownie wypełniła go fala niewypowiedzianego bólu. Skoro płatny
morderca nie żyje, to teraz nikt inny nie powie, kto mu zlecił zabicie Sandry! Nayer
obejrzał się za siebie i z przerażeniem ujrzał swojego szefa, Liddleya,
stojącego z wyciągniętym pistoletem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- W ostatniej chwili –
odezwał się, uśmiechając słodko. – Jeszcze trochę i byłoby po tobie, Kincaid. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> I wtedy Nayer zrozumiał. Niczego więcej nie było mu
potrzeba. Chwiejnie, nie czując się zbyt dobrze, podszedł w kierunku starszego
mężczyzny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- To ty – wymówił z trudem,
patrząc mu w oczy. – To ty kazałeś mu zamordować moją Sandrę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Starszy pan uciekł wzrokiem
od rozmówcy, bo pełne bólu oczy mężczyzny wprawiały go w zakłopotanie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie musisz mi za to
dziękować – odrzekł bezczelnie, patrząc gdzieś w dal. – Ona cię tylko
ograniczała. Pomyślałem, że kiedy jej nie będzie, przyjmiesz mój awans i
zaczniesz się spełniać w swojej pracy. A zresztą… - Liddley uniósł w końcu swoje
spojrzenie na twarz Nayera. – Sam mi to podsunąłeś… Wtedy, na tym festynie,
powiedziałeś, że… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Dalsze słowa nie mogły
zostać wypowiedziane, ponieważ Kincaid z całej siły walnął mężczyznę w twarz.
Ten, zaskoczony atakiem, upadł na chodnik, brocząc krwią z nosa i wargi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Pożałujesz tego,
zapewniam cię! - uświadomił mu, wstając dumnie i otrzepując z pyłu swoje
sponiewierane ciuszki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Nie mogę w to uwierzyć… –
mówił Nayer, jakby sam do siebie, kręcąc głową z rozpaczą i niedowierzaniem. – Byłeś
naszym szefem, pilnowałeś sprawiedliwości, rzekomo zależało ci na poszukiwaniu
morderców i ich karaniu. Niby chciałeś tym samym pomagać ludziom… A okazuje
się, że sam jesteś i byłeś zwyczajnym zabójcą! Opłaciłeś tego typka, aby zabił
moją dziewczynę! I jeszcze perfidnie jesteś z siebie dumny! Jesteś zwyczajnym
potworem, Liddley! I w zasadzie już jesteś skończony! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Mężczyzna zaczął się śmiać.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">– Udowodnisz w sądzie, że
to ja kazałem zamordować Sandrę? Raczej wątpię, aby ktokolwiek ci tam uwierzył!
– rzekł pewnym siebie głosem. – Wiesz o tym tylko ty i twój kundel, ale on
raczej nikomu o tym nie wygada! Czyżbym się mylił? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nim Nayer zdążył odpowiedzieć, zza ulicznego żywopłotu
wyskoczyli Martin z Willem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Otóż nie, morderco! –
ryknął wściekły William, w sekundzie zapinając Liddleya w kajdanki. – Jest o
wiele więcej świadków! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Postaramy się, abyś sobie
posiedział za kratkami i spędził tam cały swój marny żywot! – dorzucił Martin,
szarpiąc Liddleya i ciągnąc w kierunku samochodu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wara ode mnie!!! –
wykrzykiwał przestraszony mężczyzna, usiłując się wyrwać. – Powiedziałem: wara
ode mnie!!! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> Nayer bezsilnie usiadł na pobliskiej ławeczce, chowając
twarz w drżących dłoniach. Ares podreptał do niego i położył mu swój pysk na
kolanach. Po chwili, czarnowłosy zaczął głaskać jego puchate futerko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Dobrze się spisałeś –
powiedział mu. – Możesz być z siebie dumny. Życia Sandrze jednak tym nie
przywrócimy, wiesz? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Owczarek popatrzył na niego
ze smutkiem. Z jego gardła wydobył się cichy, żałosny pomruk. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Wiem, że też ją kochałeś,
wiem – odpowiedział Nayer, jakby rozumiał psią mowę. – Sandra właśnie taka
była… Mi też wystarczył tylko jeden dzień, aby ją pokochać. Jednak wiesz,
świadomość tego, że ten bydlak już niebawem odpowie za swoje, trochę mnie
wspiera na duchu, a ciebie? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">Ares odszczeknął. Następnie
wstał, otrzepał się i pobiegł w kierunku pobliskiej restauracji, z której
wydobywały się smakowite zapachy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">- Masz rację. – Pokiwał
głową mężczyzna, wstając z ławeczki. – Pora nauczyć się żyć od nowa. Jesteś
głodny, co? – Doszedł do swojego owczarka i podrapał go za włochatym uszkiem. –
Zasłużyłeś sobie na coś pysznego. No chodź, postawię ci obiad! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;">CDN<o:p></o:p></span></div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4811730067021942189.post-14131207295241948532013-09-17T09:27:00.003-07:002014-02-05T14:44:26.912-08:00Rozdział 1 - Główna nagroda<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: PL;"> </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 150%;">Festyn
jak co roku stanowił niemałą rozrywkę dla mieszkańców małego, niemieckiego
miasteczka Twist. Wynajęty na ten cel zespół grał wesołą, skoczną muzykę,
mnóstwo ludzi tańczyło na drewnianym parkiecie nieopodal sceny. Wokoło
rozciągały się liczne, kolorowe kramy oferujące picie i jedzenie.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Największą jednak atrakcję stanowiła loteria. Dzieci popychały się nawzajem,
stojąc niecierpliwie w kolejce po losy. Pośród nich znajdowała się również
trójka dorosłych mężczyzn. Dwoje z nich, brunet i blondyn, wyglądali na panów
około trzydziestki, najstarszy mógł mieć nieco ponad czterdzieści lat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Co
my tu w ogóle robimy? – odezwał się, nerwowo spoglądając na swój zegarek. – Już
dawno powinienem być w domu. Stella mnie zabije. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- A
jak ci mówiłem, abyś się nie żenił, to nie chciałeś mnie słuchać – odparł jeden
z jego kolegów, śmiejąc się. – Prawda, Nayer? – szturchnął łokciem czarnowłosego
mężczyznę. – O, wybacz, stary. Nieodpowiednią osobę pytam. Niedługo i tobą
zacznie rządzić kobieta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nieprawda – odparł wesoło mężczyzna, zdejmując ciemne okulary i odsłaniając tym
samym oczy w kolorze błękitu. – Ślub niczego między nami nie zmieni, Martin.
Świetnie się z Sandrą dogadujemy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Tere-fere! – kpił jasnowłosy, kiwając z politowaniem głową. – Wszyscy tak
mówią. Spójrz na Willa. On też tak mówił, a dzisiaj nie może spokojnie pobyć na
festynie z kolegami, bo boi się żony.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
parsknął niepohamowanym śmiechem, a Will poczerwieniał na twarzy z wściekłości.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ja? Ja się boję swojej żony? Chyba ty! – zaczął się stawiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Kilkoro
ludzi obejrzało się, słysząc podniesione głosy. Nayer natychmiast przestał się
śmiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Przestańcie
– rzekł, ściszając głos. – Robicie z siebie widowisko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> W tym samym momencie, podszedł do nich
siwiejący, starszy mężczyzna w brązowej marynarce i dopasowanych do niej kolorystycznie
spodniach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Witam panów – przywitał się z uśmiechem, podając każdemu z nich dłoń. – Jak
leci? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Dobrze,
panie Liddley – odparł Martin, wskazując na budkę z losami. – Mam przeczucie,
że wygram dzisiaj główną nagrodę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Siwowłosy
zaśmiał się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- To
życzę panu powodzenia – rzekł, po czym przeniósł wzrok na wysokiego,
czarnowłosego mężczyznę. - Panie Kincaid, mogę prosić pana na słówko? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Zapytany
nie wyglądał na zachwyconego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Dobrze – zgodził się niechętnie, pozwalając wziąć się pod rękę swojemu szefowi
i poprowadzić w kierunku pobliskiej ławeczki. – Martin! – krzyknął jeszcze do
kolegi. – Mi też kup los! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- W
porządku! – zgodził się blondyn, ciągnąc za rękaw zrzędzącego Willa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Dwójka mężczyzn usiadła na wolnej
ławeczce w cieniu ogromnego parasola. Młodszy odgarnął kruczoczarne włosy ze
swojego czoła i wbił w swojego rozmówcę spokojne, błękitne spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Panie
Kincaid… - zaczął Liddley, przygryzając wargi. – Kilka tygodni temu zaoferowałem
panu awans i miał pan przemyśleć tę sprawę… To jak, zgadza się pan? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy
westchnął ciężko i pokręcił przecząco głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie mogę – odparł. – Przykro mi. Jest mi dobrze tutaj, gdzie jestem, nie
potrzebuję zmian. A poza tym… - Tu uśmiech rozjaśnił mu twarz. – Chcę spędzać
też trochę czasu ze swoją dziewczyną. A już w zasadzie, to narzeczoną – dorzucił
z dumą. – Także sam pan rozumie, że jeśli przyjąłbym pana ofertę, to w ogóle by
to już nie było możliwe. Już teraz ciężko mi odnaleźć dla niej wolną chwilę, a
nie chcę, by tak było.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Starszy
pan zmienił się na twarzy, siwe oczy pociemniały ze złości prawie do czerni. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ale wie pan, że trzeciej szansy nie dostanie, prawda? – odezwał się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Wiem. I naprawdę mi przykro. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Liddley
ponownie złagodniał. Wyciągnął rękę i poklepał nią Nayera po ramieniu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- A
gdyby tak… załóżmy… pańskiej narzeczonej nie było… - zamyślił się, przygryzając
wargi. – To czy wtedy przyjął by pan
moją propozycję? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
pokiwał głową.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Sądzę,
że tak – odpowiedział. – Nie miałbym do kogo wracać po pracy, więc nie
zależałoby mi aż tak bardzo na wolnym czasie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Starszy
pan uśmiechnął się przebiegle, po czym wstał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie będę pana do niczego zmuszał w takim razie – uścisnął dłoń czarnowłosemu,
po czym odszedł, życząc mu jeszcze na ostatku miłego dnia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Wtedy podbiegli Will i Martin. Podczas, gdy blondyn zwijał się ze śmiechu,
Will był bardzo poważny i w ogóle nieubawiony. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nayer, nie uwierzysz, co wygrał William! – wydusił z siebie Martin, chwytając
czarnowłosego za łokieć. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nim mężczyzna
zdołał odpowiedzieć, a zielonooki William zreflektować – Martin wyszarpnął mu
przedmiot trzymany za plecami i demonstracyjnie uniósł do góry. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Podpaski! – ryknął na całe gardło, aż się ludzie obejrzeli. Nie mogąc się
pohamować, Nayer też parsknął śmiechem i przez chwilę nabijali się z kumpla. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Już żeście się pośmiali? – zapytał Will, groźnie krzyżując ramiona na
piersiach. – Już? Mogę odebrać swoją własność? Żonie się przydadzą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Jasne, trzymaj, nie denerwuj się tak, bo ci żyłka pęknie! – Martin podał paczkę
podpasek koledze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- A
ja co wygrałem? – zainteresowało Nayera. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Obrożę
dla psa. Masz. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Wow. – Czarnowłosy z zachwytem obejrzał obrożę, po czym uniósł ją lekko do
góry. – Ktoś ma pomysł, co mogę z nią zrobić?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Na
łeb sobie załóż! – odgryzł się Will, zaczynając się śmiać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Tobie założę, dobra? – podjął żart Nayer, po czym zwrócił się do Martina. – A
ty, cwaniaczku? Co wygrałeś? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Bardzo
nowoczesny długopis! – Martin dumnie pokazał długopis kolegom. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- No
popatrz, w końcu spełniło się twoje marzenie! O takim marzyłeś przecież przez
całe życie, prawda? – śmiał się Will. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Proponuję pójść teraz na piwo i poczekać na losowanie głównych nagród – rzekł
Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Propozycja się przyjęła i trójka panów
udała się do pobliskiego kramu, gdzie sprzedawano piwo. Siedząc pod parasolem,
wesoło rozmawiając i się śmiejąc, ani się nie obejrzeli, jak na dworze się
ściemniło i przyszedł moment losowania. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Główna nagroda wędruje do posiadacza losa o numerze… 1299!!! – zagrzmiał przez
mikrofon pan prowadzący loterię. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie mój – westchnął rozczarowany Will. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ani nie mój – dodał smutno Martin. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
wstał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Co
jest? – zagadnął go Will. – Nayer? Co masz taką minę? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Bo
wygrałem – odpowiedział niedowierzająco czarnowłosy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Co
ty mówisz?! – Martin wyszarpnął mężczyźnie los. Odczytał liczbę się tam
znajdującą i parsknął śmiechem. – Ty farciarzu cholerny! – wrzasnął i również
wstał pod wpływem emocji. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Czy jest wśród zgromadzonych osoba z losem o numerze 1299? – dobiegł głos ze
sceny. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Taaak! – wydarł się Nayer, machając losem. – To ja!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zapraszamy pana po odbiór nagrody! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Kolega już idzie! – ryknął Martin, klepiąc kumpla po ramieniu. – Idź po nagrodę,
Nayer! Pewnie to telewizor! Leć! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Czarnowłosy podążył w kierunku
prowadzącego loterię. Z uśmiechem podał mu swój los, aby mężczyzna potwierdził
jego wygraną. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zgadza się! – powiedział do mikrofonu. – Jak panu na imię? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nayer. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Panie
Nayer… Na scenie znajduje się główna nagroda, która należy od teraz do pana!
Brawa dla szczęśliwca! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Wszyscy
zgromadzeni zaczęli klaskać, a czarnowłosy parsknął śmiechem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Na
scenie nic nie ma oprócz jakiegoś psa – zauważył. - A gdzie telewizor?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- W
tym roku nie ma telewizora! – huknął prowadzący szczęśliwie. – Tegoroczną
główną nagrodą jest owczarek niemiecki! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
COOO?!! – Nayer mało nie dostał zawału. – Słucham?!! To są chyba jakieś jaja! –
krzyknął, łapiąc się za głowę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Prosimy pana, aby zabrał pan swojego psa i oddalił się z nim w kierunku bliżej
nieokreślonym. Chcemy jeszcze wylosować nagrodę pocieszenia! – zagrzmiał
prowadzący.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Bierz pan psa! – wrzasnął jakiś pijany chłopak. – Ludzie czekają na następną
nagrodę! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Co
jest?! Szybciej!!! – niecierpliwiły się dzieci. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Dziesięć minut po tym zdarzeniu, trójka kolegów siedziała w tym samym
miejscu, gdzie wcześniej pili piwo. Zrobiło się już późno. Wygrany owczarek niemiecki
siedział spokojnie obok nich i odpowiadał mężczyznom łagodnym, ufnym
spojrzeniem. Miał jasny pyszczek, długą, czarną sierść podpalaną na żółto i
piękne, brązowe oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Ale
ja mam posrane szczęście w życiu! – mówił załamany Nayer. – Nie mogłem wygrać
telewizora albo forsy?! Co ja zrobię z takim wielkim psem?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nawet jest ładny – usiłował pocieszyć go Martin, zerkając na owczarka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ładny?! – jęknął Nayer rozpaczliwie. – Człowieku, ja nie mam po co do chaty
wracać, a ty patrzysz na jego wygląd?! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Twoja Sandi nie lubi psów? – zapytał Will sceptycznie, przygryzając wargi. –
Moja Stella też nie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie wiem! – wrzasnął czarnowłosy. - Nigdy o tym nie rozmawialiśmy, ale mam
przeczucie, że nie! Zresztą, nasze mieszkanie jest za małe na jakiegokolwiek
psa, nie mówiąc już o takim wielkim! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Obgadywany
pies ziewnął szeroko, po czym położył się obok Nayera, przytulając się bokiem
do jego nogi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Popatrz! – ucieszył się Martin. – Lubi cię! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
załamał ręce:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Ty
nie piernicz, Martin! Lepiej mi powiedz, co ja mam z nim zrobić?!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Weź go do domu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Oszalałeś?! Sandra nas obu wywali z mieszkania! Najpierw na kopach poleci on… -
Tu czarnowłosy wskazał na leżącego psa. – A za nim polecę ja! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- To
nie wiem! – Blondyn rozłożył bezradnie ręce. – Ja bym go wziął, ale moja siostra
ma alergię na sierść. Nie da rady. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
błagalnie popatrzył na drugiego kolegę swoimi błękitnymi oczami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- A
ty, Will? – zapytał z nadzieją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">William
wykrzywił się. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nienawidzę zwierząt, tfu – odparł, ze zmarszczonym nosem patrząc na owczarka. –
Futro ma pewnie zawszone, zapchlone, cholera wie, co jeszcze. Uśpij go najlepiej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ciebie zaraz uśpię – warknął Nayer. – Nie kapujesz, że ja nie chcę go zbijać
ani w ogóle robić mu krzywdy, młocie? Ja po prostu nie chcę go zabierać do
siebie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Dwójka
mężczyzn bezlitośnie wzruszyła ramionami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ale musisz! – odrzekli jednogłośnie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Nie było innej rady. Nayer cicho
otworzył drzwi do swojego mieszkania, pozostawiając w korytarzu lekko
zestresowanego owczarka, patrzącego na niego wystraszonym, niewinnym
spojrzeniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
No, będzie dobrze, uszy do góry – pocieszył go mężczyzna, klepiąc delikatnie po
puszystym karku. – Nie martw się, na bruku nie wylądujesz. Ale musisz zrobić
dobre wrażenie na mojej dziewczynie. Zapamiętaj raz na całe życie: zawsze liczy
się pierwsze wrażenie. Rozumiesz? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Pies
zamruczał niepewnie w odpowiedzi, ale znacznie już uspokojony usiadł na
dywaniku, gotowy tu zaczekać na dalszy przebieg akcji. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Mężczyzna wszedł do pokoju, ale nie
odnalazł tam swojej przyszłej żony. W łazience szumiała woda, z czego
wywnioskował, że się tam kąpała. Przebrał się w coś luźniejszego, zdejmując z
siebie eleganckie spodnie i koszulę, które zakładał do pracy. Ruszył do kuchni,
chcąc wziąć coś do jedzenia, ale w drzwiach wpadł na drobną, jasnowłosą kobietę
owiniętą kremowym ręcznikiem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- O,
wróciłeś! – ucieszyła się, śmiejąc się dźwięcznie i zarzucając szczupłe ramiona
na jego szyję. – Tęskniłam za tobą! Byłeś na festynie? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Tak – odparł Nayer, kładąc swoje dłonie na biodrach dziewczyny i przyciągając
ją do siebie. – Mieliśmy tylko wpaść tam po losy, ale trochę dłużej nam zeszło…
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie szkodzi – odrzekła luźno jasnowłosa, przelotnie całując mężczyznę w
policzek. Wyswobodziła się z jego objęć i podeszła do niewielkiego lusterka
wiszącego na ścianie. – I co, wygrałeś coś fajnego? – zagadnęła, czesząc swoje długie,
kręcone włosy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
T-tak… - odpowiedział Nayer z wahaniem, po czym wyciągnął obrożę dla psa ze
swojej marynarki leżącej na krześle. – To. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Och… - zasmuciła się blondynka. – Raczej nam się nie przyda! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie byłbym tego taki pewny… - westchnął mężczyzna i w tym samym momencie z
przerażeniem zauważył, że ukrywający się dotąd owczarek, wsunął się do pokoju,
przeszedł za plecami jego narzeczonej i jakby nigdy nic położył się na fotelu.
Jasnowłosa, stojąca do niego plecami, niczego nie zauważyła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- To
nie wszystko… - zaczął więc Nayer, zerkając z przestrachem na śpiącego psa. –
Wygrałem coś jeszcze… Tak w zasadzie, to nagrodę główną. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Wielkie,
lazurowe oczy jego dziewczyny błysnęły szczęściem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Wygrałeś nagrodę główną?! – pisnęła. – I nic nie mówisz?! Przecież to cudownie!
Czy to telewizor?! – I mówiąc to, cofnęła się do tyłu, by usiąść w fotelu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Sandra, nie!!! – wrzasnął Nayer, ale było już za późno: kobieta z impetem
usiadła na miękkim owczarku, by poderwać się z rozdzierającym krzykiem do góry.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Co… Co to jest?! – wrzasnęła, wskazując palcem na leżącego psa, który patrzył
na nią z wyraźną pretensją w oczach. Cóż, nie przywykł do tego, by ktokolwiek
na niego siadał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Pies – odparł krótko mężczyzna, podchodząc bliżej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Czyj? – drążyła temat przestraszona blondynka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Cóż, wychodzi na to… Że nasz. – Czarnowłosy potrząsnął trzymaną w rękach
obrożą. – Z losa wygrałem obrożę dla psa, a z numerka na losie główną nagrodę,
którą był w rzeczy samej pies. Ironia losu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Kobieta długo nic nie mówiła, tylko uważnie patrzyła na owczarka. Po
chwili, podeszła nieco bliżej i drżącym palcem dotknęła jego ucha, nosa, potem
jednej łapki, potem drugiej… W końcu uklękła obok niego i objęła go dwoma rękami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Cześć, dużutki – przywitała się, przytulając czoło do jego główki. W
odpowiedzi, pies liznął ją przyjaźnie po policzku, co spowodowało wybuch
śmiechu. Z piskiem odsunęła się od niego i wzięła za rękę Nayera. – Co z nim
zrobimy? – zapytała, patrząc mu głęboko w oczy. – Nie chcę robić mu krzywdy! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Ja
też nie, nie uśpimy go – zapewnił ją mężczyzna. – Ale trochę tutaj mało
miejsca… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Oj, na pewno jakiś kącik dla niego się znajdzie. O, zobacz. – Sandra weszła do
niewielkiego przedpokoju i wskazała na leżący tam dywanik. – Mógłby sobie tutaj
spać… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Zaraz, zaraz. – Nayer uśmiechnął się i ruszył za swoją narzeczoną. – Zamierzasz
mi powiedzieć, że chcesz go zatrzymać? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Sandra
wbiła w niego proszące spojrzenie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- A
ty nie? – wyszeptała. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy
roześmiał się, przyciągnął kobietę do siebie i mocno pocałował w usta. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Jeśli o mnie chodzi – rzekł. – To nie mam nic przeciwko. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Super! – Jasnowłosa żwawo skierowała się do kuchni, gdzie nalała wody do
jakiejś miski. – Ares! – zawołała. – Ares! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ares? – powtórzył Nayer z uśmiechem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
No, przecież pies musi się jakoś nazywać – odpowiedziała, odrzucając do tyłu
swoje jasne włosy. – Nie podoba ci się imię Ares? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Czemu nie, ładne. – Mężczyzna pochylił się i pogłaskał po grzbiecie
długowłosego owczarka, pijącego wodę. – Nawet mu pasuje! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Ares zjadł dwie kiełbaski, napił się
wody i posłusznie podreptał za Nayerem do przedpokoju. Zgodnie z poleceniem,
położył się na dywaniku, oparł łeb na przednich łapkach i zamknął oczy.
Mężczyzna zgasił mu światło i życząc dobrej nocy, wszedł do wspólnego pokoju
Sandry i jego. Dziewczyna leżała w łóżku, przeglądając jeszcze jakieś kobiece
czasopismo. Jej długie, złociste loki rozsypały się w nieładzie po poduszce. Gdy
mężczyzna wszedł, ziewnęła rozdzierająco i odłożyła gazetę na półkę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Idziemy spać? – zapytała. – Oczy już mi
się kleją. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Jasne. – Nayer zgasił lampkę i położył się obok narzeczonej. Natychmiast
przytuliła się do niego w ciemnościach, kładąc swoją jasną głowę na jego
torsie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ale fajnie, że mamy psa, nie? – odezwała się po chwili, przerywając ciszę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Mężczyzna
pogłaskał ją po plecach, mimowolnie wplątując swoje palce w jej gęste włosy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie wiedziałem, że będziesz z tego powodu szczęśliwa… Szczerze mówiąc, gdybym
wiedział, że tak zareagujesz, to wróciłbym z festynu wcześniej. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Obydwoje
się roześmiali. Po tym nastąpiła cisza. Nayer zaczął już zasypiać, gdy ponownie
odezwała się Sandra:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Może weźmiemy go do łóżka?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Aresa? Zwariowałaś – mruknął sennie. Delikatnie zsunął szczupłe ciało kobiety z
siebie, położył na miejscu obok i ciasno otoczył ramieniem. – Śpij. Aresowi tam
jest dobrze. Ciepło ma, wodę ma, czego mu potrzeba więcej? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie wiem… Może troszkę czułości? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie przesadzaj, proszę cię. Śpij. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie przesadzam. – Jasnowłosa nie zamierzała się poddać. Odsunęła lekko ramię
mężczyzny, uniosła się i oparła na jednym łokciu. – Wyobraź sobie, że jesteś
nim. Przeznaczyli cię na jakiś durnowaty festyn jako główną nagrodę. Nie masz
pojęcia, kto cię weźmie i czy w ogóle cię zechcą… A potem dostałeś do zżarcia
dwie kiełbasy i musisz leżeć sam w ciemnym korytarzu na twardym chodniku. Nie
byłoby ci przykro? On na pewno już myśli o nas jak o jakichś potworach… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Boże, za co ja muszę słuchać takich rzeczy po nocach?… - jęknął Nayer, ale
roześmiał się. Odnalazł w ciemności
twarz swojej dziewczyny i pogłaskał ją po ciepłym policzku. – Dobra, ale tylko
ten jeden raz może z nami spać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Aresik, chodź tu, piesku! – zawołała głośno uszczęśliwiona Sandra. Owczarek nie
dał sobie tego dwa razy powtarzać. Z impetem wskoczył na łóżko, miażdżąc ich
nogi swoim ciałem. Początkowo pozwolił im obojgu się wygłaskać i wycałować,
machając szaleńczo puszystą kitką, ale zaraz położył się i zasnął jak kamień.
Musiał być bardzo zmęczony. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">***<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Nazajutrz rano, Nayer wszedł do biura
przy akompaniamencie drwiących, wesołych śmiechów kolegów. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Opowiadaj no, gdzie spędziłeś noc?! Na wycieraczce razem ze swoim psem?! – zanosili się chichotem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Otóż nie, panowie – odparł czarnowłosy, siadając za swoim biurkiem. Owczarek,
schowany za jego nogami, ukrył się pod krzesełkiem. – Wy w ogóle nie doceniacie
kobiet. Sandra nie tylko się nie rozgniewała, ale wręcz uszczęśliwiła widokiem
psa. I co, łyso wam? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Will
spoważniał. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- I
naprawdę nie doszło do rękoczynów? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Teraz
Nayer parsknął śmiechem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Jasne, że nie, buraku. Jeśli o mnie chodzi, to nigdy nie uderzyłbym kobiety, a
ona jest zbyt łagodna, by to zrobić. A co się tyczy psa, to chciałbym wam
przedstawić… Aresa. – Na te słowa, owczarek niemiecki demonstracyjnie wyszedł
zza biurka, usiadł przed dwoma mężczyznami i uniósł dumnie głowę do góry. Na
jego szyi widniała piękna, czarna obroża, którą Nayer wygrał na festynie.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Martin się ucieszył, a Will przeraził. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Przecież wiesz, że nie lubię futrzaków – mruknął niezadowolony, patrząc spod
byka na Aresa. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- To
masz problem – odrzekł bezlitośnie Nayer i zajął się robotą. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Martin
podszedł do zwierzęcia i zaczął go głaskać. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Kupiłeś może bułki? – zagadnął swojego przełożonego. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy
uniósł na niego swoje błękitne oczy. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- A
ty? – odpowiedział pytaniem. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Kupuje ten, kto przychodzi ostatni, prawda, Ares? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- To
nie kupiłem – westchnął Nayer.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nauczcie psa – rzucił Will znad swoich papierów. – Niech się przyda do czegoś i
codziennie przynosi nam bułki. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Ty, to jest niegłupi pomysł – stwierdził Nayer, wstając. – Może się nauczy. A
póki co, idę zrobić kawę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;"> Zaparzył kawę i szedł korytarzem,
niosąc czajnik do biura. Ares dreptał obok, nie odstępując go ani na krok. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Proszę pana! – rozległ się z tyłu jakiś kobiecy głos. – Panie Kincaid! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer
obejrzał się na dźwięk swojego nazwiska. W jego stronę biegła młoda,
wystraszona i blada policjantka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Był wypadek… Samochodowy… Śmiertelny… - wydyszała, patrząc na niego wielkimi,
zaniepokojonymi oczami. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Czarnowłosy
pokręcił przecząco głową. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Ja
nie zajmuję się wypadkami, tylko morderstwami – wyjaśnił, po czym machnął głową
w kierunku pewnych drzwi. – Musi pani pójść do tamtego pokoju… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Nie, nie! – zaoponowała policjantka, chwytając go mocno za łokieć, jakby się
bała, że jej ucieknie. – Nie rozumie pan. Kierowca samochodu nie żyje, to była
kobieta… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">-
Dobrze, ale co ja mam z tym wspólnego? – przerwał mężczyzna. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Śmiertelnie
blada policjantka z trudem przełknęła ślinę. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">- Bo
ta kobieta nazywała się… Sandra Starr… I o ile wiem, ona była pańską dziewczyną…
Prawda? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">Nayer nie odpowiedział. Nie wiedział kiedy szklany czajnik z kawą wypadł mu
z dłoni i roztrzaskał się na podłodze. Chwilę jeszcze patrzył we współczujące,
brązowe oczy policjantki, po czym widok przesłoniła mu całkowita ciemność.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: PL;">CDN <o:p></o:p></span></div>
</div>
Dragonowahttp://www.blogger.com/profile/00214166830537164396noreply@blogger.com10